Na varšaŭskich mohiłkach Vajskovyja Pavonzki 17 lutaha pachavali biełaruskaha vajara-dobraachvotnika Eduarda Łobava. Z 2015 hoda Łobaŭ vajavaŭ na baku Ukrainy, zahinuŭ 26 studzienia 2023 hoda pad Vuhladaram, nahadvaje «Biełsat».
Eduard Łobaŭ byŭ śmiarotna paranieny askiepkam tankavaha snarada, kali stralaŭ z Javelin pa rasijskim tanku. Da hetaha jon paśpieŭ źniščyć z aŭtamata rasijski desant i prykryvaŭ adychod svajho kamandzira. Trahiedyja zdaryłasia pad Vuhladaram Danieckaj vobłaści Ukrainy. Eduarda Łobava nie stała 26 studzienia 2023 hoda.
11 lutaha ŭ Varšavie prajšła cyrymonija raźvitańnia z Łobavym. Pachavalnaja imša adbyłasia ŭ kaściole Śviatoha Alaksandra. Pravodzić hieroja ŭ apošni šlach pryjšli sotni biełarusaŭ.
«Eduard Łobaŭ — jon biełarus, dla kahości syn, dla kahości rodny brat, dla kahości kreŭny. Dla kahości toj, chto naležaŭ da taho samaha naroda Biełarusi. A dla kožnaha z nas, niezaležna ad našaha relihijnaha pierakanańnia, jon taksama jość bratam, jaki addaŭ žyćcio za nas», — skazaŭ na cyrymonii raźvitańnia ksiondz Viačasłaŭ Barok.
Jon nahadaŭ, što ŭ chryścijanstvie kryž — nie simvał paražeńniaŭ i zakančeńnia ŭsiaho, a simvał pieramohi i nadziei, i kryž na mahile maje zapalvać sercy, kab tyja, chto žyvie na śviecie, kiravalisia pryncypami Chrysta: žyć zhodna z ducham praŭdy i spraviadlivaść, zmahacca sa złom, niespraviadlivaściu i biezzakońniem.
Maryna Łobava, maci zahinułaha, kazała, što dahetul nie moža pavieryć u śmierć syna: «Jon taki pazityŭny byŭ zaŭždy, z aptymizmam hladzieŭ u budučyniu, płanavaŭ svajo žyćcio. Dumaju, što da apošniaha času jon spadziavaŭsia, što budzie žyć, dačakajecca pieramohi ŭ hetaj vajnie».
Eduard Łobaŭ mieŭ dobraha siabra ŭ Chmialnickim, Bahdana Stasiuka, jakoha zabili na pačatku leta minułaha hoda. Jaho ŭdava Śviatłana Stasiuk pryjechała na raźvitańnie. Jana raskazała, što Eduard byŭ siabram, jaki zapomniŭsia dobrasumlennym, dobrasardečnym, jaki adstojvaŭ pravy nie tolki biełarusaŭ, ale i ŭkraincaŭ. «Chaču ad imia ŭsich ukraincaŭ, jakija štodnia zmahajucca za toje, kab adčuć mirnaje nieba nad hałavoju i zasynać nie pad sireny, pažadać narešcie pabačyć kaniec hetaj praklataj vajny, jakaja zabivaje nie tolki voinaŭ, ale i mirnych žycharoŭ, usich kalečyć».
Jana padziakavała baćkam Eduarda za toje, što rabiŭ ich syn. «Hieroi nie pamirajuć», — nahadała žančyna.
«Jon biełaruski hieroj, biełaruskaj spravy, jon taksama hieroj Ukrainy, i taksama naš hieroj, palakaŭ, pakolki sprava svabody heta naša ahulnaja sprava. Baraćba suprać rasijskaha impieryjalizmu — heta naš histaryčny los i, na žal, siońniašniaja realnaść», — skazaŭ pra Eduarda Łobava ambasadar Polščy ŭ Biełarusi Artur Michalski.
Lidar ruchu «Volnaja Biełaruś» Zianon Paźniak adznačyŭ, što Łobaŭ addaŭ žyćcio «za našu i vašu volnaść». Hetaja fraza stała devizam paŭstancaŭ Rečy Paspalitaj amal 200 hadoŭ tamu. «Heta nie vypadkova, što chavajem jaho na polskaj ziamli, — kazaŭ Paźniak pra zahinułaha. — Tamu što i palaki, i ŭkraincy, i biełarusy razumiejuć, što heta ŭ nas adna vajna za našu śvietłaść, za našu svabodu, za našu budučyniu. Hety małady čałaviek addaŭ žyćcio za nas usich».
Paźniak zhadaŭ, što Łobaŭ zahinuŭ padčas boju, kali prykryvaŭ kamandzira, i što ŭkraincy vystupili za toje, kab pryznać jaho hierojem Ukrainy. Jon dadaŭ, što zahinuły vajar varty hetaha i tamu, što siem hadoŭ zmahaŭsia va Ukrainie «za našu volu».
Siabra pamierłaha Andruś Cianiuta zhadaŭ, jak paznajomiŭsia z Eduardam u biełaruskim vojsku, i što toj nie vynosiŭ niespraviadlivaści: kali Andrusia pakarali haŭptvachtaj za ŭdzieł u vybarach u miascovyja saviety, Eduard drukavaŭ ulotki i raspaŭsiudžvaŭ ich u vajskovaj častcy i vakoł, i ŭ vyniku, kali Andrusia vyzvalili, pasadzili na haŭptvachtu Eduarda.
«Jon byŭ ščyrym patryjotam, — raskazvaŭ Cianiuta pra zahinułaha siabra. — Adrazu jak pačałasia vajna, jon skazaŭ, što nie moža ciarpieć niespraviadlivaść, jakuju tvoryć Rasija. Jon pajšoŭ abaraniać hramadzian Ukrainy, niezaležnaść Ukrainy i niezaležnaść Biełarusi». Cianiuta prasiŭ raspaŭsiudžvać pietycyju za nadańnie Łobavu zvańnia Hieroja Ukrainy.
Padpisvać pietycyi na sajcie mohuć tolki ŭkrainskija hramadzianie, ale pašyrać infarmacyju pra jaje mohuć i biełarusy.
Na cyrymonii ŭziaŭ słova taksama lidar ruchu «Razam» Viačasłaŭ Siŭčyk. Jon vykazaŭ spačuvańni maci i zajaviŭ, što biełaruski narod budzie pamiatać jaje syna jak hieroja, a taksama vykazaŭ upeŭnienaść u tym, što buduć pakaranyja tyja, chto čatyry hady trymaŭ Łobava ŭ niavoli ŭ Biełarusi.
Na raźvitańni taksama prysutničali pradstaŭniki Abjadnanaha pierachodnaha kabinieta Pavieł Łatuška i Alina Koŭšyk.
U niadzielu, 26 lutaha ŭ 11:30 u kaściole śviatoha Alaksandra na placy Troch kryžoŭ u Varšavie projdzie słužba za Eduarda Łobava, na jakuju Barok zaprasiŭ usich achvočych.
Jak mučyli Cila Švajhiera i centry haradoŭ, kab stvaryć karcinku dla sudzimaha za machlarstva prateže Dźmitryja Baskava1
Kamientary