«Azaronak — jołupień». Hutarka z pałonnym biełarusam z PVK «Redut» zaciahvaje i pakidaje pytańni
«Niemahčyma adarvacca». Takija kamientary pakidajuć karystalniki pra videa, na jakim pałonny biełarus, jaki vajavaŭ u składzie PVK «Redut», daje intervju ŭkrainskamu jutub-kanału Volodymir Zolkin.
«Źbiraŭsia ŭ niadzielu čym raniej lehčy, ale natrapiŭ na hety vidos — i zalip. Amal dźvie hadziny hutarki ź siłavikom-łukašystam, jaki trapiŭ u pałon da ŭkraincaŭ. Było cikava zazirnuć u hałavu takoha čałavieka», — piša pra videa na svajoj staroncy ŭ fejsbuku adzin z karystalnikaŭ.
Hieroj videa — Ziaziulčyk Maksim Mikałajevič (u subcitrach jaho proźvišča pamyłkova rasšyfroŭvajuć jak «Ziuziunčyk»). U svoj čas jon słužyŭ u vajskovaj čaści ŭ Marjinaj Horcy pad Minskam, jakaja ŭvachodzić u skład Sił śpiecyjalnych apieracyj Respubliki Biełaruś.
U kancy 2021 hoda jon zavierbavaŭsia ŭ pryvatnuju vajskovuju kampaniju «Redut». U pałonie chłopiec znachodzicca, pa jaho słovach, 11 miesiacaŭ.
Z vajskoŭcam Volodymir Zolkin razmaŭlaŭ dvojčy. Pieršy raz — nieŭzabavie paśla taho, jak Ziaziulčyk trapiŭ u pałon da ŭkraincaŭ.
Jak zaŭvažaje adzin z hledačoŭ, na druhim videa, źniatym paśla dzieviaci miesiacaŭ pałonu, «vielmi kidajecca ŭ vočy, jak čałaviek nabraŭsia ŭpeŭnienaści, znachodziačysia va ŭładzie tak zvanaha voraha. Raspraviŭ kryły, i dla jaho ŭžo nie ŭsio tak adnaznačna… U pałonie jon pačuvajecca bolš volnym, čym doma. U čym heta prajaŭlajecca? U strachu. Ukraincaŭ, jakija trymajuć u pałonie, jon nie baicca, a skazać słova vajna — baicca, jak i niejak začapić «Aleksandra Hrihoŕjeviča».
My taksama pahladzieli hetaje videa i prapanujem niekalki vytrymak.
Vajna ci «śpiecapieracyja»?
Padčas razmovy Ziaziulčyk kaža, što nie dumaŭ, što patrapić u zonu bajavych dziejańniaŭ, a kali ŭžo tudy trapiŭ, to dapuskaŭ, što ź im moža zdarycca ŭsio što zaŭhodna. «Heta vajna, tut adbyvajecca ŭsio. Śpiecapieracyja, vybačajusia», — kaža jon.
Takaja ahavorka prymusiła viadoŭcu ŭdakładnić, usio ž taki «vajna» ci «śpiecapieracyja». Ziaziulčyk adkazaŭ: «Dla kožnaha svajo. Dla niekaha heta vajna. Što dla mianie? Skažu tak. Dla mianie heta bajavaja zadača».
Na dumku pałonnaha, na Łukašenku cisnuli, mahčyma, navat vajennym čynam, bo «hieahrafična heta vielmi zručna. Pramy šlach na Kijeŭ. Jak pakazvaje praktyka, uziaćcie stalicy šmat pra što kaža».
Ci byŭ u Łukašenki vybar? Na hetaje pytańnie Ziaziulčyk adkazvaje, što vybar jość zaŭsiody, heta zaležyć ad taho, bolš ci mienš kryvi praljecca. I Łukašenka vybraŭ schiemu adsutnaści biełaruskaj kryvi.
