Pamior Uładzimier Basałyha — hrafik, šmathadovy kiraŭnik Biełaruskaha sajuzu mastakoŭ, siabra supołki «Pahonia». Pra heta paviedamili svajaki pamierłaha, piša «Radyjo Svaboda».
Uładzimier Sajmojłavič sioleta adznačyŭ 80-hadovy jubilej, jon rodam sa Słucku. Jahony baćka Samuś Ściapanavič zahinuŭ u 1945 hodzie ŭ časie Berlinskaj aperacyi. Maci adna vychoŭvała troch dziaciej, tkała ručniki, pościłki, abrusy, praciahvała tradycyi słuckich tkačych. Z hetaha ŭ mastaka asablivaje zachapleńnie narodnaj tvorčaściu i ramiostvami. Mastakom staŭ i jašče adzin z Basałyhaŭ — Michaś. Razam z Uładzimieram jany realizavali vialikuju kolkaść supolnych prajektaŭ.
Uładzimier Basałyha skončyŭ Mienskuju mastackuju vučelniu imia Hlebava, zatym Biełaruski teatralna-mastacki instytut. Z 1966 pa 1971 hady pracavaŭ hałoŭnym mastakom Upraŭleńnia mastackaj pramysłovaści Ministerstva pramysłovaści BSSR, paśla hałoŭnym mastakom Mastackaha fondu BSSR.
U 1989 pa 1992 — starejšy vykładčyk, a da kanca 1990-ch — dekan, dacent mastackaha fakultetu Biełaruskaj akademii mastactvaŭ. Z 1999 — namieśnik staršyni, a z 2001 pa 2007 — staršynia Biełaruskaha sajuzu mastakoŭ. Za dva terminy na pasadzie realizavaŭ hałoŭnuju zadaču — pastavić arhanizacyju na finansavyja nohi. Pryniaŭ sa štrafami, a pakinuŭ z paŭmiljardnym aktyvam (na tahačasny hrošy).
U respublikanskich i ŭsiesajuznych vystavach udzielničaŭ ad pačatku 1960-ch. Asnoŭnyja žanry — knižnaja i stankovaja hrafika, dekaratyŭna-prykłanoje mastactva, ekślibrysy.
Tvorčaść Uładzimiera Basałyhi jak mastaka-hrafika pačynajecca z afarmleńnia zbornika vieršaŭ Siarhieja Hrachoŭskaha. Siarod najbolš cikavych prac u knižnaj hraficy — ilustracyi da knihi «Maja Ilijada» Ŭładzimiera Karatkieviča, «Kryk žuraŭliny» Maksima Tanka, «Nievadam ź Niomana» Łarysy Hienijuš.
Z kanca 1970-ch i ŭsie 1980-ja hady pracuje nad hrafičnaj seryjaj «Pomniki dojlidztva Biełarusi», jakuju skłali bolš za try dziasiatki aŭtarskich tvoraŭ. Na stvareńnie seryi natchniŭ Uładzimier Karatkievič, jakoha Basałyha ličyŭ siabram i adnadumcam.
Nia raz za svajo žyćcio jaho abvinavačvali ŭ nacyjanaliźmie. Praz usio žyćcio pranios uśviedamleńnie, što pieršymi symbalami kultury biełarusaŭ byli bieł-čyrvona-bieły ściah i «Pahonia».
Za asabistyja dasiahnieńni ŭ halinie vyjaŭlenčaha mastactva ŭ 1991 hodzie byŭ uznaharodžany medalom imia Franciška Skaryny. Laŭreat šmatlikich mižrespublikanskich i ŭsiesajuznych konkursaŭ, uładalnik blizu paŭsotni dypłomaŭ.
Žanaty, vyhadavaŭ troch dziaciej, unukaŭ.
«Admyvaŭ haŭno z unitazaŭ, my tam jak samyja končanyja». Błohier Vadzim Vadimati Jermašuk — pra toje, jak žyŭ u kałonii ŭ «nizkim statusie»36
Kamientary