«Daktary pryznali biezdapamožnaść i amputavali mnie nahu». Jak žyć, kali ty na 1/4 — kibieržančyna
Viktoryja Źmitrovič nazyvaje siabie na 1/4 kibieržančynaj: jaje levuju nahu z 12 hod zamianiaje pratez. Joj padabajecca, jak hučyć hetaje mietafaryčnaje aznačeńnie. Siońnia jana ŭsia sama sabie padabajecca, ale pierš, čym hetaja ŭnutranaja pieramoha zdaryłasia, patrebna było prajści praz 8 hod psichaterapii i šerah fizičnych vyprabavańniaŭ.
Pa našaj prośbie Viktoryja padzialiłasia svajoj historyjaj žyćcia da amputacyi i paśla jaje.
— Ja z Homiela, u Minsk pierajechała 6 hadoŭ tamu. Kali maci była ciažarnaja mnoj, paśla adnaho z UHD daktary skazali, što płod raźmieščany niapravilna i prapanavali zrabić abort. Ale maci admoviłasia. Ja naradziłasia z cełym «bukietam» patałohij levaj nahi. Adzin čas spynieńnie raźvićcia kostki nahi tłumačyli tym, što jaje abviła pupavina. Inšyja śpiecyjalisty kazali, što pryčyna ŭ hienietyčnych źmienach. Ale sutnaść była adnolkavaj: u mianie choć i było dźvie nahi, ale levaja — bieź vialikahalonačnaj kostki. Užo ŭ paŭhoda ŭ centry traŭmatałohii i artapiedyi mnie zrabili pieršuju apieracyju, kab niejak vyratavać situacyju. Paśla jašče razoŭ 8 stavili aparat Ilizarava — vyciahvali nahu, jak mahli, zasoŭvajučy tudy śpicy, hipsavali i rabili vyciažku.
Kab vazić mianie małuju pa balnicach, maci pryjšłosia syści z pracy. Baćka ŭ hety čas zastavaŭsia doma adzin, dahladaŭ starejšaha brata. Praz heta ŭ siamji byli peŭnyja finansavyja i emacyjnyja składanaści, ale baćki mianie zaŭsiody padtrymlivali. Tata pryvoziŭ u balnicu padarunki, naprykład. Za ŭsio heta ja jamu i maci vielmi ŭdziačnaja.
Niejki čas ja chadziła ŭ škołu z tutaram — heta taki bot, častku jakoha zapaŭniała maja naha, a pustoje miesca — inšy materyjał. Naha ŭ hetym skuranym materyjale vielmi mocna pacieła, kalena nie zhinałasia. Adziny plus byŭ u tym, što mahła krychu biehać i stajać na łyžach.
Kali mnie było 12, daktary pryznali svaju biezdapamožnaść: dalejšaje raściahvańnie nahi mahło pryvieści da razryvu źviazak i suchažyllaŭ. Było vyrašana jaje amputavać, i ŭ 1997-m mnie pastavili pieršy pratez. Jak ciapier pamiataju — vytvorčaści maskoŭskaha zavoda «Enierhija».
Byvaje, jedzieš u transparcie ŭ pratezie, i niechta nastupić na nahu. Bol ja, kaniečnie, nie adčuvaju, ale naha moža niečakana vyskačyć z prateza.
Užo ŭ šostym kłasie ja viedała, kim budu, kali vyrastu — psichołaham. Śpiecyjalnaść, mnie zdajecca, sama vybrała mianie. Pamiataju, kali lažała ŭ balnicy, to śpiecyjalna skardziłasia piersanału, što drenna splu, kab jany mianie nakiravali da psichołahaŭ. A kali ŭžo prychodziła da ich, ubirała ŭ siabie niuansy ich pracy, raspytvała pra niuansy ramiastva. U vyniku ja skončyła Homielski dziaržaŭny ŭniviersitet pa śpiecyjalnaści «psichałohija», a paźniej atrymała i kvalifikacyju miedycynskaha psichołaha. Pracavała spačatku ŭ Homielskim centry radyjacyjnaj miedycyny i ekałohii ŭ adździaleńni dziciačaj hiematałohii, paśla ŭ reabilitacyjnym centry ŭ adździaleńni psichanieŭrałohii, taksama ź dzietkami.
Maje baćki, zdajecca, nie vieryli ŭ toje, što ja zmahu mieć ščaślivuju siamju. Było navat krychu kryŭdna, kali jany kazali: «Ty, hałoŭnaje, niejak nam unuka naradzi, nam jaho addasi, a tam dalej možaš praciahvać pracavać». Ja vyjšła zamuž u 28 hod i, kali naradžała, navat dla akušerak była staroj paradzichaj.
Z budučym mužam ja paznajomiłasia na psichaterapieŭtyčnym letniku na Viciebščynie. Jon raskładaŭ ahoń, a ja varyła kašu. Žyli ŭ pałatkach. Praŭda, sustrakacca pačali tolki praz čatyry hady, kali ja pierajechała ŭ Minsk.
Kali my jašče nie byli raśpisanyja, ja amal prypierła jaho da ścienki i vielmi surjozna spytała: «Jak tabie toje, što z taboj budzie žančyna biez nahi? Kali chočaš mianie paškadavać, nie varyjant». Tady jon skazaŭ toje, što padtrymlivaje mianie i siońnia. Jon pramoviŭ: «Ty ŭ mianie prosta žančyna z dadatkovaj funkcyjaj, pra jakuju treba kłapacicca. Jość šmat žančyn, u jakich niama mazhoŭ, jany cialesna ŭkamplektavanyja, ale žyć ź imi niemahčyma. Chaj u mianie lepš budzie kachanaja, jakuju ja budu nasić na rukach i paralelna mieć na ŭvazie, što joj nieabchodny dadatkovy dohlad, čym taja, ź jakoj my nie budziem znachodzić ahulnuju movu».
