Dypłamatyčnyja krynicy: Ukraina błakuje ŭdzieł Cichanoŭskaj i biełarusaŭ u sumiesnych dypłamatyčnych mierapryjemstvach
Heta vyhladaje častkaj kułuarnych damoŭlenaściaŭ Kijeva i Łukašenki abo sprobaj adhadać žadańni apošniaha.
Jeŭrapiejskija dypłamaty źviarnuli ŭvahu «Našaj Nivy» na toje, što apošnim časam Ukraina paśladoŭna błakuje ŭdzieł Śviatłany Cichanoŭskaj, a taksama pradstaŭnikoŭ biełaruskaha hramadstva ŭ sumiesnych ź jeŭrapiejcami mierapryjemstvach.
Heta vyhladaje častkaj kułuarnych damoŭlenaściaŭ Kijeva i Łukašenki abo sprobaj adhadać žadańni apošniaha.
«Pakul Ukrainie jość na čym hulać, kab chacia b tearetyčna strymlivać Łukašenku ad naroščvańnia abjomaŭ svajho ŭdziełu ŭ vajnie, jany sprabujuć heta rabić. Što jon ich nieadnarazova padmanvaŭ, heta ŭ ciapierašniaj situacyi nie ŭličvajecca. Pakul jość choć kropla nadziei, jak kažuć», — skazaŭ nam surazmoŭca.
Z faktaŭ: Cichanoŭskaj, u adroźnieńnie ad minułaha hoda, u 2023-m nie było na samicie Lublinskaha trochkutnika.
Lublinski trochkutnik — heta takaja dypłamatyčnaja placoŭka, zasnavanaja Polščaj, Ukrainaj i Litvoj, kudy ŭ 2021-m Śviatłanu Cichanoŭskuju zaprasiŭ jakraz ministr zamiežnych spraŭ Ukrainy Dźmitryj Kuleba.
Paźniej jon ža vykazaŭsia ŭ duchu taho, što biez demakratyčnaj Biełarusi farmat źjaŭlajecca niapoŭnym i maje vyraści ŭ čatyrochkutnik.
Ale hetym razam Cichanoŭskuju nie zaprašali, choć raniej jana tam byvała.
«Dla parušeńnia tradycyi i niaŭdziełu ŭ samicie mieŭsia być mocny arhumient, jaki moh zychodzić tolki ad Ukrainy», — skazaŭ nam dypłamat.
Z hetaha ž šerahu padziej: nieprykmietnaja prysutnaść Cichanoŭskaj na aficyjnaj častcy adznačeńnia 160-ch uhodkaŭ paŭstańnia 1863 hoda ŭ Varšavie.
«Cichanoŭskaja prysutničała na aficyjnaj častcy, ale joj nie dali słova. U začytanym liście Zialenskaha nie była zhadanaja Biełaruś, što stała svajho rodu demanstratyŭnaj prajavaj śviadomaha ihnaravańnia, bo biełaruski teatr bajavych dziejańniaŭ byŭ značny ŭ tym paŭstańni. Va ŭsim hetym možna bačyć tendencyju», — skazaŭ dypłamat.
Surazmoŭcy bačać u hetym častku damovy z Łukašenkam, jaki ŭžo šmat razoŭ dakazvaŭ Ukrainie svaju «nadziejnaść» i canu svajho słova.
«Ukraincy błakujuć udzieł biełarusaŭ — nie tolki Cichanoŭskaj, paŭsiul, dzie mohuć, heta praŭda», — dadaŭ inšy abaznany surazmoŭca z šerahu jeŭrapiejskich dypłamataŭ.
Pazicyja Polščy i Litvy adnosna Biełarusi i statusa Śviatłany Cichanoŭskaj nijak nie źmianiłasia, ale jany vymušanyja ŭličvać pažadańni Kijeva na supolnych z Ukrainaj mierapryjemstvach.
Śviatłanu Cichanoŭskuju prymali na vysokim uzroŭni ŭ bolšaści stalic krain Jeŭrasajuza, ale nie ŭ Kijevie.
Miarkujučy pa dziejańniach biełaruskich uładaŭ, Alaksandr Łukašenka zakłapočany jak najaŭnaściu ŭ jaho praciŭnikaŭ adzinaha centra i adzinaha lidara, tak i stvareńniem dobraachvotnickich farmavańniaŭ z dośviedam bajavych dziejańniaŭ. U vypadku asłableńnia Rasii, jaje paražeńnia va Ukrainie, i pieršaje, i druhoje moža mieć dla biełarusaŭ značeńnie.
Ukraina pačała rychtavacca da ŭvarvańnia Rasii jašče ŭ listapadzie 2021 hoda, ale nie čakała, što napad budzie i ź Biełarusi, pryznavaŭ sakratar Rady nacyjanalnaj biaśpieki i abarony Ukrainy Alaksiej Daniłaŭ.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ
Kamientary
Brydka.
Błazanam byu, błazanam i pamre