Ab prysutnaści PVK «Vahnier» u Biełarusi
Ziaziulčyk adznačaje pazityŭny bok prysutnaści vahnieraŭcaŭ u Biełarusi: «Jak vajskoviec [aceńvaju] dobra. Heta jakasnaje padraździaleńnie z bahatym bajavym dośviedam. U ich strohaja dyscyplina. U ich svaje praviły žyćcia, svaje asnovy, kaštoŭnaści. I hetyja ludzi — Uzbrojenyja siły Respubliki Biełaruś, jakich nazyvajuć «bulbianymi vojskami», — na samaj spravie padrychtavanyja padraździaleńni. I dośvied vahnieraŭcaŭ, jaki jany pieradajuć, heta vielmi dobra. Šmat u jakich krainach heta vykarystoŭvajecca, kali najmity navučajuć asabovy skład toj krainy. Tak i ŭ vas adbyvajecca».
Kali havaryć pra admoŭnaje, to Ziaziulčyk adznačaje, što «heta sałdaty ŭdačy. I što ŭ ich u hałavie?»
Bunt Pryhožyna pałonny ličyć «navodaj», za jakoj chavajecca niešta inšaje. Mahčyma, uzmacnieńnie biełaruskaha kantynhientu va ŭmovach pahrozy pieravarotu ŭ krainie, a «lubaja ŭłada nie choča pieravarotu, tamu što pieravarot pryvodzić da vialikaj kolkaści zabitych».
Ci dobry mir u Biełarusi z Rasijaj?
Vajennapałonny adznačaje, što, mahčyma, niekalki miesiacaŭ nazad jon by skazaŭ, što lepšaje — kiepski mir ci dobraja vajna, ale ciapier jamu ciažka adkazać na hetaje pytańnie.
Jon bačyć jakaść pałonnych. Z taho kantynhientu, što atačaje jaho ŭ pałonie, bolšaja pałova — byłyja źniavolenyja. Astatnija — ludzi nizkaj sacyjalnaj adkaznaści. Piśmiennych, padrychtavanych bajcoŭ kala 1—1,5 pracenta.
Na pytańnie ab tym, ci mahčyma pieramahčy takimi vojskami, Ziaziulčyk adkazvaje: «Na vajnie mahčyma ŭsialakaje».
Sajuz pamiž Rasijaj i Biełaruśsiu vajennapałonny ličyć nie virtualnym, a realnym. A stvareńnie ahienturnaj sietki ŭnutry rasijskich vojskaŭ, udzielnikam jakoj i sam (pa jahonych słovach) byŭ, «mahčyma, vyhadna tym, kamu nie padabajecca, jak jon [Łukašenka] kiruje. Jakija b chacieli zamiest jaho bačyć niekaha inšaha. Padarvać aŭtarytet u vačach Rasii. Biezumoŭna, heta padryvaje aŭtarytet takoha važkaha čałavieka, jak Alaksandr Ryhoravič».
«Praŭda. Ci jaje niama, ci jana svaja dla kožnaha»
Padčas razmovy adzin z aŭtaraŭ kanała Dźmitryj Karpienka patelefanavaŭ mamie Maksima. Paśla razmovy syna z maci Dźmitryj zadaŭ joj pytańnie «Chto na kaho napaŭ?». Maci pasprabavała syści ad adkazu, skazaŭšy: «Ja nie palityk, kab niešta sudzić. Ja prosta čałaviek, jaki suprać vajny. Chto na kaho napaŭ, toj niachaj i niasie adkaznaść».
Syn pasprabavaŭ zastupicca za maci: «Jana nie budzie adkazvać na heta pytańnie, tamu što vy dobra ŭsio razumiejecie, što heta moža vyklikać.
(Što?) Niejki pieraśled. (Ad kaho?) Z abodvuch bakoŭ. Ź Biełarusi i Rasii. (Za što? Za praŭdzivy adkaz?) Dla kaho praŭdzivy, a dla kaho i nie. Vy ž dobra razumiejecie».
Sama maci skazała, što mahła b niešta i skazać, ale jaje za heta pasadziać.
Ziaziulčyk paprasiŭ bolš nie praciahvać hetaj razmovy, bo ličyć, što Dźmitryj Karpienka pravakuje jaho maci.
«U hetym vypadku nie da miesca zadavać cyvilnamu čałavieku. Ja taksama mahu vyjści na niekatoryja pravakacyi. Vam ź biełarusaŭ nichto ničoha nie skaža».
