Kali jaho nie puskajuć u Eŭraźviaz, nahadvajučy ab maralnaj (prynamsi maralnaj) adkaznaści za źniknieńnie ludziej, jon pačynaje aburana havaryć ab prezumpcyi nievinavataści.
Ci była ŭ źnikłych mahčymaść nahadać svaim katam ab toj samaj prezumpcyi?
Niekali daviałosia bačyć film (zdajecca, italjanski), jaki atrymaŭ pryz na mižnarodnym festyvali karotkametražnaha kino. Film sapraŭdy karotki, a siužet jaho vielmi prosty. Adnamu zasłužanamu hienerału prysvojvajuć samuju vysokuju ŭznaharodu. Kali jamu ŭručajuć orden u admysłovaj karobačcy, sastareły hienerał adčuvaje siabie na viaršyni ščaścia. Da vystupu z hanarovaj trybuny z uračystaj pramovaj u jaho zastajucca ličanyja chviliny, i tut hienerała padvodzić straŭnik — arhanizm nia vytrymaŭ emacyjnaj nahruzki. Hienerał idzie ŭ prybiralniu i tam, siedziačy na ŭnitazie, dastaje svaju novuju bliskučuju cacku, kab palubavacca na jaje. Raptam orden vyślizvaje z ruk. Hienerał sprabuje złavić jaho, ale praź niazhrabnyja ruchi toj pravalvajecca va ŭnitaz. Hienerał zakasvaje rukavy… Tym časam vysokaja publika i sałdaty čakajuć hienerała. Prachodzić dziesiać chvilin, dvaccać… Narešcie hienerał źjaŭlajecca na publicy — potny, ź pierakošanym tvaram, uvieś z hałavy da noh u h…. U brudnaj ruce jaho źziaje zorka.
Zrazumieła, heta karykatura. Varta zaŭvažyć pry hetym, što vajskoŭcy, asabliva hienerały, daŭno stali ŭlubionymi persanažami karykaturystaŭ va ŭsim śviecie. Hienerał — heta takaja tupaja ahresiŭnaja žyviolina ŭ mundziry, ukrytaja poŭściu. U jaho z paščy kapaje ślina, a ŭ ruce zacisnuty ŭsie vidy zbroi, ułučna z dručkom. Prykładna tak savieckija karykaturysty malavali hitleraŭskich, a potym i nataŭskich aficeraŭ. Saviecki aficer-miadźviedź na amerykanskich karykaturach vyhladaŭ, zrešty, nia bolšym intelektuałam.
Poŭnaściu hety artykuł možna pračytać u papiarovaj i pdf-versii "Našaj Nivy"
Vital Taras
Kamientary