Łukašenka apraŭdvaŭsia na rasijskim TB za advod vojskaŭ ad ukrainskaj miažy
Alaksandr Łukašenka daŭ intervju telekanału «Rasija». Siarod tem zhadvaŭsia i advod biełaruskich vojskaŭ ad miažy z Ukrainaj. Častka rasijskich Z-kanałaŭ tady aburałasia Łukašenkam, asabliva kali ŭkraincy zajšli ŭ Kurskuju vobłaść. Ciapier u intervju Łukašenka patłumačyŭ: heta jon dadatkovyja siły advioŭ, ale asnoŭnyja, maŭlaŭ, zastalisia.
Łukašenka zajaviŭ, što situacyja abvastryłasia ŭ kancy červienia-pačatku lipienia, kali viałasia padrychtoŭka da parada ŭ Minsku na Dzień niezaležnaści. Tady ŭ Biełaruś z Rasii pieramiaściłasia niamała latalnych aparataŭ i padraździaleńni suchaputnych vojskaŭ, jakija ŭdzielničali ŭ paradzie.
«Jasna, što jany [va Ukrainie] bačyli pierasoŭvańnie da nas, amierykancy ž im usiu infarmacyju dajuć. I padumali, što, jak jany skazali, «Pucin znoŭ budzie nastupać z terytoryi Biełarusi». Z-pad Homiela, jak heta było ŭ pačatku SVA. I jany da 120 tysiač pačali pierakidvać vajskoŭcaŭ. U adkaz ja vymušany byŭ amal tracinu vojska pierakinuć dadatkova na ŭzmacnieńnie taho, što było», — zajaviŭ Łukašenka.
Paśla, pa jaho słovach, «pa kanale kamunikacyi, jaki isnuje z ukrainskimi śpiecsłužbami», udałosia naładzić situacyju i dadatkovyja siły ad miažy adviali.
«A tyja padraździaleńni, jakija dva z pałovaj hoda tam byli ŭviedzienyja, jany i tady, i ciapier. I ź ich boku, i z našaha boku prysutničajuć. Heta śmierci padobna, kab my svaje vojski ź miažy z Ukrainaj prybrali. Vajna idzie», — apraŭdvaŭsia Łukašenka.
Palityk dadaŭ, što jany ciapier vymušany reahavać i na bieśpiłotniki, jakija zalatajuć z terytoryi Ukrainy (treba adznačyć, što manitorynhavaja hrupa «Hajun» fiksavała tolki zaloty šachiedaŭ, što było raniej, a ŭkrainskich bieśpiłotnikaŭ nie nazirała; aficyjna ž paviedamlałasia pra 13 bieśpiłotnikaŭ, što zalacieli z Ukrainy 9 žniŭnia).
«U tym liku razharnuŭšy Uzbrojenyja Siły i znoŭ tyja ž vojski, jakija my adviali. Ličycie, tracinu armii my ŭviali [na terytoryi pablizu paŭdniovaj miažy]. I navat na Zachadzie my praviali mabilizacyju i pierakinuli na poŭdzień, na palihon rychtavać našy častki. Heta było płanavaje mierapryjemstva. Tam taksama niekalki tysiač chłopcaŭ rychtujucca — zachodniaha, paŭnočna-zachodniaha napramku. Adtul my pierakinuli».
Łukašenka taksama zrabiŭ niekalki revieransaŭ u bok Pucina. Jon zajaviŭ, što rasijskija vojski «źniasuć ukrainskich vajskoŭcaŭ» u Kurskaj vobłaści.
Vajnu Łukašenka acharaktaryzavaŭ, jak «baraćbu z sapraŭdnaj impieryjaj (Rasijaj. — NN), jakaja dakładna jašče nie pačała pa-sapraŭdnamu vajavać».
I zajaviŭ, što ŭkraincy biahuć ad słužby ŭ vojsku praź Biełaruś.
«Siońnia ŭ Polščy i inšych krainach, siabroŭskich da Ukrainy, pačali ŭsich adłoŭlivać — i na front. Jany kudy pabiehli? U Rasiju ž nie mohuć — pabiehli b u Rasiju, ale tam front. Jany da nas pačali biehčy. Biahuć da nas, praz nas vialikimi patokami».
Tur patłumačyŭ, što Łukašenka mieŭ na ŭvazie, kažučy pra pryznačeńnie dyrektaraŭ u pryvatnyja kampanii4
Kamientary