Paźniej pamiž maci i synam adbyŭsia taki dyjałoh.
— Ty ž razumieješ, što za praŭdzivy adkaz mianie pasadziać, — skazała maci.
— Nu, mahčyma, praŭdzivy, mahčyma,niepraŭdzivy. Dla kaho jak. Praŭda. Ci jaje niama, ci jana svaja dla kožnaha. Usie, chto tut znachodzicca, dobra heta razumiejuć. Ale heta kantent, — zaŭvažyŭ Ziaziulčyk.
Tut umiašaŭsia Karpienka: «Nie, heta chroniki vajny, jakija zastanucca na ŭsio žyćcio».
— U ich heta nazyvajecca «chroniki vajny», — zaŭvažyŭ Ziaziulčyk.
— Dobra, — pahadziŭsia Karpienka. — Heta kantent. Jak fajł. Vynikam našaj razmovy budzie fajł, jaki pabačyć miljon čałaviek. Kolki jaho ni budzie «błakavać» jutub, ja budu parušać praviły, jakija nichto nie moža patłumačyć, ale jon budzie pierazalivacca zaŭsiody.
— Nu, a kali ja pačnu havaryć niejkija niazručnyja momanty, to vy heta vyražacie? — spytaŭ Ziaziulčyk.
— Tak. Tamu što niekatoryja momanty nielha havaryć.
— Nielha ŭ vas havaryć. A ŭ nas naadvarot. Možna. Taksama, jak i ŭ advarotnym vypadku.
— Jakija momanty?
— Nu vy ŭsio roŭna vyražacie. My potym z vami sam-nasam pahavorym.
Chto na kaho napaŭ?
Na hetaje pytańnie Ziaziulčyk adkazaŭ nastupnym čynam: «Skažam tak, Rasija pierajšła miažu pieršaj. Rasija pačała pieršaj dbać pra svaje intaresy».
— Dyk chto ž napaŭ na terytoryju Ukrainy?
— Rasijskaja Fiederacyja.
— Narešcie z treciaha razu my heta vydušyli.
— Nu, prosta pa-inšamu vam niezrazumieła. Vam tak zručniej. Vy nazyvajecie heta napadam. A tam heta nazyvajuć «dbać pra svaje mety».
U dalejšaj razmovie vajennapałonny skazaŭ, što Rasija, zachodziačy na terytoryju Ukrainy, dbała pra takuju metu, jak denacyfikacyja — «prybrać režym nacyjanalizmu».
Na pytańnie, chto ŭ hetaj vajnie Biełaruś: suŭdzielnik vajny, siabar Rasii, partnior, Ziaziulčyk admoviŭsia adkazvać. «Niachaj budzie tavaryš, kali vam tak zručna», — tolki skazaŭ jon.
«Durnyja prezidentami nie stanoviacca»
Adkazvajučy na pytańnie, čamu biełarusy nie dali adporu Rasii da vajny, kab nie dać vykarystać svaju terytoryju, vajennapałonny adznačyŭ:
«Kab dać adpor, nieabchodna, kab byŭ niejki kiraŭnik, niejkaja hałava. Heta pavinien być čałaviek, jaki paviadzie za saboju ludziej. U kožnaha kiraŭnika svaja palityka. Značyć, u intaresach Alaksandra Ryhoraviča nie było davać adpor. Jon taksama mužyk nie durny. Značyć, niešta tam jašče jość. Durnyja prezidentami nie stanoviacca. Ja inšaha za svajo žyćcio nie bačyŭ. Jon 27 hadoŭ va ŭładzie (nasamreč 29 — «NN»). Mnie 23».
— Dyk jon u vas jak adzin raz pryjšoŭ da ŭłady, dyk i da truny, — zaŭvažyŭ Karpienka.
— Mahčyma, u niečym heta i pravilna. Čałaviek — takoje stvareńnie nie vielmi dobraje. Va ŭsich nas jość pamyłki. U kožnaha za plačyma jość šmat niadobrych spraŭ, — adkazaŭ vajennapałonny.
— Dyk čamu ŭ vas ułada nie mianiajecca?
