«Straciŭšy vysokaje stanovišča, jon zachavaŭ sumleńnie, pavahu i miesca ŭ historyi». Za što my šanujem uładyku Arciemija
Historyk Alaksandr Paškievič na svajoj staroncy ŭ fejsbuku vykazaŭsia pra histaryčnuju rolu byłoha hrodzienskaha archijepiskapa Arciemija, viestka pra śmierć jakoha pryjšła siońnia.
Uładyka Arciemij u 2020 hodzie na praktycy pasprabavaŭ uvasobić idealny vobraz toj Carkvy, jakoj jana, na dumku, ja miarkuju, vielmi mnohich, pavinna być.
Najbolš kaštoŭnym i ŭražvalnym heta było ŭ tym liku i tamu, što akurat ad ijerarchaŭ toj Carkvy, da jakoj naležaŭ jon, takoha mała chto čakaŭ — zhodnickaja pazicyja inšych jepiskapaŭ vyhladała kudy bolš pradkazalnaj, čakanaj i navat u peŭnym sensie naturalnaj.
Kalehi Arciemija zrabili tady i robiać usio ad ich zaležnaje ciapier, kab davieści, što ŭvasobleny im vobraz Carkvy — pamyłkovy i škodny, što nasamreč jana zusim nie takaja. I starańni ich niebiespaśpiachovyja, treba skazać. Ale archijepiskapa Arciemija heta ŭžo nie tyčycca.
Jon u pierałomny čas zrabiŭ svoj śviadomy asabisty vybar i, samaje hałoŭnaje, — ad jaho nie adstupiŭsia dy hodna datrymaŭ da kanca. Straciŭšy vysokaje stanovišča, zachavaŭ sumleńnie, pavahu da siabie z boku navat zusim nie relihijnaj častki hramadstva i, što taksama niemałavažna, miesca ŭ historyi.
Dumaju, dla jaho asabista apošniaje taksama było vielmi važnym. Ź niešmatlikich intervju, dadzienych užo paśla adchileńnia, heta dobra vidać.
Dy jon navat i pramym tekstam kazaŭ: «Nie važny pačatak, važny kaniec. Hospadzie, jak chočacca pamierci, kab nie było soramna, što ja śviatar!»
I jamu heta niesumnienna ŭdałosia. Viečnaja pamiać!
«Usio, što spuščana źvierchu, — usio śviatoje». Archijepiskap Arciemij raskryŭ, čamu staŭ niepažadanym dla RPC
Były archijepiskap Hrodzienski Arciemij: Jak chočacca pamierci tak, kab nie było soramna, što ja śviatar!
Archijepiskap hrodzienski — nastaŭnikam: «Vam na kaleniach treba stajać, za ŭsie falsifikacyi, za tuju chłuśniu»
Kamientary