Śviatłana Aleksijevič dała svaju pieršuju pres-kanfierencyju jak łaŭreat — TOP-15 vykazvańniaŭ
Poŭnaje videa pres-kanfierencyi:
Bolš za sto žurnalistaŭ źlacielisia ŭ Redakcyju «Našaj Nivy», a najbolšy pakoj u nas — usiaho dvaccać kvadrataŭ. Śviatłana adkazała na dva dziasiatki pytańniaŭ. Voś hałoŭnyja pytańni i adkazy.
— Ja čałaviek biełaruskaha śvietu. U toj ža čas ja vychavanaja na ruskaj kultury. I ja kasmapalit. Asabliva paśla Čarnobyla ja stała adčuvać siabie kasmapalitam.
— Vyratavańniem dla Biełarusi było b, kab jana paviarnułasia ŭ bok Jeŭrasajuza. Ale, bajusia, što jaje nie adpuściać.
— Ja nie pajdu na vybary, bo my ŭsie viedajem ich vynik.
— Ja budu žyć u Biełarusi.
— Učora ja była na dačy. Pryjechała z dačy ŭ Minsk. I tut za niekalki chvilin da taho, jak heta daviedalisia ŭsie, mnie pazvanili z Nobieleŭskaha kamiteta. Ja ŭ hety momant prasavała adzieńnie.
— Kudy ja patraču premiju? Za hrošy ja kuplaju svabodu. Hetaja premija daść mnie srodki, kab žyć i pisać nastupnyja knihi.
— Avijabaza Biełarusi nie patrebna, ale, bajusia, jana budzie. Bajusia, nie chopić sił u Łukašenki, kab hetamu supraćstajać. A hramadstva śpić.
— Ja ŭdziačnaja Adamoviču i Bykavu za prykład i maralny ŭzor.
— Domračavaj dali zvańnie Hieroja Biełarusi. A kali daduć mnie, ci ja prymu z ruk Łukašenki? Heta była b uznaharoda ad Radzimy, a nie ad niejkaha čałavieka.
— Ja lublu śviet vialikaj ruskaj litaratury, baleta, muzyki. Ale śviet Pucina, Stalina — nie moj śviet.
— Ja ŭ čaćviortym pakaleńni dačka viaskovych nastaŭnikaŭ. Moj pradzied vučyŭsia ź Jakubam Kołasam.
— Ciažka być sumlennym čałaviekam u naš čas.
— «Hora mnie, kali ja pierastanu prapaviedavać», — pracytavała jana apostała Paŭła.
— Što takoje biełaruski śviet? Moj tata byŭ biełarus. Łaskavy pohlad, nikoli nijakaj ahresii. Hety hołas…. Hetaja paetyčnaść…
— Ja chacieła b žyć u Biełarusi, padobnaj da Skandynavii ci, prynamsi, da Prybałtyki.
— Davajcie ŭsie razam rabić tak, kab my pačali žyć u hodnaj krainie.
Kamientary