Adrazu dva ideołahi łukašenkaŭskaha režymu z asałodaj adhuknulisia na niadaŭniaje intervju Zianona Paźniaka.
Na dvuch kresłach
Kałonka redaktara u «Sovietskaj Biełorusii» źmieščanaja na pieršaj pałasie. Jakubovič u pačatku krychu hrebliva zaŭvažaje: ničoha strašnaha ŭ tym, što Paźniak daŭno
«Siońnia ja znoŭ pracytuju pierapisku Paźniaka ź siabrami, jana zdajecca zabaŭnaj i ŭ niejkaj stupieni pavučalnaj», — hetkaje abhruntavańnie. I choć Jakubovič nie choča niejak ukałoć Zianona, ale kaža, što hety čałaviek pahruziŭsia ŭ «letarhičny son».«Zianon Stanisłavavič, jak mnie zdajecca, praciahvaje žyć fiłasofskimi pohladami časoŭ adyjoznaha palityka Kazłoŭščyka (jon ža adyjozny publicyst Kazłoŭski), jaki byŭ hatovy prystrelić luboha, chto byŭ niazhodny z tym, što kroŭnyja vorahi Biełarusi — heta Polšča i SSSR, a tajemna rulić hetym pracesam Hiermanija», — robić histaryčnuju daviedku Pavieł Izotavič.
Asabliva ščodra idzie cytavańnie Paźniaka ab biełaruskaj apazicyi. «U Minsk prysłali nie prostaha čynoŭnika, a kiraŭnika źniešniaj raźviedki Hiermanii Vika. Daśviedčanaha prafiesijanała. I jon pačaŭ šukać lidara apazicyi. I jon znajšoŭ: Labiedźka, Kalakin. Ale hetyja ludzi suprać niezaležnaści», — tak miarkuje Zianon. Ničoha novaha. Maŭlaŭ, Viačorka i Bialacki za hrošy pradalisia Viku, kab raskałoć BNF. Paźniak pisaŭ heta ŭžo šmat razoŭ, hadoŭ 12.
«Z cytataj niama patreby spračacca, aproč niekatorych pryvatnaściaŭ», — adznačaje Pavieł Jakubovič. Jon ličyć absurdnym tolki pryciahvańnie da hetaj spravy KDB. «Pierad vami, čytač, detalnyja acenki matyvacyi, ideałohii i palityčnaj praktyki biełaruskaj apazicyi. Nu jak prajści mima takoha kaštoŭnaha pryznańnia i sumlennaha analiza?», — pahadžajecca Jakubovič z Paźniakom.Ale jość adzin niuans. Paźniak «zryvaje maski» ź Viačorki, Labiedźki, Kalakina, a nie ŭzhadvaje emihrantaŭ, miarkuje Jakubovič. Jon piša, što hramadzianstva ZŠA atrymaŭ paplečnik Paźniaka Siarhiej Navumčyk. Jakubovič padsumoŭvaje, što takija ludzi siadziać adnačasova na dvuch kresłach, prysiahajučy ŭ viernaści adnoj dziaržavie, ale robiačy vyhlad, što słužać inšaj.
Opa, opa…
Błoh Vadzima Hihina na BIEŁTA šmat u čym suhučny z artykułam Jakuboviča. Pierš-napierš historyk Hihin kaža, što, čujučy słovazłučeńnie «piakielny vyludak», zaŭsiody ujaŭlaŭ Paźniaka. Redaktar «Biełaruskaj dumki» piša, što jaho varocić ad «krajniaha fanatyzmu, litvinskich tryźnieńniaŭ, žachlivaj rusafobii i zavobłačnaj samazakachanaści», jakija charaktaryzujuć Paźniaka. Tym nie mienš, z apošnimi razvahami lidara
A mienavita voś z hetym śćvierdžańniem: «Toje, što zaraz isnuje ŭ Biełarusi — heta nie apazicyja. Heta kupka ludziej, jakim Zachad daje hrošy i kaža, što im rabić».Hihin śćviardžaje, što bajkot parłamienckich vybaraŭ pravaliŭsia. Dziela paćviardžeńnia svaich słovaŭ pryvodzić źviestki NISEPD.
«Uładu apazicyi addavać nielha. Ci kraści buduć, ci sapjucca», — skančvaje artykuł Vadzim Hihin.
Ciapier čytajuć
Fiodar Viktaravič i «Viktar Fiodaravič». Supracoŭnik «Varhiejminha» maje pašpart prykryćcia. Jaho žonka Volha Siamaška — viadomaja žurnalistka14
Kamientary