Vital Hurkoŭ: Ja nie viedaju, što takoje «sport pa-za palitykaj»

Biełaruski tajbaksior Vital Hurkoŭ staŭ čempijonam śvietu pa muaj-taj. Na spabornictvach u Šviecyi jon pieramoh Ekapchana Sambunsaba z Tajłanda, jaki nie prajhravaŭ ciaham apošnich čatyroch hadoŭ. Ale vystup Hurkova na čempijanacie byŭ pad pytańniem: u Ministerstva sportu nibyta nie było hrošaj na pajezdku. Kali pra heta stała viadoma, prychilniki Hurkova i hurta Brutto, u jakim jon śpiavaje, mienš čym za adzin dzień sabrali nieabchodnyja try tysiačy jeŭra. Paśla hrošy znajšlisia i ŭ čynoŭnikaŭ. U vyniku Vital paabiacaŭ pieradać sabranyja srodki ŭ dziciačy dom. 

Kali b hetaha šumu nie narabili, to ministr prosta b nie daviedaŭsia pra situacyju z adsutnaściu hrošaj na pajezdku

Jeŭraradyjo: Aproč fizičnaj formy, dla spartsmiena pierad spabornictvami vielmi važny maralny nastroj. Jaki jon u vas byŭ paśla usich skandałaŭ?

Vital Hurkoŭ: Ja tak prabivaŭsia na hety čempijanat śvietu, byccam jon apošni ŭ žyćci. Tamu ja byŭ skiravany tolki na pieramohu. Mianie tak ludzi padtrymali, ludzi vieryli ŭ maju pieramohu i heta tolki dadavała matyvacyi. Kali kazać ahułam, to adčuvaŭ siabie spakojna. Praŭda, akurat kali ja byŭ na čempijanacie, majmu dziadźku Uładzimiru Hurkovu zrabili apieracyju na sercy. Ja za jaho vielmi chvalavaŭsia. I voś, kali jaho ŭžo pieraviali ŭ reanimacyju, a ja byŭ u paŭfinale, atrymaŭ ad jaho sms: «Ja pieramoh i ty pieramahaj». Heta mianie mocna matyvavała.

Jeŭraradyjo: Viedajecie, što vas ciapier nazyvajuć narodnym spartsmienam?

Vital Hurkoŭ: Mianie heta prosta šakavała! Ale i pryjemna było — heta była realna narodnaja padtrymka. Kažuć, što heta zaklik da adkaznaści… Viedajecie, adkaznaść u mianie jość zaŭždy. Ale ž i situacyi byvajuć roznyja. Tym bolš u sporcie. Sport — heta vielmi niepradkazalnaja dziejnaść. Siońnia ty možaš być čempijonam i pieramožcam, a zaŭtra zdarycca niejkaja traŭma, i heta vybje ciabie z kalainy na doŭhija hady. Albo zdarycca niejkaje paražeńnie… Ja ŭžo byŭ na apieracyjnym stale i viedaju, jak heta moža być, i tamu ja pa-fiłasofsku staŭlusia da hetaha pytańnia.

Jeŭraradyjo: Ministr sportu ŭ razmovie z nami ŭpeŭnivaŭ, što jak tolki daviedaŭsia pra składanaści ź finansavańniem vašaj pajezdki na čempijanat, to adrazu daŭ zahad usio vyrašyć, i što šum u ŚMI i sacsietkach nijak na hetaje jaho rašeńnie nie paŭpłyvaŭ — vierycie?

Vital Hurkoŭ: Kali b hetaha šumu nie narabili, to ministr prosta b nie daviedaŭsia pra situacyju z adsutnaściu hrošaj na pajezdku. A jaho asabistaje staŭleńnie da mianie ja viedaju i jano zaŭždy było pazityŭnym. Kali ja pieramoh u tytulnym pajadynku, to byŭ pryjom u ministra sportu i jon vinšavaŭ mianie ź pieramohaj. Tak što, tut jon nie schłusiŭ, ale kali b nie było takoha narodnaha šumu i rezanansu, to jon by prosta nie daviedaŭsia pra situacyju.

U Fiederacyi mnie adkryta dali zrazumieć, što im sa mnoj nie pa darozie

Jeŭraradyjo: I toje, što vy ŭ majcy z Pahoniaj chodzicie, što pa-biełarusku razmaŭlajecie, nie ŭpłyvaje na staŭleńnie da vas čynoŭnikaŭ ad sportu?

