«Vialiki absalutna čałaviek». Kola Łukašenka raskazaŭ, što dla jaho baćka i ŭ čym jahonaja apazicyjnaść
Małodšy syn Alaksandra Łukašenki Mikałaj apošnim časam biare aktyŭny ŭdzieł u prapahandysckaj kampanii svajho baćki, jakaja viadziecca pierad jahonym «pieraabrańniem», pryznačanym na 26 studzienia nastupnaha hoda. Padčas kancertaŭ u ramkach «Marafona adzinstva» jon zvyčajna hraje na rajali, a pierad čarhovym vystupleńniem u Viciebsku prapahandysty ź BiełTA ŭziali ŭ jaho pieršaje intervju.
Siarod inšaha padčas razmovy zhadali, što Alaksandr Łukašenka žartam nazyvaŭ małodšaha syna «hałoŭnym apazicyjanieram u siamji», i pacikavilisia, u čym heta prajaŭlajecca.
Akazałasia, što Koleva apazicyjnaść u tym, što jon čytaje roznyja krynicy infarmacyi i na asnovie hetaha starajecca «sfarmavać maksimalna abjektyŭnaje mierkavańnie pra ŭsie padziei».
Pry hetym jon, maŭlaŭ, maje mahčymaść «skazać toje, što ja baču, pramaliniejna. I ja nikoli nie zmaŭču, kali ja ŭ čymści ŭpeŭnieny». A pakolki nibyta časta vykazvaje svajo mierkavańnie, to tamu jaho i možna nazvać «apazicyjanieram».
Z nastupnych słoŭ, adnak, vyhladaje, što hetaja «apazicyjnaść» nie raspaŭsiudžvajecca na staŭleńnie da baćki i jahonaj palityki.
«Ale ja nie mahu być apazicyjanieram u adnosinach da dziaržavy, da kiraŭnika našaj dziaržavy, tamu što ja jaho absalutnaja kopija. Niekatoryja ludzi kažuć, što ja adroźnivajusia ad svajho baćki. Ale hetyja ludzi ci nie viedajuć mianie, ci nie viedajuć majho baćki», — zajaŭlaje Łukašenka-małodšy.
I choć, pavodle jahonych słoŭ, jon «nikoli nie pieranosić niejkich iłžyvych zachapleńniaŭ», baćku jon ličyć «vialikim absalutna čałaviekam».
Prytym nie admaŭlaje, što baćka budzie mieć vyrašalny ŭpłyŭ i na jaho asabistaje žyćcio, u tym liku ŭ spravie vybaru spadarožnicy žyćcia:
«Nie sumniavajusia, što da pytańniaŭ majho asabistaha žyćcia jon budzie stavicca ź vielmi vialikaj uvahaj. Viadoma, ja jamu całkam daviaraju i prysłuchoŭvajusia da jaho mierkavańnia. Mnohija padletki sprabujuć adprečvać mierkavańnie baćkoŭ. Moža być, kaliści ŭ mianie takoje i było, ale dakładna nie ciapier. Ja z absalutnaj pavahaj i vielmi vialikaj uvahaj staŭlusia da parad baćki. Nie prosta tamu, što tak treba i pryniata, a tamu što ja ŭ hetym pierakanaŭsia na prykładzie mnohich padziej: ad samych hłabalnych da samych maleńkich, asabistych».
Stała viadoma pra śmierć dzieda Koli Łukašenki — byłoha viaźnia HUŁAHa, asudžanaha za dapamohu «banderaŭcam»
Kola Łukašenka hastraluje pa krainie
Kola Łukašenka syhraŭ na rajali na «Dni narodnaha adzinstva». Jaho tata pierad hetym pryhraziŭ Treciaj suśvietnaj vajnoj
Kola Łukašenka staŭ hierojem rasisckich miemaŭ
Łukašenka pra svoj vychad z aŭtamatam u 2020-m: Kola broniekamizelku nakinuŭ — maci jaho zavyła
Kanada ŭviała sankcyi suprać Koli Łukašenki
«Nikomu nie kaža, čyj syn». Jak u Piekinie vučycca Kola Łukašenka
Kamientary
tamu, što šmat u jaho babła
...
aciečestviennyja prapahandysty, u adroźnieńnie ad rasiejskich, tolki zaraz byli dapuščany da cieła?