Himn pad ścienami Centralnaha suda: vučni Kołasaŭskaha liceja raspačali navučalny hod
Niekalki dziasiatkaŭ vučniaŭ, jakija abrali całkam biełaruskamoŭnuju adukacyju pavodle aŭtarskich prahramaŭ, sabralisia 1 vieraśnia ŭ dvoryku kala budynku na Kirava, 21.
Zakryty ŭładami, ale niazłomny, Biełaruski licej imia Jakuba Kołasa raspačaŭ navučalny hod uračystaj liniejkaj i śpiavańniem himna pad ścienami svajho kolišniaha budynku, u jakim ciapier sud Centralnaha rajonu.
«Samaja hałoŭnaja navina — heta našy novyja vučni, — raspaviadaje dyrektar liceju Ŭładzimier Kołas. — Licej — struktura, jakaja pastajanna abnaŭlajecca. Sychodziać tyja, z kim užo paradniŭsia i niejak nie ŭjaŭlaješ sabie isnavańnia biaź ich. Ale jany sychodziać u svajo darosłaje žyćcio. Prychodziać novyja. U hetym hodzie vielmi cikavyja ŭ nas navički… Jak nikoli vialiki nabor u nas u hetym hodzie. I, bačycie, my raściem, niahledziačy ni na jakija niespryjalnyja ŭmovy, i trymajem marku, uzrovień, tonus. Heta hałoŭnaje».
Štohod Uładzimier Kołas tłumačyć pieršakurśnikam, što adbyłosia z navučalnaj ustanovaj, utvoranaj u 1990-m i źlikvidavanaj u 2003 hodzie rašeńniem Ministerstva adukacyi:
«Kaštoŭnaści, dziela jakich stvaraŭsia licej, — navučańnie na biełaruskaj movie, navučańnie na demakratyčnych standartach, na hruncie eŭrapiejskich tradycyjaŭ, — hetyja kaštoŭnaści šanavalisia i pryznavalisia. Tamu licej zajmaŭ takoje prestyžnaje miesca ŭ centry horadu. Raniej z usim hetym byli prablemy, i my isnavali jak niefarmalnaja niadzielnaja škoła pry Tavarystvie biełaruskaj movy.
Siońnia my iznoŭ isnujem jak niefarmalnaja placoŭka, jak hramadzianskaja inicyjatyva».
Adzin z zasnavalnikaŭ liceju, namieśnik dyrektara Lavon Barščeŭski zhadvaje, što 1 vieraśnia 2003 hodu zaniatki raspačynali prosta na vulicy nasuprać budynku sudu. Ciapier navučency liceju lehalizavanyja pry Hdańskaj mižnarodnaj škole, atrymlivajuć dakument ab adukacyi polskaha ŭzoru i majuć prava pastupać u lubuju eŭrapiejskuju VNU, a taksama ŭ navučalnyja ŭstanovy Biełarusi.
«My čakajem, što našy vučni prajaviać siabie jašče lepš. U nas sioleta značny konkurs, heta pavinna paŭpłyvać na jakaść, — kaža Lavon Barščeŭski. — I my čakajem, što ahulnaja sytuacyja ŭ krainie budzie mianiacca ŭ bok spryjańnia biełaruščynie i biełaruskaj adukacyi i ŭsiamu, što z hetym źviazana. Niahledziačy na ŭsie pesymistyčnyja razmovy i prahnozy».
«Nie saromiejusia paŭtarać, što hady, praviedzienyja ŭ licei, ja liču samymi lepšymi, samymi ščyrymi, samymi siabroŭskimi, — pryznaŭsia na liniejcy zasłužany nastaŭnik Biełarusi Ŭładzimier Dzisko. — Žadaju, kab vy pražyli hety čarhovy navučalny hod plonna, ščodra, z karyściu dla samich siabie, svaich baćkoŭ i budučyni Biełarusi».
Vučni tolki što viarnulisia ź letniaj sesii ŭ Varšavie, dzie, jak kaža Ŭładzimier Kołas, mieli mahčymaść pravodzić zaniatki «ŭ narmalnych umovach i narmalnych klasach». Novym naboram pieršakurśnikaŭ licejskija vykładčyki nadzvyčaj zadavolenyja.
«My pieražyvali fantastyčnyja momanty, kali niemahčymaje rabiłasia mahčymym, — źviarnuŭsia Ŭładzimier Kołasda liceistaŭ na liniejcy. — My spadziajemsia, što takija momanty jašče nia raz budziem pieražyvać u našym žyćci. I da hetych momantaŭ treba być hatovym, što my i robim. My dajem vam našy viedy… My spadziajemsia, što na padstavie abjektyŭnaj infarmacyi i vydatnaj padrychtoŭki, jakuju vy atrymlivajecie, vy zmožacie pravilna i adekvatna zaryjentavacca ŭ hetym žyćci i ŭ hetym hramadztvie i mieć hodnuju hramadzianskuju pazycyju».
Kamientary