Адзіны пункт пропуску для аўтобусаў і легкавых аўто на польскай мяжы знаходзіцца ў Брэсце. Абстаноўка напружаная — чэргі расцягнуліся на кіламетры і суткі.
Кожны едзе па сваё — хто на адпачынак, хто на закупы, а хтосьці проста трымае месцы на продаж, піша Tochka.by.
На выезд з Беларусі ў Польшчу стабільна стаіць каля 500 машын і 50 аўтобусаў.
Па стане на раніцу ў панядзелак, напрыклад, стаялі 400 машын і 60 аўтобусаў (вечарам у нядзелю наогул было 80 аўтобусаў).
Чарга расцягнулася на два кіламетры — да самай Брэсцкай крэпасці. Легкавыя машыны і зусім туляцца проста ля абочыны ў лесапаласе.
Мяжа дзеліць мост праз раку Буг. На пад'ездзе да яго грэецца на сонцы красовер.
Сям'я едзе адпачываць — упершыню вырашылі зладзіць паездку па Еўропе на машыне. Маральна падрыхтаваліся да пакутлівага чакання. Падушкамі абклаліся, шмат ежы; за рулём — бацька. Прыкметна, што стаміўся, але ўсміхаецца — мяжу амаль прайшлі.
«Папрасілі сябра, ён мясцовы, каб месца ў чарзе нам прытрымаў. Ён 10 гадзін трымаў, і мы самі яшчэ 15 гадзін. За гэты час пагулялі па Брэсцкай крэпасці, пасядзелі ў кафэ», — жонка за штурмана на пасажырскім.
Крыху далей у чарзе стары мінівэн. У машыне паўсонныя дамы. Але размова завязалася жывой — эмоцыі.
«Стаім з дзявятай раніцы ўчорашняга дня. Атрымліваецца, ужо 30 гадзін на мяжы. Пакуль прыедзем, крамы ў Польшчы ўжо закрыюцца. Яшчэ адзін дзень страчаны», — дамы трымаюцца з апошніх сіл.
Жанчыны не хаваюць — едуць на закупы. Дадатковы заробак зусім нялёгкім стаў.
«Заробак Br800, як на іх пражыць», — слушны аргумент.
Дамы часта катаюцца праз мяжу, таму на памяць ведаюць нумары машын тых, хто прытрымлівае месца за грошыкі. На польскім баку, са слоў жанчын, за такое «морды і вокны б'юць». І нават за меншае.
«Актывісты на польскай мяжы мне разбілі лабавое шкло. Мы ад'ехалі ў краму ўзяць паесці. Ісці было далёка. Вярнуліся на сваё месца. Відэа нават знялі за кім стаялі», — успамінае ўладальніца аўто.
Балазе хутка прыехала паліцыя, разабраліся. Шкоду жанчынам палкія актывісты кампенсавалі.
Цяпер паглядзім з адваротнага боку — колькі людзі стаяць на польскім баку.
Заруліў аўтобус — многія пасажыры цягнуць важкія дарожныя сумкі. Нават туалетную паперу вязуць.
Падышлі да маладой пары. Выглядаюць свежа — вяртаюцца з адпачынку. Разважліва заклалі два дні на праходжанне абедзвюх межаў.
Калі ехалі ў Польшчу, прастаялі 16 гадзін. Спалі, у тэлефоне сядзелі.
«З нашага аўтобуса чалавек сем пераселі ў іншы — што бліжэй да мяжы быў. І ў наш перасаджваліся», — распавядае мужчына.
Дадому вярталіся хутчэй, мяжу прайшлі ўсяго за дзве гадзіны. Пашанцавала. Аўторак, разгар дня.
Прадпрымальныя грамадзяне зарабляюць на сітуацыі. Месца ў чарзе каштуе ад $30 да $200. І толькі да першага шлагбаўма — на тэрыторыі прыгранічнага сэрвісу.
Пасля прыйдзецца адстаяць яшчэ гадзін 10. Ёсць паслуга таннейшая — за Br10 у гадзіну пасядзяць за рулём вашай машыны. Калі давяраеце незнаёмцам. Усё гэта незаконная прадпрымальніцкая дзейнасць, але спекулянты нікуды не дзеліся.
Хто едзе на аўтобусе — перасаджваецца ў той, што бліжэй. Хадзілі чуткі, што лайфхак ужо не працуе. Не — усё спраўна працуе.
Самы мудрагелісты варыянт — паехаць на цягніку ў Калінінград. І трапіць у Польшчу праз пункт пропуску «Мамонава».
Цяпер чытаюць
Вучняў, якія з матам парвалі экзаменацыйныя білеты па гісторыі Беларусі, прымусілі выбачацца каля манумента Перамогі41
Каментары
Страдание вызывает плодотворное, кардинально преобразующее духовное напряжение, которое на эмоциональном уровне помогает человеку осознать то, чему следует быть. В страданиях человека открывается глубокая мудрость, которая выше всякого рассудка. Для внутренней жизни скорбь и раскаяние полны глубокого смысла.