Siońnia ŭ nas dvoje cudoŭnych dziaciej. Samoj naradžać mnie nie dazvolili — rabili kiesarava, ale inšych supraćpakazańniaŭ ad daktaroŭ nie było. Praŭda, pratez, ź jakim ja chadziła padčas ciažarnaści, byŭ niebiaśpiečnym. Sprava ŭ tym, što tyja pratezy, jakija mnie moža dapamahčy nabyć dziaržava, kaštujuć kala troch tysiač dalaraŭ i jany niajakasnyja. Tamu ja chadziła sa starym, 10-hadovaj daŭniny, ale darahim i niamieckim, pakul jon zusim nie staŭ traščać «pa švach». Kalena ŭ im nie zhinałasia, jon moh u luby momant złamacca, ale ja niejak vynasiła na im abodvuch dziaciej. Paśla ž pry dapamozie ludziej na «MajeSens» my naźbirali 14 tysiač dalaraŭ na novy pratez.
U mianie treciaja hrupa invalidnaści. Štomiesiac za heta ja atrymlivaju 180 rubloŭ piensii. Z dadatkovych ilhot — toje, što padčas pryvatyzacyi kvatery 40% ad sumy nam kampiensavała dziaržava. Pratez ja zdymaju, kali idu mycca i spać. Na aholenuju nahu jaho nadziavać składana, tamu ŭ takija momanty mianie da łožka danosić muž abo ja pierasoŭvajusia sama, z dapamohaj kijočkaŭ.
Kab pryniać siabie całkam, ja 8 hod chadziła da psichaterapieŭtaŭ. Mnie zdavałasia, što ŭ mianie ŭsio dobra, ale ja chavała prablemy pad płastom naihranaha aptymizmu: bajałasia chadzić u basiejn, vyjazdžać na mora, naprykład. Dumała, što na mianie ŭsie hladziać, bo ŭ mianie niama nahi, a nie tamu, što ja cudoŭnaja žančyna z takim samym mužčynam i dziećmi.
Apošni raz, kali naviedvała basiejn, asensavała, što ludzi nie śmiajucca ź mianie, im prosta cikava, jany vyvučajuć mianie — i heta narmalna. Chacia ŭ toj ža Polščy na minakoŭ ź inšaściu źviartajuć mienš uvahi. Dumaju, heta tamu, što na vulicach tam kožny dzień bačać bolš ludziej ź invalidnaściu. A dzieci z małych hod vychoŭvajucca z razumieńniem taho, što jość roznyja dziadzi i cioci.
U majoj dački, naprykład, jość lalka, u jakoj pałamałasia levaja naha. Ja joj kažu: «Marharyta, davaj vykiniem pałamanuju lalku». A jana adkazvaje: «Heta ž maci, jak jaje vykinuć?». Dla jaje navat pałamanaja lalka — absalutna narmalnaja, i kali maje dzieci bačać ludziej na kalaskach, to taksama reahujuć spakojna.
Ludzi z asablivaściami, čaściej za ŭsio, bajacca svajho cieła, dumajuć, što treba być, jak usie, maskirujuć svaju niepadobnaść pad adzieńniem, chavajuć usimi mahčymymi sposabami. Ale mnie zdajecca, kab adčuvać siabie harmanična, treba znajści ŭ hetym siabie, pryniać usio heta jak svaju razynku. Ja chaču ładzić kansultacyi klijentaŭ ź inšaściu, ale jany navat tut bajacca adkrycca. Pamiataju, da mianie pryjšła na kansultacyju dziaŭčyna, u jakoj adna naha była karaciejšaja za inšuju, a pieražyvańni ŭ jaje byli takija samyja, jak i ŭ mianie.
Siońnia mnie nie soramna chadzić u karotkaj spadnicy pa horadzie. Praŭda, jość adno «ale». Trubka siońniašniaha prateza nie zadavalniaje mianie ŭ estetyčnym płanie.
Tamu ja płanuju sabrać hrošy na śpiecyjalnuju nakładku, jakuju drukujuć na 3d-pryntary: jana paŭtaraje formu nahi i moža być luboha koleru, z malunkam. Heta ŭpryhožvaje pratez i vyhladaje jak niešta z budučyni, vielmi kruta.
Ja lublu płavać: zdymaju pratez i ruchajusia ŭ vadzie. Naviedvaju trenažornuju zału. U vieraśni źbirajusia ŭdzielničać u paŭmarafonie: pieraadoleć 5,5 kiłamietra ŭ hrupie ludziej z abmiežavanymi mahčymaściami. Ja ŭžo ekśpierymientavała kala svajho doma i zrazumieła, što zmahu navat chutčej, čym tam patrabujecca. Praŭda, u budučyni mnie b chaciełasia zrabić heta nie pieššu, a jak usie — dla hetaha treba nabyć śpiecyjalny biehavy pratez, ale heta sprava času. Jašče było b niabłaha navučycca katacca na rovary — heta dla mianie zona bližejšaha raźvićcia.
Va Ukrainie zahinuła 24-hadovaja biełaruskaja dobraachvotnica Maryja Zajcava20
Kamientary