U Minsku kala haścinicy «Jeŭropa» z boku vulicy Lenina adkryłasia «karetnaja terasa». Na teatralizavanym adkryćci prysutničała hałoŭny ideołah Minska i byłaja pres-sakratarka MUS Volha Čamadanava, jakaja ździviła sacyjalnyja sietki svaim viedańniem historyi mastactva.
Novaja terasa ŭ vyhladzie biełych, azdoblenych koŭkaj karet sa stolikami ŭnutry, na dumku stvaralnikaŭ, musić adsyłać da karetnaha dvoryka, što histaryčna isnavaŭ pobač z haścinicaj i adkul razvozili pastajalcaŭ.
Raskazvajučy ahienctvu «Minsk-Naviny» pra ŭražańni ad novaha miesca, Čamadanava adznačyła:
«Tut ludzi nie tolki adpačyvajuć, jany jašče i kulturna abahačajucca, i samaje hałoŭnaje — jany napeŭna bolš unikajuć u historyju našaha horada.
Jakija znakamityja ludzi chadzili tut, pa Minsku ŭ svoj, viadoma, čas, nakolki jany tym samym pryciahvali siudy ŭvahu inšych ludziej. Tak, tut pisaŭ svaje karciny Šahał, tut čyściŭ abutak Čapski! Takija, zdavałasia b, zvyčajnyja historyi, tak, ale jany sapraŭdy pryciahvajuć, tamu ja ŭpeŭnienaja, što hetaje miesca budzie najpapularniejšym u horadzie Minsku».
Videa ź jaje adkazam źjaviłasia ŭ telehram-kanale «Biełaruś hałaŭnoha mozha». Sacyjalnyja sietki padchapili vykazvańnie Čamadanavaj, paraŭnaŭšy jaje viedańnie tvorčaha šlachu znakamitaha viciebskaha mastaka z «vieršami Bykava» i «Skarynam Picierskim», jakija kaliści sparadziŭ Łukašenka. Praŭda, pra Šahała jana, vidać, uspomniła niezdarma, bo na sajcie haścinicy «Jeŭropa» śćviardžajecca, što jon spyniaŭsia ŭ ich, ale nie ŭdakładniajecca, kali i na jaki čas. Mabyć, hetaja ž infarmacyja ahučvałasia i pry adkryćci «karetnaj terasy», ale była pierajnačanaja čynoŭnicaj.
Što praŭda, ciapierašniaja haścinica amal ničoha ahulnaha z histaryčnaj haścinicaj, akramia nazvy, nie maje. Ciapierašni budynak byŭ nie adnoŭleny, a ŭźviedzieny ŭ 2007-m pa matyvach staroha, ale vyšejšym i šyrejšym dy jašče nie na svaim miescy, a na miescy źniščanaha pieršaha haradskoha teatra, dzie ŭpieršyniu stavili biełaruskuju opieru «Sialanka» na muzyku Stanisłava Maniuški i libreta Vincenta Dunina-Marcinkieviča.
Śpiecyjalisty, da jakich my źviarnulisia, taksama nie zmahli zhadać «minski pieryjad» tvorčaści Šahała, ale zhadzilisia z tym, što ŭ Minsku jon napeŭna byvaŭ.
Vidać, uśviadomiŭšy prakoł, «Minsk-Naviny» z pramovy Čamadanavaj vydalili ŭvieś jaje ekskurs u historyju stalicy.
Cikava taksama, što pakul inšyja prapahandysty zmahajucca z panskim abliččam majontka Suła, Volha Čamadanava ŭłasna prapahanduje minčanam inšaha pana — Čapskaha.
Hety vypadak, na našu dumku, dobra ilustruje ŭsiu iluzornaść dziejnaści biełaruskaj ideałohii pa tak zvanym «zachavańni histaryčnaj pamiaci».
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ«Heta pytańnie času, ale treba saśpieć». Pucin zahavaryŭ pra adziny parłamient i valutu Biełarusi i Rasii7
«Heta pytańnie času, ale treba saśpieć». Pucin zahavaryŭ pra adziny parłamient i valutu Biełarusi i Rasii
Biełaruskija biznesmieny śpiešna pradajuć doli ŭ svaich polskich transpartnych kampanijach. Što adbyvajecca?2
Kamientary