Vandały raściahvajuć aŭtentyčnuju cehłu z pomnika architektury i historyi — Babrujskaj krepaści, jakaja staić biez nahladu.
2 červienia minaki zaŭvažyli, jak da adnaho z bastyjonaŭ krepaści padjechaŭ mikraaŭtobus i niejkija ludzi stali składvać u jaho krapasnyja cahliny. Na nastupny dzień historyja paŭtaryłasia — toj samy mikraaŭtobus zaŭvažyła turystyčnaja hrupa ź Miensku.
«Kali da našych turystaŭ dajšło, što hetyja ludzi siarod biełaha dnia vynosiać cehłu z histaryčnaha pomnika, jany prosta asłupianieli ad šoku», — raskazvaje ekskursavodka hrupy Lidzija Plaškievič.
Turysty čuli hrukat, nibyta maradery raźbivali ŭnutranuju ścienku. Sfatahrafavali złamyśnikaŭ i vyklikali milicyju. Jana pryjechała chutka, vandałaŭ zatrymali. A tyja zajavili, što jany valantery i prosta prybirajuć śmiećcie.
Sapraŭdnyja valantery, jakija prybirajuć krepaść, zapeŭnivajuć, što tolki navodziać paradak, ale ničoha nie vyvoziać.
Ciapier čytajuć
18‑hadovy były palitviazień raskazaŭ, što jon svajak Cichanoŭskaj. Jaho zatrymali, kali jon jechaŭ vajavać za Ukrainu2
Kamientary