My jeŭrapiejcy ci jeŭrazijcy? Marzaluk uzbałamuciŭ łukašysckija telehram-kanały
Prałukašenkaŭskija telehram-kanały burlać paśla intervju deputata Ihara Marzaluka. «My jeŭrapiejcy. My nijakija nie jeŭrazijcy — ni ruskija, ni ŭkraincy, ni biełarusy, — heta ŭsio tryźnieńnie», — davodziŭ jon u farmacie manałohu viadučamu Juryju Hrojeravu. Toj słuchaŭ i nijak nie reahavaŭ na pałki vystup Marzaluka. «Ja prafiesijny historyk, i pryvyk dumać kankretnymi katehoryjami», — tłumačyŭ jamu deputat. I paśla hetaha pačałosia…
Treba patłumačyć, u čym asablivaści prałukašenkaŭskich «aŭtarskich» telehram-kanałaŭ.
Pa-pieršaje, u bolšaści ź ich mizernaja kolkaść čytačoŭ.
U danosčycy Volhi Bondaravaj nie nabirajecca i 1200 padpisčykaŭ, i pry hetym jana adna ź lidarak. U jaje siabroŭki z kanała «Biełoruska TOPIT» — kala 1000. Adnosna na ich fonie libieralny «Hrafač» maje ŭsiaho 575 padpisčykaŭ. Kanał Paganus, jaki ździekujecca ź ciemrašalstva Bondaravaj, za paŭhoda pracy nabraŭ «ažno» 60 čytačoŭ. A jość kanały i ź jašče mienšaj kolkaściu padpisčykaŭ.
Vyklučeńni — raskručanyja praz telebačańnie piersanažy kštałtu Ryhora Azaronka, Alaksieja Dziermanta, Ihara Tura.
Pa-druhoje, ułasnaha kantentu ŭ hetych kanałaŭ-karlikaŭ va ŭsich vobmal.
Jany albo repościać siabroŭ, albo kpiać z vorahaŭ. U najlepšym vypadku pišuć svaje refleksii na dopisy susiedziaŭ-kankurentaŭ. Ale kolkaść hetaha adnastajnaha kantentu sapraŭdy biaskoncaja. Mima vykazvańnia Marzaluka nie prajšoŭ, zdajecca, nichto z prałukašenkaŭskich piersanažaŭ i ananimaŭ.
Zadaje ton, viadoma, Bondarava:
«Kali ŭ sučasnych histaryčnych umovach ty nazyvaješ siabie «nijakim nie ruskim, nie biełarusam, nie ŭkraincam, nie jeŭrazijcam», a jeŭrapiejcam, to ty aŭtamatyčna pryznaješ siabie prychilnikam śvietapohladu kiraŭnikoŭ Zachodniaj Jeŭropy, heta značyć jeŭrahiejaŭ. I, adpaviedna, aŭtamatyčna admaŭlaješ luby dziaržaŭny suvierenitet. Nas, biełarusaŭ, suvierenitet».
Joj na heta adkazvaje Paganus, źviartajučy ŭvahu na pierakručvańnie joj słoŭ Marzaluka praź nieźviartańnie ŭvahi na toje, što toj vykarystoŭvaje chaj sabie padobnyja, ale inšyja čaścicy «nie» i «ni», tamu i sens pryviedzienaj Bondaravaj cytaty mianiajecca:
«Jašče adna tuhavataja na vucha padciahnułasia… «My jeŭrapiejcy. Nijakija my nie jeŭrazijcy, ni ruskija, ni biełarusy, ni ŭkraincy, heta ŭsio tryźnieńnie» Voś vam i ŭzrovień dyskusii dy śpiekulacyi…»
Bondarava, adnak, nie zdajecca:
«Zajšła na sajt MZS RF, aznajomiłasia z kancepcyjaj zamiežnaj palityki Rasiei. Tam čornym pa biełym napisana, što Rasija jość jeŭrazijskaja i jeŭra-cichaakijanskaja dziaržava. Takoje voś u jaje asablivaje stanovišča. Jakoje prafiesijny historyk nazyvaje tryźnieńniem».
Inšy apanient Bondaravaj, kanał «Analitičieskije huśli», u adkaz prazrysta namiakaje na jaje słabuju ŭ paraŭnańni z Marzalukom adukacyjnuju bazu:
«Całkam zrazumieła, što studenty druhoha kursa ŭniviersiteta nie majuć dastatkovych viedaŭ dla taho, kab kamientavać vykazvańni prafiesara histaryčnych navuk, tamu jany heta nie robiać. Ale jość siarod ich asabliva «adoranyja».
Ale na baku Bondaravaj, jak zaŭsiody, hulaje viernaja siabroŭka «Biełoruska TOPIT», jakaja padkidaje droŭcaŭ palityčnymi abvinavačańniami na adras Marzaluka:
«Čamu vy potym dziviciesia źjaŭleńniu rusafobaŭ, ludziej z histaryčnaj kašaj u hałavie? Choć z vusnaŭ dadzienaha dziejača Krym ukrainskim byŭ, i na pierapachavańnie Kalinoŭskaha jeździŭ, pazityŭnaja dyskryminacyja ruskaj movy… Biez kamientaroŭ. Adzinaje, što mahu skazać — razumiejučy, jak pracuje miedyjnaje pole ciapier, jon robić sabie kampaniju, nie sočyć za bazaram, razumiejučy całkam svaju biespakaranaść».
