Sensacyjny prysud vynies Charkaŭski apelacyjny sud. Dva hady tamu na padvorak Michaiła Žydenki zajavilisia dvoje nieznajomcaŭ u cyvilnym dy pačali bić jaho dy žonku. Haspadar schapiŭ strelbu… Potym akazałasia, što napadniki — supracoŭniki milicyi, namoŭlenyja susiedziami. Michał trapiŭ u SIZA j užo nie spadziavaŭsia pabačyć sonca.
Sensacyjny prysud vynies Charkaŭski apelacyjny sud. Jon całkam apraŭdaŭ Michaiła Žydenku, traktarysta, jaki pazaletaś u listapadzie u dvary svajoj chaty zabiŭ milicyjanta.
Sud dakazaŭ, što Žydenka dziejničaŭ u ramkach nieabchodnaj samaabarony, a milicyjanty, jakija pryjšli da jaho ź niezakonnymi pretenzijami, paśla sfalsyfikavali abvinavačvańni.
Trahiedyja ŭ siale Prasianym
Jak paśla raskazvali žychary Prasianoha, na dvor da Žydenki milicyjanty pryjšli ŭ cyvilnyaj vopratcy, nie paviedamili, što majuć dačynieńnie da siłavych strukturaŭ, nia mieli pry sabie paśviedčańniaŭ. A pryjšoŭšy, pačali źbivać haspadara j jahonuju žonku. Mienavita tamu Michaił schapiŭ strelbu i, kali Sidarenka rušyŭ na jaho, streliŭ nieznarok.
Spadar Michał sam vyklikaŭ chutkuju i milicyju.
Pavodle aficyjnaj versii milicyi j abvinavačańnia, pravaachoŭniki ŭ siale susiedniaha rajonu rabili padvaravy abchod, kab znajści złodzieja, jaki skraŭ mabilny telefon. U dvor Žydenki jany zajšlisia vypadkova, kab udakładnić infarmacyju, nazvalisia pradstaŭnikami milicyi j pakazali paśviedčańni. Pjany Michaił zabiŭ adnaho ź ich.
Za naŭmysnaje zabojstva supracoŭnika pravaachoŭnych vorhanaŭ prakuratura patrabavała pažyćciovaha źniavoleńnia dla Žydenki.
Ale ŭ sudzie z dapamohaj śviedkaŭ i analizu susiedzkich telefonnych razmoŭ udałosia davieści, što milicyjanty maniać. Bolš za toje, abarona dakazała, što paśviedčańniaŭ u pravaachoŭnikaŭ pry sabie nie było. Ich paśla padkłali da rečavych dokazaŭ, a raparty padrabili. Zamiest kasety, na jakoj musiŭ być zapis ahladu miesca złačynstva, u materyjałach śledztva akazaŭsia amerykanski bajavik. Medyki zaśviedčyli, što žonku Michaiła sapraŭdy pabili, dy prakuratura nie brała heta da ŭvahi.
Try hadziny sudździa čytaŭ prysud, ź jakoha vynikała: Michaił nie pierastupiŭ ramki nieabchodnaj samaabarony. Kali streliŭ, jon byŭ źlakany, i nia dziva:
try hady tamu hetaksama nieviadomyja bandyty zabili jahonaha brata, a ciapier dva nieznajomcy bili jahonuju žonku j pahražali zabić jaho samoha.
Ślozy, vinšavańni dy avacyi — ziemlaki Michaiła, siabry j abaroncy pa abviaščeńni prysudu nie chavali svaich pačućciaŭ. Kažuć, da apošniaha nia vieryli, što Michaiła vyzvalać.
Luboŭ Hałaŭko, žonka Michaiła, kaža:
«Kali apošnija słovy byli „vyzvalić“, tady ja pavieryła, a tak nia vieryła da apošniaj chviliny. Ja nia dumała, što moža ŭ nas być spraviadlivy sud — kolki hladžu televizar, kolki niapraŭdy, kolki hadaści hetaja milicyja robić, nikoli ŭ žyćci nia dumała, što moža takoje stacca. Ale ja ŭdziačnaja, ja ŭdziačnaja sudździu, usim ludziam, jakija dapamahali — dva hady siudy adjeździli».
Ciaham miesiaca prakuratura moža abskardzić prysud u Viarchoŭnym sudzie Ŭkrainy. Adnak pradstaŭnica abvinavačańnia nie zmahła adkazać, ci budzie prakuratura padavać apelacyju.
Tym časam kalehija sudździaŭ u spravie Žydenki vyniesła pastanovu ŭ dačynieńni da prakurora Charkaŭskaj vobłaści z patrabavańniem dać acenku niapoŭnamu raśśledavańniu j vyrašyć pytańnie pra pryciahnieńnie da kryminalnaj adkaznaści ŭsich asobaŭ, jakija davali chłuślivyja pakazańni.
Mikałaj Suržko, advakat Michaiła Žydenki, kaža:
«My ličym, što prysud spraviadlivy, ale krychu zapoźnieny. My budziem rabić usio, kab usie — ad zamoŭcaŭ, vykanaŭcaŭ, arhanizataraŭ da čynoŭnikaŭ z prakuratury Charkaŭskaj vobłaści, jakija falsyfikavali hetuju spravu, — panieśli zasłužanaje pakarańnie».
Druhi advakat, Uładzimier Cimašenka, dadaje:
«Heta ź vialikaj litary sudovaja kalehija, tamu što... pakazvaje, što ŭ nas budzie pravavaja dziaržava j buduć pavažać zakon i pravy hramadzian».
Michaiła Žydenku vyzvalili adrazu paśla abviaščeńnia prysudu. U kalidory jaho vitali jak hieroja. Sam jon kaža:
— Udziačny ja našamu narodu, dobryja ŭ nas ludzi, a bahata siadzić chłopcaŭ nievinavatych.
— A što śpiarša rabić budziecie?
— Treba aklimatyzavacca śpiarša, dva hady nia bačyŭ sonca!
Niekalki farmalnaściaŭ, i Michaił Žydenka vyjšaŭ na vulicu biez kanvoju. Upieršyniu za dva hady. U Prasianoje jon pajechaŭ u supravadžeńni hanarovaha kartežu siabroŭ — hulać abiacali ŭsim siałom i nie adzin dzień.
Pavodle ATN, Hazieta po-chaŕkovski.
Pra Miełkaziorava ŭ jaho apošni dzień: «Było adčuvańnie, što jon stomleny, brakuje enierhii, rysy tvaru byli zapałyja»5
Kamientary