— Značyć, nie znajšłasia jašče naležnaja ŭłada, jakaja hatovaja zamianić (niavažna, siłavym šlacham, dypłamatyčnym), jakaja lepšaja.
— A dzie ŭsia vaša apazicyja?
— Źbiehła ŭ Polšču, padcisnuŭšy chvasty.
— A da hetaha dzie jany byli? Čamu jany źbiahali, a astatnija ŭ turmach byli?
— Siadzieli pad represijami, jak jany skazali.
— Mianie zakranuła, što tvaja mama skazała, što jaje pasadziać. Toje, što jana baicca skazać, što dumaje, heta narmalna? Kali čałaviek baicca ahučyć svaje dumki?
— Naprykład, vy ciapier apynulisia ŭ Hiermanii. Vy možacie vyjści na vulicu i skazać: «Nie mienšaściam!» I vas adrazu pačnuć dziaŭbci. Heta ž tak?
— Ničoha nie budzie. Ja budu stajać z płakatam, i ničoha nie budzie.
— Vas potym pačnuć pryhniatać taksama. Ja viedaju. Šmat takich vypadkaŭ.
— Ja viedaju, što ŭ vas ź biełym listkom nielha vyjści. Pakazać tabie roliki?
— Heta z fabryki trolaŭ. Asnoŭnaja masa — heta ŭsio pastanoŭka.
— U vas možna pierad ofisam prezidenta pryjści i pastavić pałatku i buntavać: «U mianie zabirajuć dom»?
— Nie. Nielha.
— A ŭ nas možna.
«Vy ž razumiejecie, što ja vam skažu nie ŭsio tak, jak jość»
Dalej u razmovie Ziaziulčyk zaŭvažyŭ, što svaboda vykazvańniaŭ pryviała da Majdanu. «I paśla hetaha pačałosia. ATA. 24 lutaha».
— A što adbyłosia na ŭschodzie? Chto tudy zajšoŭ? — spytaŭ Karpienka.
— U pieršuju čarhu tam taksama byli niezadavolenyja ludzi. Miascovaje nasielnictva. Biez padtrymki miascovaha nasielnictva nijakaha zarodku pieravarotu, pa sutnaści, i być nie mahło.
— Chto adcisnuŭ Krym?
— Krymčanie sami prajavili volu. Vy ž razumiejecie, što ja vam skažu nie ŭsio tak, jak jość.
U časie dalejšaj razmovy Dźmitryj Karpienka pakazaŭ videa, na jakim Azaronak pahražaje jadziernaj zbrojaj Polščy i Litvie. Na hetym momancie Ziaziulčyk paprasiŭ ustavić u zapis intervju toje, što jon skaža:
— Azaronak — jołupień. Jołupień poŭny.
Zvarot da biełarusaŭ
«Vybar zastajecca za kožnym. Heta vaša prava vybirać, dzie i jak žyć. U kožnaha svaja hałava na plačach. I kožnamu adkazvać za svaje ŭčynki. Pryjdzie čas, ja adkažu za svaje ŭčynki sam. Ja nie chaču, kab za maje, tak skažam, pryhody, adkazvaŭ niechta inšy. Ja hatovy być pakaranym za ŭsio, što ja zrabiŭ. Paŭtarusia, u kožnaha svaja hałava na plačach. Chto jak viedaje, toj tak i robić», — skazaŭ Ziaziulčyk.
Ad Redakcyi. U čas hutarki Ziaziulčyk vystupiŭ taksama ź niekatorymi śćviardžeńniami, jakija nie znachodziać paćviardžeńnia faktami (ab udziele rasijskich amapaŭcaŭ u razhonie pratestaŭ u Minsku ŭ 2020-m i h. d.) My ich nie pryvodzim. Nas cikaviła palityčnaja fiłasofija hetaha śpiecnazaŭca.
Čytać jašče:
Rasijskija vajennapałonnyja raskazali, jak adbyvajecca kontrnastup — vačyma rasijan
Ukraincy apublikavali videa dopytu pałonnaha rasijanina. Va Ukrainu jon patrapiŭ ź Biełarusi
Čamu Łukašenka dazvoliŭ nastupać na Ukrainu z terytoryi Biełarusi?
Kamientary