Pra Sieviarynca, Afnahiela, Juchnieviča i inšych — nastalhična-natchnialny dopis Iryny Chalip
Pra siońniašnija prysudy Sieviaryncu i aktyvistam «Jeŭrapiejskaj Biełarusi» ŭ svaim fejsbuku piša Iryna Chalip.
Roŭna dziesiać hadoŭ nazad my siadzieli z Pašam Sieviaryncam na adnoj łavie padsudnych. Mahu skazać całkam dakładna: z takimi «supolnikami» nie strašna. Paša tady admoviŭsia ad davańnia śviedčańniaŭ i ad pačatku da kanca suda prosta stajaŭ, ścisnuŭšy pruty kletki. My adno adnaho padtrymlivali pohladami, uśmieškami i padziakami ŭ apošnim słovie. Siońnia Pašu dali siem hadoŭ.
Kali mianie vyzvalili z-pad varty, pieršym da mianie pryjšoŭ Paška Juchnievič. Ja nie viedaju, jak pieražyła b toje piekła, kali b nie jon. Kožny tydzień jon vaziŭ advakata ŭ kałoniju da majho muža. Ramantavaŭ maju mašynu. Mianiaŭ šyny. Vaziŭ pradukty. Prychodziŭ u luby čas sutak, kali było patrebna. Siońnia Pašku dali piać hadoŭ.
A tady jon raskazaŭ, jak naš siabar Žeńka Afnahiel licha abvioŭ kadebešnikaŭ vakoł palca: jon prymudryŭsia schavacca… u padviesnuju stol. Hebisty chadzili pa domie ź pieratrusam, a Žeńka visieŭ nad imi na stoli. Potym jon tajemnymi ściežkami praz Rasiju pierasiek miažu ES. Amal piać hadoŭ žyŭ u Varšavie, mieŭ vydatnuju pracu i zarpłatu, padarožničaŭ. A potym viarnuŭsia ŭ Biełaruś, kab zmahacca z dyktaturaj na vulicach. Siońnia Žeńku dali siem hadoŭ.
Andrej Vojnič, ź jakim my źbirali podpisy i pravodzili akcyi pazaletaś, vuličny sałdat, advažny vajar, siońnia prysudžany da siami hadoŭ.
Maks Viniarski, siabar i paplečnik z tych časoŭ, kali nas na vulicach było mienš, čym AMAPa, siońnia prysudžany da piaci hadoŭ.
Dzima Kazłoŭ, aršanski błohier Šery Kot, jaki vytančana pieratvaraje kožny strym u akcyju pratestu, a kožnuju akcyju pratestu — u strym, prysudžany da piaci hadoŭ.
Siabry maje, dobryja maje… My ŭsie byli ŭ sčapleńni jašče ŭ tyja časy, kali heta nie było trendam. Dapamahali adno adnamu, adbivali ad AMAPa, čakali pad dźviarami RUUS, SIZA i sudoŭ. Ja ščaślivaja, što hramadstva źmianiłasia. Ja ŭdziačnaja kožnamu z hetych lepšych u śviecie chłopcaŭ, bieź jakich jano nie źmianiłasia b. Ja płaču, tamu što siońnia im ulapili šalonyja prysudy. Ja viedaju, što jany chutka viernucca dadomu.
Ja vielmi čakaju ich.
Ciapier čytajuć
Aleksijevič: Adno z samych mocnych uražańniaŭ u žyćci — kali ja apynułasia ŭ natoŭpie ŭ 2020 hodzie14
Kamientary