Na poŭnačy Biełarusi ekzatyčnaja ptuška navodzić strach na busłoŭ
U adnoj ź viosak Loźnienskaha rajona dniami zaŭvažyli drapiežnuju ptušku, jakuju ŭ hetych krajach kali i možna pabačyć, to nadzvyčaj redka. Heta akazaŭsia biełahałovy sip z rodu hryfaŭ, i pavodziŭ jon tut siabie zusim nie mirna.
U adnoj ź viosak sip panadziŭsia zabivać buślaniat u hniozdach. Za dzień drapiežnik takim čynam źniščyŭ try vyvadki. Miascovyja žychary sprabavali jaho adahnać, ale nadoŭha heta zrabić nie ŭdavałasia. Zabivać ža niaprošanaha hościa nielha, bo jon nie ŭvachodzić u pieralik palaŭničych vidaŭ u našaj krainie.
Dy i ŭvohule ptuška hetaja dla faŭny našaha rehijona zusim nie charakternaja. Biełahałovy sip žyvie ŭ Paŭdniovaj Jeŭropie, Paŭnočnaj Afrycy i Azii. Daŭžynia jahonaha cieła — 95—113 santymietraŭ, a razmach kryłaŭ — 240—280 sm.
U Biełarusi za ŭsie hady nazirańniaŭ heta tolki piaty vypadak jaho fiksacyi. Pieršy adbyŭsia amal sto hadoŭ tamu — u lipieni 1924 hoda ŭ Viciebskim rajonie.
Cikava, što hetyja ptuški siłkujucca zvyčajna padłaj, a žyvaja zdabyča ich nie pryvablivaje. Adnak ciapierašni vypadak śviedčyć ab tym, što mohuć być i vyklučeńni.
Ciapier čytajuć
«U takuju ž haleču, dy jašče i chałodnuju, pakistancy nie pajeduć». Biełarus piać tydniaŭ pravioŭ u Pakistanie — voś što jaho ŭraziła3
Kamientary
J dziuba u' kryvi!
Kluje jon buślaniat-biełarusaj ,pačvara.