Adkryli novy vid lišajnikaŭ, jaki nazvali ŭ honar Biełarusi
Adkryty mižnarodnaj hrupaj navukoŭcaŭ vid lišajnikaŭ nazvany Sarkahina biełaruskaja (Sarcogyne belarusensis). Pra heta paviedamlaje pres-słužba Homielskaha dziaržaŭnaha ŭniviersiteta imia Francyska Skaryny.
Adzin z daśledčykaŭ, prafiesar kafiedry bataniki i fizijałohii raślin Homielskaha dziaržaŭnaha ŭniviersiteta Andrej Curykaŭ raspavioŭ, što raśliny vyvučali pry dapamozie sučasnych malekularna-hienietyčnych mietadaŭ. Heta dazvoliła vyjavić unikalnyja prykmiety, jakija adnosiacca da raniej nieviadomaha navucy vidu.
Lišajnik, jaki daśledavali navukoŭcy, davoli raspaŭsiudžany ŭ Biełarusi. Vosiem jaho ŭzoraŭ sabrali na terytoryi Hrodzienskaj (Vaŭkavyski, Mastoŭski, Ščučynski rajony) i Viciebskaj (Vierchniadźvinski, Viciebski, Dokšycki, Lepielski, Połacki) abłaściej. Akramia našaj krainy, jaho pakul znachodzili tolki ŭ Italii i Hiermanii.
Paradaksalna, ale jon pasialajecca na kamianiach — a ŭ Biełarusi praktyčna niama vychadaŭ na pavierchniu hornych parod. Tamu znachodziać jaho niaredka na cemiencie, bietonie — to-bok štučnaj pavierchni, stvoranaj čałaviekam.
Lišajniki pieršymi zasialajuć učastki, ad pačatku nie prystasavanyja dla žyćcia. A paśla pastupova jany spryjajuć i zasialeńniu ich inšymi arhanizmami.
Sarkahina biełaruskaja raście, pahłynajučy vadu z pavietra, daždžoŭ i tumanaŭ.
Ciapier čytajuć
18‑hadovy były palitviazień raskazaŭ, što jon svajak Cichanoŭskaj. Jaho zatrymali, kali jon jechaŭ vajavać za Ukrainu2
Kamientary