Piać faktaŭ pra novaha ministra ŭnutranych spraŭ Juryja Karajeva
Jury Karajeŭ zamianiŭ Ihara Šunieviča na pasadzie ministra ŭnutranych spraŭ. «NN» sabrała cikavyja fakty pra čynoŭnika. «Ćviordy čałaviek i mocny mieniedžar», — heta asnoŭnyja charaktarystyki, jakija my pačuli ad ludziej, jakija ź im sutykalisia.
Asiacin, maje šmat siabroŭ na radzimie
Juryju Karajevu 53 hady, jon pachodzić z Paŭnočnaj Asiecii, jakaja źjaŭlajecca častkaj Rasii. Va Uładzikaŭkazie praciahvaje žyć jahonaja rodnaja siastra Tamara. Pa jaje aktyŭnaści ŭ sacyjalnych sietkach možna zrabić vysnovu, što jana vielmi hanarycca bratavymi pośpiechami.
«Jon daŭno ŭ Biełarusi. Tam žaniŭsia, jašče niadaŭna byŭ kamandziram śpiecnaza, ciapier na pasadzie kamandujučaha ŭnutranymi vojskami našaj braterskaj respubliki», — pisała Tamara znajomym.
Baćka Karajeva — Chadžymurat Cimafiejevič — pracavaŭ elektraślesaram. Maci — Raisa Michajłaŭna — inžynieram. Nichto ŭ siamji z vojskam źviazany nie byŭ. Kažuć, što ŭ dziacinstvie Karajeŭ byŭ nie duža prezientabielny: doŭhi, vuhłavaty. Baćki jaho ledźvie nie siłaj vyhaniali na vulicu, kab pahulać u futboł, bo sam jon čytaŭ knižki. Luboŭ da knižak pranios da siońnia — Tałstoj, Dastajeŭski, Kupryn.
U siekcyju boksa Karajeva advioŭ dziadźka Sałamhirej Carachaŭ, jon byŭ pałkoŭnikam unutranych vojskaŭ. Juryj maryŭ stać takim, jak dziadźka Sałamhirej. Heta i vyznačyła jahonuju budučyniu.
Pa kamientarach u akaŭncie siastry možna zrazumieć, što Juryja ŭ Asiecii pamiataje vielmi šmat ludziej. I ŭsie jamu zyčać pośpiechaŭ i inšych dabrotaŭ. Vyhladaje, što pra karani nie zabyvaje i syn spadara Karajeva Hierman. Naprykład, u sacsietcy Ukantakcie jon padpisany na supołku «Typovy asiecin».
Kamandzir śpiecnazaŭ
U lipieni 2008 Jury Chadžymuratavič Karajeŭ byŭ pryznačany kiraŭnikom minskaha śpiecnaza, raniej jaho nazyvali AMAPam. Źmianiŭ jon Juryja Padabieda. Praŭda, doŭhi čas Karajeŭ nie moh zatrymacca na adnym miescy. U minskim śpiecnazie jon zapomniŭsia tym, jak razhaniaŭ pjanuju bojku ŭ Dzień VDV. A jašče pry Karajevie ŭ śpiecnazie stali pracavać žančyny. «U asnoŭnym pracujuć padčas nadhladu hramadzian, i časam dajuć rady lepš, čym mužčyny», — zaznačyŭ Karajeŭ.
Adukacyju Karajeŭ atrymlivaŭ u Rasii. Jon vučyŭsia ŭ Sarataŭskim instytucie ŭnutranych vojskaŭ. Kažuć, što z teoryjaj prablem nie było nijakich, a voś fizucha ŭ Karajeva tady kulhała.
Potym jaho zakinuła słužyć u Biełaruś, a mienavita ŭ Mahiloŭ. Jašče za savieckim časam prymaŭ udzieł u bajavych dziejańniach u Nahornym Karabachu.
Da pieravodu ŭ Minsk Karajeŭ šeść hadoŭ (1999 — 2005) kiravaŭ vajskovaj častkaj 5527 u Babrujsku, ci inakš Piatym asobnym śpiecyjalnym milicejskim bataljonam. Potym pałkoŭnika Karajeva pieraviali ŭ Homiel, dzie jon kamandavaŭ śpiecyjalnaj milicejskaj bryhadaj (vajskovaja častka 5525).
Praz try miesiacy Juryja Karajeva pieraviali kambatam u bryhadu śpiecnaza va Uruččy. Słavutaj častkaj 3214 raniej kamandavaŭ Dźmitryj Paŭličenka. Ale i tut nie atrymałasia adpracavać bolš za hod, bo Karajeva zaŭvažyli ŭ ministerstvie.
Pra styl Karajeva-kamandzira havoryć taki fakt: «Jon sałdatam kazaŭ: chto paciśnie mnie ruku tak, što złamaje jaje, pajedzie ŭ trochdzionnaje zvalnieńnie dachaty i atrymaje siaržanta».
