Amierykanski žurnalist Šuster raskazaŭ, jak jaho ŭhavorvali zrabić intervju z Łukašenkam. Navat prapanoŭvali hrošy
«Praź niekalki chvilin paśla pačatku našaj razmovy čynoŭnik spytaŭ, kolki budzie kaštavać arhanizacyja intervju z Time».
Žurnalist Time Sajman Šuster, jaki napisaŭ knihu pra Uładzimira Zialenskaha, uziaŭ intervju ŭ Alaksandra Łukašenki. Ale cikavyja akaličnaści taho, jak naohuł adbyłasia heta razmova i chto byŭ inicyjataram.
«Redka jakija prapanovy byli takimi nastojlivymi, jak tyja, jakija pastupili da mianie hetaj viasnoj ad sajuźnikaŭ dyktatara Biełarusi Alaksandra Łukašenki», — piša Šuster.
«Nie adrazu stała jasna, čaho chočuć pasiaredniki. Ja nikoli nie byŭ u Biełarusi i šmat pra jaje nie pisaŭ, choć maje repartažy pra jaje susiedziaŭ, Rasiju i Ukrainu, dapamahli mnie zrazumieć historyju Łukašenki. U Jeŭropie jamu naležyć sumniŭny honar zastavacca va ŭładzie daŭžej, čym lubomu inšamu dziejnamu lidaru, — dziŭny 31 hod bieź pierapynku, što aznačaje, što bolšaść ź dzieviaci miljonaŭ žycharoŭ jaho krainy, jakaja nie maje vychadu da mora, nikoli ŭ svaim darosłym žyćci nie bačyli inšaha kiraŭnika. Jaho režym taksama źjaŭlajecca adnym z samych represiŭnych i izalavanych u śviecie, z žudasnymi adnosinami i amal poŭnaj adsutnaściu handlu z čatyrma ź piaci jaho susiedziaŭ i amal poŭnaj zaležnaściu ad piataha — Rasii».
«Tamu dla mianie nie było vidavočnym rašeńnie pryniać zvanok u traŭni ad čynoŭnika z urada Łukašenki, jaki, zdavałasia, trochi advyk ad znosin z zachodnimi ŚMI. Praź niekalki chvilin paśla pačatku našaj razmovy čynoŭnik spytaŭ, kolki budzie kaštavać arhanizacyja intervju z Time, i ŭ jaho hołasie prahučała ździŭleńnie, kali jon daviedaŭsia, što hety praces nie moža być źviazany ź jakim-niebudź chabaram.
«Prosta ŭdakładniaju, — skazaŭ jon, — kab u dalejšym paźbiehnuć nieparazumieńniaŭ».
Paśla jašče niekalkich zvankoŭ i paviedamleńniaŭ my damovilisia ab umovach sumoŭja; sustreča pavinna była adbycca ŭ Minsku, stalicy Biełarusi, i ni adno pytańnie abo tema nie pavinny byli zastacca biez abmierkavańnia. Tolki paźniej, paśla niekalkich hutarak z amierykanskimi i jeŭrapiejskimi dypłamatami, matyvy Łukašenki stali viadomyja», — napisaŭ Šuster.
Pra Miełkaziorava ŭ jaho apošni dzień: «Było adčuvańnie, što jon stomleny, brakuje enierhii, rysy tvaru byli zapałyja»5
Kamientary