Vital Hurkoŭ: Ja prosta nie viedaju, jak jany da hetaha staviacca — nichto ź ich ničoha mnie na hety kont nie kazaŭ u vočy, niejkich niehatyŭnych rečaŭ. A voś z boku fiederacyi, ad hałoŭnaha treniera pytańni z hetaj nahody da mianie byli. Moža, jany bolš nahniatali, čym jano było na samoj spravie, ale jany padvodzili da taho, što heta vielmi drenna, što niechta zadaje im niejkija pytańni… Chto im zadaje, jakija pytańni, ja nie viedaju.

Jeŭraradyjo: Majka z Pahoniaj i dziaržaŭny ściah na plačach — tak atrymałasia vypadkova ci heta chitra pradumany krok?

Vital Hurkoŭ: Tak atrymałasia — voś i ŭsio! (śmiajecca). Ja nie viedaju, jak heta budzie pakazvać BT, ci ŭvohule pakazvać nie budzie. Ja nie baču nivodnaj pryčyny, kab mianie ŭ toj majcy nie pakazać. Što ŭ joj drennaha? Ničoha kramolnaha ŭ Pahoni ja nie baču — heta naš nacyjanalny hierb. Čamu ź jaje robiać niešta zabaronnaje: i pakazać nielha, i razmaŭlać pra Pahoniu nielha, i chadzić u takoj majcy nielha… Čamu? Chacia b adnu pryčynu mnie nazavicie!

Jeŭraradyjo: Pra vaš sychod ź Minsportu šmat čutak — što tam adbyłosia na samoj spravie?

Vital Hurkoŭ: U Fiederacyi mnie adkryta dali zrazumieć, što im sa mnoj nie pa darozie. Kudy viadzie ich daroha, ja nie viedaju, ale mnie kazali, što toje, što ja rablu, drenna, i im taki spartsmien u kamandzie nie patrebny.

Jeŭraradyjo: Jaki taki?

Vital Hurkoŭ: Nu, ja ž nie zusim zvyčajny spartsmien: ja i ŭ rok-hurcie biaru ŭdzieł, i ŭ niejkich sacyjalnych prajektach. Da mianie byli pretenzii, da prykładu, takija: ja biaru ŭdzieł u nibyta zabaronienym hurcie, što ja źviazaŭsia ź niejkaj apazicyjaj… Što jany tam sabie naprydumlali, ja nie viedaju. Karaciej, mnie dali zrazumieć, što sumiaščać muzyčnuju dziejnaść sa sportam u mianie nie atrymajecca. Dobra, skazaŭ ja, i syšoŭ sa staŭki ŭ Minsportu. Nie, pry žadańni ja moh by praciahvać tam pracavać, ale jość jurydyčnyja niuansy. U maim kantrakcie raśpisana, kali, u jakim zale i kolki času ja mušu treniravacca. Taki trenirovačny hrafik. I kali ja niekudy jedu, to heta nieabchodna fiksavać: kudy ja jedu, navošta. Kab pajechać na kancert Brutto, ja braŭ adpačynak za svoj košt. Ale ŭ peŭny momant mnie skazali, što bolš adpačynkaŭ za svoj košt mnie davać nie buduć. Jurydyčna hałoŭny trenier maje na heta prava. Atrymlivajecca, što kali b ja biez zhody na adpačynak za svoj košt pajechaŭ na kancert, to mianie mahli zvolnić pa artykule. I tamu ja zrabiŭ vybar i syšoŭ.

Jeŭraradyjo: Voś i vier čynoŭnikam, jakija śćviardžajuć, što palityki ŭ sporcie niama i być nie moža…

Vital Hurkoŭ: U sporcie šmat palityki na samoj spravie. Na kožnym čempijanacie ŭźnikajuć pytańni: chto z kim siabruje, u kaho jakaja karyść… Ja najpierš kažu pra sudździaŭ i kiraŭnikoŭ delehacyj. Ja nie viedaju, što takoje «sport pa-za palitykaj». Praŭda, hledziačy, jaki sens układvać u słova «palityka»…

Jeŭraradyjo: Ja tak razumieju, što na pajezdku ŭ Šviecyju na čempijanat vašaha asabistaha treniera Dźmitryja Piasieckaha ŭ Minsportu hrošaj nie znajšłosia?

