Takoje mierkavańnie siońnia ŭ čas respublikanskaha supierfinału konkursu «Siamja hoda» vykazaŭvice-prem jer Biełarusi Anatol Tozik.
«Dom, siamja, dzieci — heta stvaralnaja siła ŭ žyćci kožnaha čałavieka. Dziela hetaha my žyviom, pracujem, stvarajem. Kali jość siamja — ty patrebny, a heta adčuvańnie niezamienna dla kožnaha. Kaštoŭnaści siamji ŭ sučasnym hramadstvie źviedvajuć vyprabavańni, i ŭvaha da hetych pytańniaŭ vialikaja va ŭsim śviecie. Naša kraina nie vyklučeńnie. My pierakanany ŭ nieabchodnaści pavyšeńnia prestyžnaści i ŭmacavańnia siamiejnaha ładu žyćcia, praściej kažučy, nieabchodnaści stvareńnia kultu siamji ŭ Biełarusi. U našaj krainie ŭdzialajecca vialikaja ŭvaha padtrymcy siamji. I my ŭžo bačym vyniki», — skazaŭ Anatol Tozik.
Jon padkreśliŭ, što z kožnym hodam u Biełarusi naradžajecca ŭsio bolš dziaciej, raście kolkaść šmatdzietnych siemjaŭ.
Pa vynikach supierfinału lepšaj ź ich stała šmatdzietnaja siamja Hłazkovych z Mahilova. Baćka Mikałaj i maci Taćciana Hłazkova vychoŭvajuć piaciora dziaciej:Supierfinał respublikanskaha konkursu «Siamja hoda» prajšoŭ siońnia ŭ Biełaruskim akademičnym muzyčnym teatry. U im pryniali ŭdzieł siemjaŭ, jakija stali lepšymi ŭ rehijanalnych etapach konkursu.
Ciapier čytajuć
Šeść faktaŭ pra Andreja Švieda — byłoha hienprakurora, jaki ciapier staŭ staršynioj Viarchoŭnaha suda4
Kamientary