«Biełoruśsija hvałtuje, zabivaje i katuje biełarusaŭ i havoryć, što heta «vo błaho». Lavon Volski napisaŭ ese «Biełaruś i Biełoruśsija», jakoje źmiaściŭ u svaim fejsbuku.
Biełaruś i Biełoruśsija
Jość takaja Biełoruśsija. Jana namiortva adbiłasia ŭ mazhach tych, chto z roznych abstavinaŭ (uzrost, tupaja nastalhija, upłyŭ starejšych, asiarodku na pracy, praha karjernaha rostu, prosta apantanaść) nie zdoleŭ uchilicca ad saŭkovaj zarazy. Hetyja atručanyja ludzi ŭsprymajuć śviet dahary nahami, naadvarot: čornaje ŭ ich — biełaje, zło ŭ ich — dabro, masavaje źniščeńnie ludziej — vyzvolnaja apieracyja, nacyjanalnaja samaidentyfikacyja — nacyzm, dziaržaŭny fašyzm — paradak i stabilnaść, va ŭsim vinavatyja žydamasony ź ichniaj suśvietnaj zmovaju, a «Čorny kvadrat» Maleviča — čuš kakaja-ta, ja i sam takoje narysuju.
Hetych ludziej nie tak užo j bahata — u adsotkavym vymiareńni. Ale. Jość adna akaličnaść.
Kali ty chočaš rabić karjeru ŭ RB (być deputatam, viertykalščykam, dziaržaŭnym moładzievym lidaram, žurnalistam dziaržaŭnaha vydańnia ci tele-radyjo, dypłamatam, supracoŭnikam ministerstva ci navat niejkaha ŽREA, ja ŭžo nie kažu pra ŭsiu bahatuju palitru siłavych i kalasiłavych strukturaŭ) — ty musiš prajści praź injekcyju Biełoruśsijaj.
Inakš ty budzieš zaŭždy na paŭpadpolnym stanoviščy: nie člen praŭładnaha sajuza piśmieńnikaŭ — značycca, nie piśmieńnik, nie śpiavaješ «za Stabilnaść» — nie śpiavak, vykazvaješsia suprać taho, što ŭłada Biełoruśsii pałamała ludziam ruki, nohi i žyćci — nie lekar. I dalej pa hetaj schiemie.
Takim čynam, ich nie tak užo j šmat, ale jany va ŭładzie. Jany farmujuć unutranuju dy źniešniuju palityku, mižnarodnaje abličča dziaržavy, jejny imidž i reputacyju. Jany zaŭždy z Rasijaj, bo Biełoruśsija nie moža być biez Rośsii, tym bolej — a raptam niekali nadarycca mahčymaść uskočyć tudy va ŭładu i tady ŭžo raskrycca napoŭnicu?
Biełoruśsija hvałtuje, zabivaje i katuje biełarusaŭ i havoryć, što heta «vo błaho».
Biełoruśsija sadžaje zamiežny samalot i havoryć: jon sam sieŭ, chacia narmalnyja ludzi, nie biełoruśsiancy, vydatna razumiejuć, što i jak adbyłosia. Biełoruśsija inicyjuje pravakacyi na miežach, masava transpartuje na hetyja miežy mihrantaŭ i cynična pytajecca: a čamu vy hetych biednych ludziej nie puskajecie, praklaty kalektyŭny Zachad?
Biełoruśsija rehularna abražaje lidaraŭ susiednich krainaŭ i zachodniaha śvietu, a jejnyja łancuhovyja psy-prapahandysty brešuć tak, što ŭ ich ledźvie vantroby nie vyvalvajucca.
Urešcie Biełoruśsija saŭdzielničaje ŭ rasijskaj vajnie — puskaje da siabie vojski ahresara i ŭchvalaje zapusk rakietaŭ i ŭźloty samalotaŭ z terytoryi Biełarusi i adčyniaje miežy dla prajezdu va Ŭkrainu varožaj techniki.
Biełoruśsija daje biełaruskuju čyhunku dla transpartavańnia rasijskaj zbroi, ale — dziakuj Bohu! — Biełaruś raspačynaje rejkavuju vajnu, i varožaja technika nie vielmi transpartujecca, ale orki Biełoruśsii achoŭvajuć rejki, i siarod biełaruskich partyzanaŭ jość achviary.
Kali za ŭvieś hety bukiet podłaściaŭ dy miarzotaŭ Biełoruśsija atrymlivaje bukiet sankcyjaŭ u adkaz, dyk robić pakryŭdžany tvar i havoryć: dyk voś vy jakija?! Usio, ja z vami nie siabruju! Vy — padluki i miarzotniki, adna ja, Biełoruśsija, sumlennaja i dobraja, nu, i jašče maja starejšaja siastra.
Na ciapierašni momant Biełaruś akupavanaja Biełoruśsijej, a za Biełoruśsijej mroicca — u čyrvona-zialonym bałachonie z kapiušonam, ź siarpom u adnoj kaščavaj ruce i mołatam u inšaj — pryvid BSSRa.
Ciapier čytajuć
«Heta šlach adzinočki». Biełarus bolšuju častku žyćcia pravodzić u vandroŭkach — naviedaŭ užo amal 500 abjektaŭ JUNIESKA1
Kamientary