Ale «Analitičieskije huśli» i jaje bjuć tym ža arhumientam:
«Viečnaja niaviesta i pa sumiaščalnictvie ekśpiert pa kaŭbasnych nazvach nie zastałasia ŭ baku i vykazała svajo aŭtarytetnaje mierkavańnie ab kancepcyi jeŭrazijstva».
Ale aŭtar kanała «Krysołov» stavić pad sumnieŭ i kampietencyi Marzaluka:
«Ad zajavaŭ «prafiesijnaha» historyka achrenieŭ navat žurnalist BiełTA. Cikava, jak buduć knihi «jeŭrapiejca» pradavacca paśla takoha intervju?»
Inšyja ž, naadvarot, biaruć bok aficyjoznaha historyka. Tak, kanał «Vieraščaka» nie chavaje svajho zachapleńnia:
«Historyk pra ŭźniknieńnie i sutnaści kancepcyi jeŭrazijstva. Adrazu adznačym, što heta kancepcyja, jak i skifstva, aŭtaram kanała nikoli nie padabałasia. Cudoŭna, što Ihar Alaksandravič rasstaviŭ usio na svaje miescy. Jak zaŭsiody, dachodliva i zrazumieła!»
Biez takoha zachapleńnia, ale faktyčna ŭ tuju ž dudu dźmie i «Hrafač»:
«Asnovu ruskaj cyvilizacyi i ŭsich jaje vytvornych składajuć chryścijanstva i ramana-hiermanskaja pravavaja sistema. U šyrokim sensie heta tyčycca hramadskich adnosin, palityki i navat bytavoha ŭkładu. Usio idzie z uschodniejeŭrapiejskaj słavianskaj tradycyi. A voś jeŭrazijstva — heta čystaj vady štučnaja chimiera, da taho ž nastolki niežyćciazdolnaja, što jaje zaŭsiody davodzicca dapaŭniać ultrapravymi albo radykalna levymi nadbudovami».
Nie moh prajści mima dyskusii i Alaksiej Dziermant, jaki z «jeŭrazijstva» kormicca ŭžo šmat hadoŭ, a tamu i pazicyja jahonaja prahnazavanaja:
«Kali jeŭrazijstva — heta «tryźnieńnie», to što my robim u Jeŭrazijskim ekanamičnym sajuzie, jaki ŭźnik, u tym liku, i navat niepasredna dziakujučy jeŭrazijstvu? Kali ŭ biełarusaŭ vyklučna ŭschodniejeŭrapiejskaja słavianskaja identyčnaść, to nam treba budavać sajuz pierš za ŭsio z palakami, ukraincami, čechami, bałharami. A my ŭsie razumiejem, što heta aznačaje padparadkavańnie im, a pa fakcie Zachodniaj Jeŭropie, Jeŭraatłantycy. Ruskija — heta zaŭsiody jeŭrazijcy, jany bolšyja i šyrejšyja za lubuju Jeŭropu».
Z hetaha śmiajecca navat viadomaja zmaharka z «rusafobijaj» Elvira Mirsalimava:
«U Lošy nastupiła čornaja pałasa. A ja nahadaju, što historyk Hierman Artamonaŭ nazvaŭ jeŭrazijstva «samaj podłaj formaj rusafobii, jakaja apranajecca ŭ patryjatyčnaje adzieńnie».
Dyskusii na hetu temu praciahvalisia ŭvieś dzień. I praź ich źmiest paćviardžajecca daŭno zaŭvažany padzieł łukašystaŭ-prapahandystaŭ na dva asnoŭnyja łahiery.
Pieršy — radykalnyja rusafiły kštałtu Bondaravaj, jakija rašuča admaŭlajuć isnavańnie ŭsiaho jeŭrapiejskaha i ŭsiaho biełaruskaha.
Pradstaŭniki ž druhoha łahiera, čyju pazicyju vykazaŭ Marzaluk, niahledziačy na svaju poŭnuju padtrymku režymu Łukašenki i źviazvańnie svajoj piersanalnaj budučyni mienavita ź im, usio ž nie ličyć siabie ruskimi, sprabujuć hladzieć na situacyju šyrej i vystupajuć za kultyvacyju i padtrymku biełaruščyny, chaj sabie i razumiejuć jaje vielmi svojeasabliva.
Ale ŭ toj ža čas musiać rabić heta tak, kab nieznarok nie supaści pohladami z tymi, kaho zvykli pahardliva nazyvać «zmaharami» i «biehłymi», i tym samym nie vyklikać na siabie ahniu represij. Što, kaniešnie, zadača vielmi ciažkaja.
Biahun — Bondaravaj: Zabyłasia, jak vycokvała nabojkami z HUBAZiKa z vyhladam aba*ranaha janota?
«Chtości za joj staić». Čamu čynoŭniki słuchajucca Bondaravu
«Niervy słužbovych asob nie humovyja». Častka praŭładnych błohieraŭ nie ŭchvalaje pastajannyja danosy
«Nie chaču, kab maja kraina stanaviłasia azaronkaŭščynaj». Ideołah z «Biełaj Rusi» vystupiła ź niečakanym pryznańniem
Chto takija vambaty? Jak łukašystaŭ padzialiła na dva łahiery adno pytańnie
Kamientary