Karajeŭ i Uciuryn
Ciapierašni ministr unutranych spravaŭ i aryštavany eks-kiraŭnik słužby achovy Łukašenki Andrej Uciuryn skončyli adnu navučalnuju ŭstanovu — Sarataŭskaje vajskova-kamandnaje vučylišča. Karajeŭ u 1987 hodzie, a Uciuryn — u 1992.
Praŭda, potym jany sutyknulisia razam u vajskovaj častcy 3214. Razam zdavali na krapavyja bierety.
Cikavyja adnosiny ŭ Karajeva byli i ź inšym znakavym siłavikom — Juryjem Padabiedam. Apošni pryznavaŭsia, što addaŭ śpiecnaz u ruki «siabra siamji». «Karajeŭ — vydatny mužyk, viedaju jaho 12 hadoŭ, siabrujem siemjami. Tak što nie sumniavajciesia, pytańniaŭ ź im nie budzie. Jon kantaktny, prystojny, intelihientny, vychavany i pravilny čałaviek», — kazaŭ Padabied.
«Karjeryst, ale sumlenny», — skazaŭ nam inšy čałaviek ź siłavych struktur.
«Jon mocny mieniedžar. A jak čałaviek — ćviordy, žiostkij, pa-rusku kažučy, — skazaŭ nam inšy čałaviek. — Na hetaj pasadzie taki i patrebny. Pa-lubomu, nie najhoršy varyjant».
VKŁ i dziedaŭščyna
Karajeŭ nie zaplamiŭ siabie durnymi vykazvańniami. Šmat što ź jaho vusnaŭ hučyć racyjanalna. Naprykład, jon raskazvaŭ pra prablemy ź dziedaŭščynaj u vojsku.
Karajeŭ havaryŭ, što ŭ SSSR isnavała «machrovaja dziedaŭščyna», jakaja była zasnavanaja na nacyjanalnaj varažniečy. «Paśla raspadu SSSR ja dumaŭ, što kali słužyć buduć adny biełarusy, to prablema ź dziedaŭščynaj źniknie sama saboj. Ale pryjšło zasille siaržantaŭ. A praź niekalki hadoŭ viarnułasia i roźnica ŭ pryzyvach. Prosta ŭsie dziejničali pavodle pryncypu: ź mianie ździekavalisia — i ja budu».
Karajeŭ raskazaŭ, što, budučy kamandziram vajskovaj častki, za dva tydni ŭskryŭ usiu sistemu dziedaŭščyny ŭ joj. Za biasčynstvami stajaŭ namieśnik kamandzira adnaho z uzvodaŭ, staršy siaržant. Pa słovach Karajeva, za parušeńniem statutnych adnosin najpierš idzie adsutnaść kamandzira ŭzvoda, abyjakavaść kamandzira roty, strach adkaznaści z boku kamandzira častki.
«Kali parušeńnie adbyłosia, to zadača kamandzira ŭzvoda — paviedamić ab hetym i pazbavić siabie hrachu prychoŭvańnia», — skazaŭ Karajeŭ.
Taksama Juryj Karajeŭ nazvaŭ asnoŭnaje zło, ź jakim sutykajecca małady aficer: «1. Ałkahol: kolki, dzie i z kim. 2. Hrošy: pazyki, zakłady, hulni. 3. Načnoje baŭleńnie času: restarany, kłuby, dyskateki».
«Davodzim da ładu ŭsie viedy pa historyi i hieahrafii Biełarusi: vobłaści, harady, stalicy Vialikaha Kniastva Litoŭskaha — u jakija časy dzie što było. Kali škoła dapuściła prabieły ŭ vyvučeńni historyi, to my ich vypraŭlajem. Bo bieź viedańnia historyi svajoj krainy ideałohii i patryjatyzmu być nie moža, ułasna», — zapeŭnivaŭ Karajeŭ karespandenta «Našaj Nivy».
Syn — prosty trenier pa kiokusinkaju
Syn Juryja Karajeva Hierman pracuje trenieram pa kiokusinkai — heta takoje japonskaje adzinaborstva. Hierman žanaty, žonku zvać Viktoryja, u pary dziaciej pakul niama. Skončyŭ Biełaruski dziaržaŭny ekanamičny ŭniviersitet.
«Asieciny — maleńki, ale hordy narod», — piša Hierman na svajoj staroncy.
«Luby narmalny kaŭkaziec nie pavinien mieć fota ŭ pamiaškańni ŭ hałaŭnym ubory, ale pry hetym kožny maje», — praciahvaje Karajeŭ-małodšy.
Aproč karate, jon lubić piejntboł, jazdu na aŭtamabili i biljard.
Kamientary