«A na vulicy dvaccać pieršy adčuvajecca jak tryccać siomy». Novyja vieršy paetaŭ: Rudak, Ścieburaka, Laškievič
U novaj realnaści najlepšyja biełaruskija tvorcy źmiaščajuć svaje novyja tvory ŭ sacyjalnych sietkach.
Usievaład Ścieburaka. Dvaccać pieršy
A na vulicy dvaccać pieršy
adčuvajecca jak tryccać siomy.
Kožny dzień u niapeŭnym kirunku
adbyvaje adzin tvoj znajomy.
Chto dzie ciažka skazać akreślena —
na Akreścina ci ŭ Varšavie?
Ludzi ŭ biercach stajać abiedni
Božaj Maci ŭ bałakłavie.
Pradčuvajučy tryccać siomy
ažyviŭsia stukač u padjeździe,
i ŭžo čarhovy znajomy
pryzadumaŭsia ab adjeździe…
……..
Adčuvajecca jak tryccać siomy,
ale ŭsio-tki jašče dvaccać pieršy.
Zastajecca apošni znajomy
i pakul što nie sadziać za vieršy.
Anton Rudak. Hety horad najbolš biespantovy…
hety horad najbolš biespantovy z usich biespartovych
i kali ty vychodziš na bierah jaho zamhlony
tolki čujucca kryki čajek i chvalaŭ podych
prybiarežnaja dymka ŭ abdymki biare rajony
chaj u mojraŭ z časoŭ hieradotavych my nie ŭ favory
nam nasupierak pierahavoranamu ŭ hieradota
u prastory pustoj haradoŭ tvaich mroicca mora
nieskaronaje nie pieratvoranaje ŭ bałota
my historyjaj viečna asudžanyja na paŭtory
a navokał panuje zmrok i pryboj chaŭturny
i viruje hłyboka zasmučana naša mora
chvali ŭ trumach chvali ŭ trunach chvali ŭ turmach
i kali nam zdajecca što my niby tyja atłanty
niebaraki što sami siabie na dnie pachavali
my z nadziejaj na zaŭtra hladzim na płany i karty
jak na rakaviny ŭ jakich adhukajucca chvali
Iryna Laškievič. Na kruhi svaje
Ništo nie źmianiajecca ŭ śviecie,
Viartajecca ŭsio ź niebyćcia
Susiedzi zdajuć susiedziaŭ,
A maci zdaje dzicia.
Najlepšym — pakuty Chrystovy,
Praź ich pralahaje tvoj šlach
Da Voli, da Praŭdy, da Movy,
Da hodnaha serca ŭ hrudziach.
Kamientary