U Minsku ŭsio ž pakažuć zabaronieny śpiektakl. Ale jaho padrezali na 20 chvilin
11 listapada ŭ Muzyčnym teatry adbudziecca premjera apierety «Hiercahinia z Čykaha». Jana pavinna była źjavicca ŭ afišy jašče ŭ kancy vieraśnia, ale tady premjeru zabaranili. Dziela pakazu kalektyvu daviałosia pahadzicca na cenzurnyja praŭki, naviazanyja čynoŭnikami, piša «Zierkało».
«Što źmianiłasia? Stała mienš piersanažaŭ, z-za čaho amal na 20 chvilin skaraciŭsia čas śpiektakla. Jašče dzieści padcisnuli mizansceny, i ciapier siužet nie budzie vyklikać padvojnych asacyjacyj», — zajaviŭ mastacki kiraŭnik kalektyvu Adam Murzič. Pavodle jaho słoŭ, režysior-pastanoŭščyk «Hiercahini» narodny artyst Rasii Juryj Łapcieŭ «uvajšoŭ u stanovišča» i pretenzij da teatra nie maje.
Premjera znakamitaha tvora vienhierskaha kampazitara Imre Kalmana była zapłanavana na 23 i 24 vieraśnia. Ale adbyłasia tolki zdača śpiektakla, na jakoj prysutničali čynoŭniki z upraŭleńnia kultury Minharvykankama. Paśla hetaha ŭ siaredzinie dnia 23 vieraśnia teatr paviedamiŭ, što premjera admianiajecca «pa techničnych pryčynach». Paśla hetaha byŭ admienieny i adziny pakaz śpiektakla ŭ kastryčniku, zapłanavany na druhuju pałovu miesiaca. Da hetaha teatr pajechaŭ na hastroli ŭ Rasiju, ale pastanoŭku tam taksama nie pakazali — choć takija płany byli.
Libreta «Hiercahini z Čykaha» ŭjaŭlaje saboj palityčnuju satyru jak na amierykanskija, tak i na jeŭrapiejskija realii 1920-ch hadoŭ. Miarkujučy pa ŭsim, čynoŭniki znajšli ŭ pastanoŭcy paraleli ź ciapierašniaj realnaściu. Jak raspaviali redakcyi supracoŭniki teatra, ludziam ź Minharvykankama nie spadabalisia žarty ab pačatku vajny ź Japonijaj, hieroi homaseksualnaj aryjentacyi, a taksama toje, što Amieryka ŭ cełym pakazana ŭ apierecie ŭ pazityŭnym klučy.
Miarkujučy pa ŭsim, mienavita hetyja sceny, a taksama zaniatych u ich asobnych hierojaŭ pryjšłosia prybrać, kab premjera ŭsio ž adbyłasia — u materyjale «SB» havorycca, što, akramia vyklučeńnia niekatorych piersanažaŭ, z tvora syšła «zališniaja fryvolnaść».
«Ja pavinien pazvanić našamu kurataru». Jak zavozili mihrantaŭ u Biełaruś — cikavyja detali ź pierachoplenych telefonnych razmoŭ4
Kamientary