Kiraŭnik bresckaha aŭtobusnaha parka raskazaŭ pra zarobki da 6000 rubloŭ. A kiroŭca kaža, što ŭsie pajechali ŭ Polšču z-za nizkich zarobkaŭ
Staršynia Bresckaha harvykankama Siarhiej Łabadzinski naviedaŭ pradpryjemstva «Brescki hramadski transpart» i sustreŭ tam davoli śmiełaha kiroŭcu. Toj prosta ŭ tvar čynoŭniku raskazaŭ pra kadravy hoład i prablemy ź piensijami.
Staršynia Bresckaha harvykankama Siarhiej Łabadzinski naviedaŭ «Brescki hramadski transpart». Dyrektar pradpryjemstva Siarhiej Čyž z hetaj nahody paviedamiŭ pra salidnyja zarobki, jakija atrymlivajuć jaho kiroŭcy.
«U nas zarabotnaja płata ŭ kiroŭcaŭ roźnicca. Ad 3000 da 6000 rubloŭ. Heta zaležyć ad taho, na jakim transpartnym srodku pracuje, ad stažu, ad kłasa i ŭsiaho astatniaha», — zajaviŭ Čyž u intervju «Realnamu Brestu».
Čyž śćviardžaje, što vyvučyŭ zarobki pa rynku i ŭziaŭ siaredni, tamu dla vyznačeńnia ŭzroŭniu zarobku jamu nie patrebnyja niejkija pažadańni supracoŭnikaŭ. Pa słovach dyrektara, u jaho jość 8 vakansij kiroŭcaŭ, i heta «nie zanadta šmat».
Niadziŭna, što hety raskaz Čyža staŭ virusnym u tiktoku. Hledačy kiraŭniku bresckich transpartnikaŭ, miakka kažučy, nie pavieryli. Mnohija mierkavali, što 6 tysiač rubloŭ atrymlivaje chiba što sam Čyž. U kamientaryjach pisali, što ludzi naadvarot sychodziać z hetaha parku, bo kab narmalna zarabić, tam treba pracavać ad zołku da zołku biez vychadnych.
Pra toje, jak na samoj spravie z zarobkami na pradpryjemstvie, brescki mer daviedaŭsia, praŭda, nie z kamientaryjaŭ u tyktoku, a ad pieršakrynicy. Vidać, dla bałansu mierkavańniaŭ Łabadzinski vyrašyŭ parazmaŭlać z kiroŭcami. Adzin ź ich nie staŭ saromiecca vialikaha načalnika i raskazaŭ, što situacyja z zarobkami zusim nie takaja dobraja, jak jaje apisvaje načalnik. Z-za hetaha mnohija pajechali ŭ Polšču i Hiermaniju, bo tam možna zarabić, a ŭ Breście — nie vielmi.
«Buduć zarobak padymać, kiroŭcy viernucca. Z Polščy pryjeduć, z Hiermanii. Navošta im za miažoj pracavać na inšych ludziej, tut možna pracavać. Usie ž pajechali za vialikim rublom. Tut padymać treba. Chaj na svaju krainu pracujuć, a nie na zamiežža. Navošta nam brać ludziej z Afryki, Azii, vučyć ich. Treba padniać zarobak i svaich ludziej viarnuć», — skazaŭ kiroŭca.
Pa słovach mužčyny, u parku deficyt nie tolki kiroŭcaŭ, ale i ślesaraŭ. I taksama z-za zarobkaŭ.
«I kiroŭcaŭ nie chapaje, i ślesaraŭ nie chapaje. Pracoŭnaja siła ŭsia za miažoj. Usie iduć tudy, dzie bolš płaciać. Dobrym śpiecyjalistam raniej płacili bolš. Uziać Saviecki Sajuz. Rabočy tam dobra zarablaŭ, moh niešta zarabić, dabicca. Kvatery davali», — adznačyŭ kiroŭca.
Łabadzinski zaŭvažyŭ, što haradskija ŭłady mohuć dać arendnaje žyllo. Kiroŭca da hetaj idei pastaviŭsia skieptyčna i prapanavaŭ addavać kvatery va ŭłasnaść tym, chto adpracavaŭ na pradpryjemstvie 20 hadoŭ. Tady, maŭlaŭ, nichto nie budzie jechać pracavać za miažu i zastaniecca ŭ Breście.
Mer u adkaz adznačyŭ, što dziaržava ŭžo dazvoliła vykuplać arendnaje žyllo vajskoŭcam, a kiroŭcam prapanavaŭ pakul pačać z małoha.
Panarakaŭ kiroŭca i na piensiju. Pa jaho słovach, kiroŭcam adrezali lhoty, tamu ŭ mnohich piensii stali mienšymi z-za vialikaj kolkaści balničnych užo ŭ pažyłym uzroście.
«Heta chto siadzić, jak kažuć, naviersie, toj atrymlivaje bolšy zarobak i bolšuju piensiju. A ŭ rabočych mienš. Treba i heta pierahladać, kab ludzi atrymlivali hodnuju piensiju. Mahli pracavać», — davoli śmieła vykazaŭsia kiroŭca.
Łabadzinski abiacaŭ padniać hetaje pytańnie, a potym źmianiŭ temu.
Ciapier čytajuć
Pra Miełkaziorava ŭ jaho apošni dzień: «Było adčuvańnie, što jon stomleny, brakuje enierhii, rysy tvaru byli zapałyja»1
Kamientary