Žančyna z fota pasiarod Śvisłačy raskazała, što jana tam rabiła
Viečaram u aŭtorak 18 kastryčnika ŭ sacsietkach źjaviłasia niezvyčajnaje fota: salidnaha vyhladu žančyna ŭ čornym kaściumie płyvie na došcy dla siorfinhu pasiarod Śvisłačy, nasuprać parku Kupały. Zdymak imhnienna raźlatajecca pa internecie, jaho publikujuć niekatoryja sajty.
«Što heta takoje?» — pytajucca adny. «Varjatka!» — adkazvajuć inšyja. Ale ŭ zachapleńni ad niezvyčajnaha vidovišča ŭsie.
Jeŭraradyjo dazvaniłasia da Aleny Šeŭčyk (tak zavuć hierainiu na fota), kali taja akurat udzielničała ŭ čarhovym zapłyvie. «Oj, ja ciapier na vadzie, pierazvanicie mnie chacia b praz hadzinku», — prosić jana.
Praz hadzinu raskazvaje, što zdymak byŭ zrobleny nie 18 kastryčnika, a na samym pačatku miesiaca — 2-ha čysła.
«Ja była tady nie adna, jak heta možna zrazumieć sa zdymka. Prosta tak u kadr trapiła. Nas było dziesiać čałaviek tady, my akurat zakryvali siezon», — raskazvaje Alena.
Alena žyvie ŭ Minsku, ciapier — u dekretnym adpačynku. Pa prafiesii jana švačka. «Ubačyła post «Ukantakcie», pierapościła. Adzin znajomy ŭbačyŭ, nabyŭ sabie došku, i ja niejak taksama ŭciahnułasia. Voś sioleta nabyła sabie došku», — raskazvaje Alena Šeŭčyk.
Pa jaje słovach, zajmacca nie samym pakul papularnym u Biełarusi sap-siorfinham vielmi prosta: dastatkova navat nie prafiesijnaj karbonavaj, a nadzimanaj doški, jakaja źmiaščajecca ŭ nievialikim zaplečniku. U našaj krainie ŭžo prachodziać navat spabornictvy, jość aktyvisty, nievialikaja supolnaść i sajt, pryśviečany sap-siorfinhu.
«Ja spadziajusia, što ŭ nastupnym hodzie sap-siorfinh stanie jašče bolš papularnym. Dumaju, nie adny spabornictvy projduć… Šmat chto navat johaj na doškach zajmajecca. My ŭ Pieciarburh jeździm na fiestyvali. Sioleta tam 170 došak na vadzie było adnačasova», -- raskazvaje Alena.
Pa słovach Aleny, ź biełaruskimi ŭładami ŭ sap-siorfieraŭ pakul niama prablem, ale i dapamohi taksama niama. Aktyvisty hetaha vidu sportu spadziajucca, što ŭ budučyni ŭ ich atrymajecca albo arhanizavać svaju fiederacyju, albo dałučycca da ŭžo isnujučych.
«Pastarajusia vykarystać papularnaść hetaha fota. Užo stvaryła «Ukantakcie» hrupu «Advažnaja minčanka», budu tudy pościć usie naviny i infarmacyju pra košty na abstalavańnie, nieabchodnyja kantakty», — kaža Alena. I dadaje, što zvyčajna spuskajecca na vadu ŭ ratavalnaj kamizelcy. Tak što zdymak bieź jaje, chutčej, vyklučeńnie.
Što takoje sap-siorfinh?
Sap-siorfinh — asablivy vid katańnia na došcy pa vadzie, jaki nie patrabuje chvalaŭ, katacca možna pa aziorach i rekach. Spartsmien, jaki staić na došcy, adšturchoŭvajecca viasłom. Sap-siorfinh litaralna aznačaje «viesłavańnie stojačy». Sap-siorfiery ŭ asnoŭnym vykarystoŭvajuć nadzimanyja doški. Jany zručnyja tym, što ich možna skłaści i ŭziać z saboj.
Kamientary