Paźniak: Biełarusy ŭnutry krainy maŭčać i čakajuć zručnaha momantu, kab paŭstać
Mnohija biełarusy spadziajucca na dapamohu Zachadu ŭ imknieńni da demakratyčnych pieramien, ale «nichto za nas ničoha nie zrobić, kali my sami nie zrobim», zajaviŭ 27 studzienia na sustrečy z suajčyńnikami-emihrantami ŭ Łodzi (Polšča) lidar ruchu «Volnaja Biełaruś», były staršynia Biełaruskaha narodnaha frontu (BNF) Zianon Paźniak, paviedamlaje «Pozirk».
Na jaho dumku, «hetaja psichałohija, što nam niechta dapamoža, vielmi hłyboka ŭkaraniłasia ŭ Biełarusi», ale ŭ zachodnich krain «svaje intaresy». Pieramien mahčyma dasiahnuć tolki tady, kali źjavicca ŭłasny «mocny ruch».
«Nas u Polščy 120 tys. naličyli. Ale my — emihracyja. Pałova ci bolš za pałovu tut prosta vyžyvajuć. Vialikich pierśpiektyŭ tut niama. Našyja pierśpiektyvy — tam, [unutry Biełarusi]», — adznačyŭ palityk.
«Samaje hałoŭnaje — heta ludzi, jakija zastalisia ŭ Biełarusi, — dadaŭ jon. — Ja maju kantakty z takimi ludźmi. Ja vam skažu, što vielmi šmat ludziej tolki čakajuć zručnaha momantu, [kab paŭstać]. Łukašenku nichto nie padtrymlivaje. Nu, jak nichto? 20%, napeŭna, padtrymlivaje. Uličvajučy biurakratyju».
Pavodle słoŭ Paźniaka, pieršaje pytańnie, jakoje jon zadaje ludziam, jakija pryjazdžajuć u Polšču, — «što novaha ŭ Biełarusi?»
«Što ŭ tralejbusie, što na vulicy? Jak pavodziać siabie biełarusy? Adkaz: maŭčać, — skazaŭ jon. — Kaliści ŭ Karamzina spytali: jak tam u Rasii. Jon adkazaŭ: vorujut-s. A ŭ Biełarusi — maŭčać. Tamu što nielha havaryć, pasadziać. Ale ludzi razumiejuć, čakajuć momantu. I heta dobra, heta raźvivajecca».
«Siła — tam, — paŭtaryŭ lidar «Volnaj Biełarusi». — I naša zadača — rabić tak, kab hety duch macavaŭsia».
Paźniak padkreśliŭ, što sposaby baraćby z režymam Łukašenki jość, pryčym «kankretnyja», ale ich nielha adkryta ahučvać, bo ŭłady zmohuć da hetaha padrychtavacca.
Važnym składnikam zmahańnia z dyktaturaj jon ličyć połk imia Kastusia Kalinoŭskaha.
«[Va Ukrainie] idzie vajna, i [vidavočna, što] bieź siły vyrašyć prablemy nie ŭdasca. Moža, hetaja siła nie ŭstupić u baraćbu, ale važna, kab jana była. Tamu naša pazicyja — my abapirajemsia na połk usimi mahčymymi srodkami. Dapamahajem, źbirajem hrošy, na pikapy, aŭtobusy, drony i hetak dalej. U hetym naša vialikaja nadzieja. Biez vojska, biez uzbrojenaj siły tut ničoha nie zrobim», — pierakanany palityk.
Jak paśla kanca śvietu. Ahrasiadzibu ŭ Salihorskim rajonie zaniesła ziamloj3
Kamientary
Astatnija biełarusy daŭno i masava suprać jaho.
I robić niemahčymaje ŭ, zdavałasia b, bieznadziejnaj situacyi.