«Jašče raz, chto na kaho napaŭ: Ukraina na nas, ci Rasija na Ukrainu? Voś chto napaŭ, toj nie maje racyi. I chopić p*** na hetu temu» — Andrej Makarevič daŭ adłup rasijskamu prapahandystu

U vialikim intervju akramia abmierkavańnia tem, źviazanych z tvorčaściu i žyćciom Makareviča ŭ Izraili, byli zakranutyja pytańni sankcyj i vajny.

Jak adznačyŭ Łobuškin, inicyjataram intervju vystupiŭ sam Makarevič. Razmova zapisvałasia ŭ Izraili. Padčas jaje asobnymi pytańniami viadučy sprabavaŭ vyvieści Makareviča z raŭnavahi, schilić u svoj bok. Ale muzykant trymaŭsia ćviorda.

Pryvodzim najbolš cikavuju i napružanuju častku dyjałohu.

Chto vinavaty ŭ sankcyjach

— Zachodnija ž krainy nakłali sankcyi, — skazaŭ Łobuškin.

— Praŭda? Što ty kažaš! Jak dumaješ, čamu jany nakłali sankcyi? Prosta tak, pračnulisia ranicaj — davaj nakładziom sankcyi na leki, kab Rasii horš žyłosia? Napeŭna, jany nas chočuć sa śvietu źvieści. Praŭda? Ja dzieści pra heta čytaŭ. Uvieś śviet choča źvieści Rasiju sa śvietu. Tak? — źjedliva adkazaŭ Makarevič.

— Nu heta zrazumieła, što heta reakcyja na biahučyja padziei.

— Druža moj, čaho ty ad mianie chočaš pačuć?

— Ja prosta chaču zrazumieć. Nu, heta ž nie Duma zabaraniła leki.

— Nie, heta nie Duma. Heta adna kraina vierałomna napała na inšuju i za heta atrymała pa hałavie. Tolki atrymali žychary, jakija rabili vyhlad, što ŭsio dobra — u nas razumny car, jon vyrašaje. Voś jon davyrašaŭsia. A ciapier jany siadziać bieź lekaŭ. A jak ža tak? A voś tak.

— Nu, dobra, a čamu z-za hetaha žychary Rasii nie mohuć atrymać leki?

— Bo heta ich prezident pryniaŭ rašeńnie. Jany ŭ adkazie za svajho prezidenta. Jany ž niejak jaho vybirali. Praŭda? U jaho ž vializny rejtynh. Jaho ž vielmi lubiać rasijanie. Nu i addychvajciesia, chłopcy.

— Atrymlivajecca, što ŭsim treba zjazdžać?

— Ja nie viedaju, što atrymlivajecca. Atrymlivajecca, što z vajnoj treba zakančvać i daŭno.

— Atrymlivajecca, i tyja, chto nie padtrymlivaje prezidenta, SVA i biahučuju situacyju, jany ž taksama pakutujuć.

— Taksama pakutujuć. Na žal.

— I tyja, chto zjechali, pakutujuć?

— Na žal, tak. Tak atrymałasia, što z-za kapryzu adnaho dziadziečki złamałasia žyćcio ŭ pary miljonaŭ ludziej. Razumieješ? A paru sotniaŭ tysiač byli zabityja z-za hetaha kapryzu. I heta praciahvajecca kožny dzień. Usio dobra? Jašče raz, chto na kaho napaŭ: Ukraina na nas ci Rasija na Ukrainu? Voś chto napaŭ, toj nie maje racyi. I chopić pi…ć na hetuju temu! Heta vidavočna. Kali Hiermanija napała na Saviecki Sajuz, jana nie mieła racyi. Nichto z hetym nie spračajecca.

Jak pavinna skončycca vajna

— Ty kažaš, što vajna pavinna być skončanaja i Ukraina pavinna viarnuć svaje terytoryi, — spytaŭ Łobuškin.

— Ja vielmi na heta spadziajusia, — adkazaŭ Makarevič.

— Heta chiba krok uvohule nasustrač prymireńniu?

— Heta ŭmova, a nie krok nasustrač prymireńniu. U ciabie adabrali paŭkvatery, a potym pryjšli i skazali: davaj siabravać, a to horš budzie. A ty skažaš: nie, pačakaj, ty mnie viarni, kali łaska, toje, što ty adabraŭ, a tam pahladzim, budziem my z taboj siabravać ci ŭvohule lepš ad ciabie trymacca dalej. Niaŭžo nie tak?

— Ujavim hipatetyčnuju situacyju. Kali b vajnu možna było spynić siońnia. U biahučaj situacyi. Kab pierastali pamirać ludzi. Kab skončyŭsia ahoń.

— Ja dumaju, što Ukraina nie pahodzicca. Heta treba ŭ ich pytacca. Ja spadziajusia, što tak jany nie spyniacca. Jany viernuć.

— Ty ž havoryš, što treba skončyć vajnu.

— Treba skončyć. Treba addać toje, što zachapiŭ. I skončyć.

Čytajcie jašče:

Andreja Makareviča abviaścili «zamiežnym ahientam» z-za prapahandy «devijantnaj madeli pavodzin, jakaja nie adpaviadaje dziaržaŭnaj palitycy RF»

Andrej Makarevič zapisaŭ pryvitańnie dla našaniŭca-palitviaźnia Andreja Skurko

Andrej Makarevič: Kali niechta kryčyć pra vajnu: «Tak i treba!» — ja hetaha čałavieka prosta zakreślivaju

• 149
• 1
• 2
• 5
• 16