4 kastryčnika pamior hienierał-pałkoŭnik Uładzimir Jahoraŭ, značny dziaržaŭny dziejač pieryjadu adnaŭleńnia niezaležnaści Biełarusi. Było jamu 76 hadoŭ.
Jon byŭ kiraŭnikom Kamiteta dziaržaŭnaj biaśpieki Biełarusi (1994—1995) i ministram unutranych spraŭ (1990—1994).
Jon naradziŭsia ŭ siamji kavala ŭ vioscy Rečyca Čerykaŭskaha rajona Mahiloŭskaj vobłaści. Paśla kamsamolskaj karjery skončyŭ savieckuju Najvyšejšuju škołu KDB. Ale nakiravali jaho pracavać u milicyju. Z pasady ministra ŭnutranych spraŭ Savieckaj Łatvii i z zadańnia ŭ Afhanistanie jon viarnuŭsia ŭ Minsk u 1990-m.
Byŭ sapraŭdnym patryjotam. Lubiŭ śpiavać biełaruskija pieśni, byŭ dobrym bajanistam. U chacie da apošniaha ŭ jaho visieła «Pahonia» na ŭsiu ścianu. Jon na piać hadoŭ pieražyŭ svaju žonku — rektara Univiersiteta kultury Jadvihu Hryharovič.
Paznajomilisia jany ź joj niečakana.
«Kali ja pracavaŭ sakratarom CK kamsamoła, da mianie pastupiła sprava niejkaj Jadvihi Hryharovič, — raspaviadaŭ jon u intervju «Kamsamołcy». — Niechta ź jaje adnakurśnic emihravaŭ u Izrail, u toj čas heta ličyłasia zdradaj, a budučaja žonka vykazałasia z hetaj nahody nie tak. Uvohule, mnie daručyli jaje vyklikać i pahavaryć. Pryjšła, pryhožaja takaja, maładaja, my pahutaryli i rasstalisia. Nieŭzabavie ja pryjechaŭ u Maskvu, patelefanavaŭ joj i pryznačyŭ sustreču».
Jany byli paraj z taho pakaleńnia i tych ideałaŭ, jakija ŭ pobycie ŭ stałyja hady viarnulisia da biełaruskaj movy svajho dziacinstva.
«Doma my razmaŭlali pa-biełarusku. Ty viedaješ, za ŭsie hady siamiejnaha žyćcia ja nie pamiataju, kab my kaliści maŭčali», — raspaviadaŭ jon.
Raźvitańnie z hienierałam Jahoravym adbudziecca siońnia ŭ Kłubie imia Dziaržynskaha.
Redakcyja «Našaj Nivy» dałučajecca da spačuvańniaŭ siamji i siabram hienierała.
Ciapier čytajuć
Biełaruska narakaje, što siem hadoŭ nie moža znajści pastajannuju pracu. A ŭ emihracyi stała jašče składaniej11
Kamientary