Vital Hurkoŭ: Nie, naturalna! I mnie, biezumoŭna, składana było, ale jon i raniej nie zaŭždy sa mnoj jeździŭ na spabornictvy. Ciažka pavieźci kamandu, kab tam chapała trenieraŭ… I kali ŭźnikała pytańnie, kaho pavieźci, treniera ci spartsmiena, to brali na adnaho spartsmiena bolš. Kab bolš pryvieźci miedaloŭ, vidać! Ja da hetaha pryvyk. Aproč taho, sa mnoj byli blizkija ludzi — Juraś Bułat, ź jakim ja z malenstva treniravaŭsia, čempijon śvietu i vydatny trenier. Byŭ jašče małady trenier z Homiela Ivan Karpaŭ — na hetym čempijanacie jaho vychavaniec taksama staŭ pieramožcam, pieršym čempijonam śvietu z Homiela. Jany mianie rychtavali da pajadynku, dapamahali mnie.

Jeŭraradyjo: Nie dumali paśla pieramohi viarnucca ŭ Minsportu?

Vital Hurkoŭ: Kali heta budzie na maich umovach i kali ja zmahu heta spałučać sa svaimi muzyčnymi spravami, to ja byŭ by nie suprać. Inakš sensu viartacca tudy ja nie baču. Ciapier dla mianie hałoŭnaje, što dziakujučy hetaj pieramozie, ja prajšoŭ adbor na mižnarodny čempijanat, što projdzie ŭ nastupnym hodzie pad patranažam Alimpijskaha kamiteta — ja zavajavaŭ licenziju.

Zmahacca ŭ papularnaści ź Michałkom mnie składana!

Jeŭraradyjo: A što ŭ muzyčnych płanach?

Vital Hurkoŭ: Ich šmat! 2 červienia ja ŭžo jedu ŭ Kijeŭ na repietycyi, budzie šmat kancertaŭ, roznyja fiestyvali, kancerty ŭ Hiermanii, niedzie tam i Amieryka ŭ płanach… Chaciełasia b heta sumiaščać i sa spartovaj dziejnaściu. Na hastrolach ja zaŭždy trenirujusia, kab trymać siabie ŭ formie: prafiesijny spartsmien nie maje prava adpačyvać bolš za tydzień. Inakš forma chutka hublajecca, a chaciełasia b jašče pabaksiravać. Jość płany i jość prapanovy: tajec, jakoha ja ciapier pieramoh, asoba ŭ Tajłandzie znakamitaja, i pasypalisia roznyja cikavyja prapanovy. Dumaju…

Jeŭraradyjo: Prapanavali ŭdzieł u prestyžnym spabornictvie, a jano pa časie supadaje z kancertam — na karyść čaho vybar zrobicie?

Vital Hurkoŭ: Takoje pytańnie ja vyrašać adzin nie mahu: źbiarecca narada, na jakuju pryjduć usie muzykanty i naš mastacki kiraŭnik Siarhiej Michałok, i razam budziem vyrašać.

Jeŭraradyjo: Hladziš, chutka buduć na Brutto chadzić nie tamu, što tam Michałok, a tamu što tam Hurkoŭ!

Vital Hurkoŭ: Jość užo i takija. Ale zmahacca ŭ papularnaści ź Michałkom mnie składana! Usio ž ludzi iduć na kancert. A chto choča pahladzieć na Hurkova, toj pryjdzie na spabornictvy. Ale pahladzieć na čempijona śvietu, jaki skača pa scenie, taksama cikava, zhodny.

Jeŭraradyjo: Darečy, nie adzin vy ź biełaruskich spartsmienaŭ atrymali pieramohu ŭ Šviecyi, ale čuvać tolki pra Hurkova — astatnija nie kryŭdziacca?

Vital Hurkoŭ: Nie. Naadvarot — žartujuć na hety kont. Ale da mianie dajšli čutki, što kryŭdziacca kiraŭniki: «Šmat chto sa zbornaj prabiŭsia ŭ paŭfinał, a pišuć tolki pra Hurkova — što za situacyja niezrazumiełaja?!». Suciešyŭ ich tym, što heta taki pijar-chod.

Jeŭraradyjo: Raskažycie pra svaju čaroŭnuju bieł-čyrvona-biełuju ŭśmiešku z Pahoniaj…

Vital Hurkoŭ: Heta maja kapa, ź jakoj ja vychodžu na rynh, heta moj spartovy invientar. Była mahčymaść zrabić indyvidualnuju prafiesijnuju kapu i ja joj skarystaŭsia: pryjazdžaŭ majstar z Maskvy i možna było što zaŭhodna ŭ jaho zamović. Niechta rabiŭ sabie ikły jak u vampira, niechta robić nadpis Bad Boy, ja zrabiŭ sabie takuju voś Pahoniu.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0