U Maładziečnie pastavili śpiektakl, dzie prastytutki havorać pa-biełarusku
Dziavočyja bojki, žyćcio na čamadanach, praha lohkich hrošaj. Na scenie maładziečanskaha teatra raspaviali historyi biełaruskich dziaŭčat z pravincyi, što vyrašyli zarablać ciełam, piša «Rehijanalnaja hazieta».
Zdača razam ź pieradpremjernym pakazam śpiektakla «Dzieŭki» adbyłasia ŭ Minskim abłasnym dramatyčnym teatry 30 lipienia.
Śpiektakl pastavili pa adnajmiennym scenary Dźmitryja Bahasłaŭskaha «Dzieŭki». Režysioram vystupiŭ Daniił Abuchoŭ. Mastak-pastanoŭščyk Andrej Žyhur.
Studentak ihrajuć aktrysy Kaciaryna Ščarbač, Kaciaryna Paniedźka, Natalla Skarynka, Anastasija Makarevič. Ich starejšuju kalehu ihraje Jaŭhienija Stecenka.
Śpiektakl idzie na biełaruskaj movie. U kancy aktrysy ahučvajuć razvažańni žančyn pa-rusku.
Sumki i čamadany
Pastanoŭka dziorzkaja i pravakacyjnaja, tamu na padrychtoŭku nie vydatkoŭvali vialiki biudžet. Kab skłaści asnoŭnuju dekaracyju ŭ vyhladzie vialikaj viešałki z žanočymi sumkami, zaprasili prynieści hety aksiesuar žycharoŭ horada. Za niekalki dzion sabrali patrebnuju kolkaść — prajekt staŭ narodnym.
Ad pieršych chvilin śpiektakla aktrysy zadajuć raźniavoleny nastroj sakavitaj biełaruskaj movaj sa słenham i matami. Straści kipiać usiu pastanoŭku. Kachańnie, detektyŭ, intryhi, drama — junyja studentki sutykajucca z roznymi vyprabavańniami.
U kožnaj z hieraiń svaja pryčyna, čamu abrała takuju prafiesiju. Ale prablemy, ź jakimi sutykajucca, vielmi padobnyja.
Hałoŭny rekvizit u pastanoŭcy — čamadany. Jany adlustroŭvajuć stan dušy piersanažaŭ, ich žadańnie i hatoŭnaść u luby momant źmianić žyćcio. Tolki b znajšoŭsia toj, chto vyciahnuŭ by za ruku.
Aktrysy ahučvajuć adkazy na stereatypnyja pytańni, jakija mohuć uźniknuć da pradstaŭnikoŭ takoha rodu zaniatkaŭ. Pra što dumajuć prastytutki i ab čym marać.
Jak i ŭ mnohich tvorach mastactva, raspovied pra losy prastytutak — tolki adzin sa słajoŭ pastanoŭki. Tema pravincyi i vialikaha horada, a taksama žadańnie «zvalić adsiul» znajomaja mnohim biełarusam. Pra heta razvažajuć hieraini, abmiarkoŭvajučy, jakoje žyćcio dla ich było b lepšym.
Dyrektar teatra spačatku byŭ suprać
Na «Dzieŭki» teatr sabraŭ anšłah, prytym što heta byŭ pieradpremjerny pakaz. Hledačy na vychadzie abmiarkoŭvali ŭbačanaje: chto byŭ u zachapleńni, a chto ŭ šoku ad niečakanaha hradusa napała žarściaŭ i pravakacyjnaści.
— Spačatku ja byŭ suprać pastanoŭki, — dzielicca dyrektar teatra Jury Kryvieńki. — Dumaŭ, jak ža budu jaho pradavać? U nas publika, jakaja čakaje peŭnych karcin, i heta dakładna ŭ zvykłyja ramki nie ŭkładvajecca. A paśla zładzili adkrytuju čytku z navučencami maładziečanskich kaledžaŭ. Ich reakcyja na tvor usio rasstaviła pa miescach. Jany achvotna razvažali nad tvoram, byli adkrytyja i ščyryja, a dabicca takoha ad moładzi darahoha varta. Vyrašyli pasprabavać.
Hrošaj na ekśpierymienty nie mieli, tamu z rekvizitam dapamahli hledačy. U vyniku atrymałasia. Ja zadavoleny śpiektaklem. Asabista dla mianie heta šturšok.
Važna i toje, što i aŭtar tvora, i režysior — našy maładyja biełaruskija tvorcy, a śpiektakl biełaruskamoŭny. Daniił skončyŭ HITIS, a voś u Biełarusi mienavita «Dzieŭki» stali jaho debiutam. Dumaju, hledačy atrymajuć ad pastanoŭki i zadavalnieńnie, i nahodu parazvažać.
Heta śpiektakl pra nadzieju
Pra toje, čamu varta iści na «Dzieŭki», raskazaŭ režysior Daniił Abuchoŭ:
— Śpiektakl pra vybar i pra žadańnie kinuć štości staroje i pačać niešta novaje. Pra mary i toje, jak jany razburajucca. Pra rasčaravańnie i nadzieju. Bolš za ŭsio pra nadzieju. U čałavieka možna zabrać hrošy, siamju, Radzimu, dom, ale nielha zabrać nadzieju.
Pakul u čałavieka jość nadzieja, jon žyvie. Kali nadzieja pamiraje — pamiraje i sam čałaviek.
Aficyjnaja premjera śpiektakla budzie ŭ vieraśni.
Kamientary