Lavon Volski: I dzie ciapier tyja, chto kazaŭ, što jaki b ni byŭ Łukašenka, ale jon harant našaha suvierenitetu?
Biełaruski śpiavak i muzyka Lavon Volski paśla ŭčorašnich vykazvańniaŭ Alaksandra Łukašenki vykazaŭsia pra tych, chto dahetul ličyć apošniaha mienšym złom.
Učora Łukašenka paviedamiŭ ab razhortvańni sumiesnaj rehijanalnaj hrupoŭki vojskaŭ z Rasijaj «u suviazi z abvastreńniem na zachodnich miežach Sajuznaj dziaržavy».
«I dzie ciapier tyja, chto kazaŭ, što «jaki b ni byŭ Łukašenka, ale jon harant našaha suvierenitetu i ŭmieje krucicca pamiž Zachadam i Uschodam»? Dzie jany? Ci jany suciašajucca pachabnymi słovami: «Kab nievierahodnyja nie raspačali usio voś heta ŭ 2020-m, to ŭsio było b narmalna»?» — napisaŭ Lavon Volski ŭ Facebook.
«Naša Niva» pahutaryła z muzykam pavodle jaho publikacyi. Lavon tłumačyć svaju dumku:
«My całkam znachodzimsia ŭ zaležnaści ad uschodniaha susieda — nie adzin hod i nie adno dziesiacihodździe. I hetaja zaležnaść vielmi niebiaśpiečnaja, pakolki sam susied — strašna niebiaśpiečny.
My viedajem, što ŭsio išło da hetaha, što naša kiraŭnictva, na moj pohlad, usio žyćcio maryła być kiraŭnictvam hetaha samaha susieda. Tamu byli ŭsie hetyja papulisckija zachady, raźličanyja taksama na Rasiju».
Pavodle Lavona Volskaha, adsutnaść miažy pamiž krainami, maksimalna spryjalnyja dla handlu ŭmovy (čaho nie skažaš pra Zachad) davała ŭśviedamleńnie, što «taki «harant» nijakich harantyj nie daść».
«A tut pačynajucca niejkija kanśpirałahičnyja teoryi pra toje, što «voś kab pryjšli inšyja ludzi, to było b jašče horaj». Ale ž jany nie pryjšli, tamu niedarečna pra heta razvažać. I jašče padymajucca bolš kanśpirałahičnyja teoryi, što ŭsio heta było adpačatku spłanavana Maskvoj, u tym liku i 2020 hod. Tym bolej, što takoje pišuć ludzi z peŭnaha koła, i ja navat ździviŭsia, što ŭ nas jość takaja «siekta».
Volski adznačaje, što pierad vybarami 2020 hoda byli takija hałasy, jakija vyrašyli hałasavać za Łukašenku, tamu što jon, maŭlaŭ, adziny harant niezaležnaści, a ŭsio astatniaje — «ruka Maskvy».
«Chacia čamuści na vybarach u 2010-m «rukoj Maskvy» paličyli Uładzimira Niaklajeva».
Taksama ŭ publikacyi Lavona Volskaha prahučała teza pra tych, chto vinavacić pratest u sučasnych prablemach Biełarusi. Sapraŭdy ž, niekatoryja ludzi bieskłapotna žyli pa-za palitykaj, atrymlivali vizy i spakojna kuplali kremy Nivea. Da 2020 hodu u ich usio było dobra.
«Dyk hetyja ludzi i pryviali da takoj situacyi. Tyja, chto jeździŭ za miažu, kuplaŭ kremy Nivea, ci kuplaŭ niešta za miažoj, a paśla pierapradavaŭ u Biełarusi. Tyja, jakim zdavałasia, što jany pa-za palitykaj i ŭsio narmalna».
Pavodle muzyki, hetyja ludzi za šmat hadoŭ uzhadavali takoha Łukašenku, jakoha my majem, bo pahadžalisia i mirylisia z hetaj situacyjaj i budavali svaje damy i kvatery.
«Potym častka ź ich abudziłasia, pahladzieła na ŭsio heta i pasprabavała źmianić, ale vynik vy viedajecie».
Ciapier čytajuć
«Mnie soramna, ale ja navat nie pamiataju». Stali viadomyja novyja padrabiaznaści z pracesu zdymak emihrantaŭ dla kino na BT6
Kamientary
Ale sprava ŭ inšym, my majem toje što majem (nia treba vydumlać).
I jak asobu nielha adździalić ad hramadstva, tak i asobu nielha adździalić ad supolnaści (chiba tolki za kryminalny ŭčynak).
I pokul nia budzie ahulnana pakajańnia (sp. Volskaha heta dakładna nia tyčycca) našaha hramadstva - što my pryviali i dali nieabmiežavanuju ŭładu - kałabarantam,
jakija prykrylisia psieŭdapatryjatyzmam, vychadu nia budzie.