Biełaruska šeść hadoŭ nie chadziła ŭ adpačynak. «Kožny raz kazali, što jon nie patrabujecca»
Hamialčanka 6 hadoŭ nie mahła pajści ŭ adpačynak. Jana pracavała ŭ miedustanovie, ale vyrašyła ŭziać padpracoŭku prybiralščycaj u inšym miescy, kab padkapić na piensiju.
— Štohod źviartałasia da najmalnika i vusna, i piśmova z prośbaj dać mnie pracoŭny adpačynak, adnak kožny raz atrymlivała admovu sa słovami: «prybiralščycy jon nie moža być dadzieny», — kaža žančyna, historyju jakoj apisvaje 1prof.by.
Hamialčanka pajšła da prafsajuznaha jurysta, toj paćvierdziŭ, što pracoŭny adpačynak pastanoŭleny ŭsim rabotnikam, niezaležna ad pasady i zaklučanaj pracoŭnaj damovy (pa asnoŭnym miescy pracy abo pa sumiaščalnictvie).
Najmalnik pryznaŭ, što rabotnicy sapraŭdy nie davali adpačynak, i prapanavaŭ joj zadniaj dataj zaklučyć damovu padradu: u takim vypadku adpačynak sapraŭdy nie dajecca — dni adpačynku za 6 hadoŭ zhubilisia b.
Kali žančyna admoviłasia jaho padpisvać, joj kampiensavali prapuščany adpačynak za 2 hady.
Ale i tut najmalnik nie maje racyi: kampiensavać hrašyma možna tolki častku adpačynku, jakaja pieravyšaje 21 dzień, a ŭ hetaj situacyi pracaŭnica naohuł nie była ŭ adpačynku. U vyniku najmalniku ŭsio ž taki daviadziecca pa zakonie adpravić rabotnicu ŭ adpačynak.
Kamientary