Siońnia na letniuju terasu kafe «Štolle» na praśpiekcie ŭ rajonie CUMa ŭpaŭ puhač, jakoha zahaniali varony. Rabotniki ŭstanovy vyratavali jaho i raspaviali Tut.by padrabiaznaści.
Supracoŭnica kafe Viktoryja raspaviadaje, što ŭ rajonie čatyroch hadzin dnia jany zaŭvažyli, što nad letniaj terasaj latajuć varony.
— My nie razumiejem, što adbyvajecca, i da nas ź nieba prosta padaje puhač. My jaho biarom na ruki, zanosim u restaran i bačym, što jon vyryvajecca. My vychodzim ź im nazad na letniuju terasu, i jon lacić. Ale za im znoŭ palacieli hetyja varony. Jany pakružyli chvilin piać, i jon znoŭ prylacieŭ da nas, ale ŭžo zvaliŭsia absalutna bieź sił. My jaho zabrali i pakłali ŭ skrynku.
U puhača było paškodžana kryło. Viktoryja patelefanavała ŭ «Achovu ptušak Baćkaŭščyny» i ŭ Dziaržinśpiekcyju achovy žyviolnaha i raślinnaha śvietu pry prezidencie. U pieršaj arhanizacyi joj paraili advieźci ptušku ŭ les, a ŭ druhoj — źviarnucca ŭ Minski zaapark. Dziaŭčyna źviazałasia z zaaparkam i tam joj skazali pryvozić im ptušku zaŭtra z 10 da 17 hadzin.
— Naš supracoŭnik zabrała jaho sabie, da ich pryjechaŭ vieterynar i skazaŭ, što ŭ puhača nievialiki udar kryła. Litaralna praz paru dzion ź im usio budzie dobra. My jašče raz patelefanavali ŭ zaapark i damovilisia, što zaŭtra a 10 ranicy my zaviaziem jaho tudy.
Ciapier čytajuć
Pra Miełkaziorava ŭ jaho apošni dzień: «Było adčuvańnie, što jon stomleny, brakuje enierhii, rysy tvaru byli zapałyja»1
Kamientary