«Rady, što žyćcio idzie i što ŭ vas tam stolki pryhod, vandrovak, pracy. A hałoŭnaje, rady, što siabroŭki i siabry ŭvieś čas padtrymlivajuć. 1 traŭnia ŭ mianie byŭ dzień anioła. Ja pryhadaŭ, jak mianie mama Vala vadziła ŭ carkvu. Mnie było ciažka. Ale što zrobiš…»
«Ja nie vielmi lublu ŭłasny dzień narodzinaŭ. Ale siońnia ja atrymaŭ vielmi śvietłuju i kranalnuju paštoŭku. Adrazu skažu, što ŭsie paštoŭki byli pryjemnymi, ciopłymi i ščyrymi. Ale heta — asablivaja. Jana karotkaja. Tam prosta vinšavańni i słovy pra toje, što hetyja zusim nie znajomyja mnie ludzi čakajuć mianie na voli i hanaracca. I było padpisana: «Jarasłava, 3 kłas. Babuška, 68 hadoŭ». Mianie heta kranuła».
«Ja chacieŭ paprasić nastupnuju reč. Moža, kali vašy siabroŭki buduć mieć čas i natchnieńnie, napišuć chłopcam paru dobrych słoŭ. Słoŭ padtrymki i salidarnaści. Ja razumieju, što im budzie vielmi pryjemny i patrebny hety krok. Asabliva ad dziaŭčat».
Ciapier čytajuć
Łukašenka raskazaŭ pra zabojstva apazicyjaniera, jakoje nibyta adbyłosia try dni tamu18
Kamientary