Šunievič: Šmat razoŭ pieračytvaŭ «Pana Tadevuša». A kali zusim času niama, to mnie žonka ŭhołas čytaje «Novuju ziamlu»
«Spadabałasia», — pa-biełarusku adkazaŭ ministr unutranych spravaŭ na pytańnie pra ŭražańni ad naviedvańnia Minskaha knižnaha kirmašu.
«Nie ŭpuskaju mahčymaści nabyć drukavanyja vydańni. Ja admaŭlajusia vieryć u toje, što elektronnaja kniha całkam vyciśnie papiarovuju. Naadvarot, my vierniemsia da taho, što budziem čytać bolej i bolej drukavanyja. Ja sam sprabavaŭ čytać elektronnyja knihi, ale nijakaha zadavalnieńnia nie atrymaŭ. Kniha — heta najlepšy siabra i nastaŭnik. I rana ci pozna da hetaha prychodzić, ja pryjšoŭ rana. Ciapier, praŭda, času chapaje tolki ŭ asnoŭnym na zvodki, zakony i hetak dalej. Prymušaju siabie čytać, u tym liku i mastackuju litaraturu. Čytaju, čytaju», — skazaŭ ministr.
«Naša Niva» pacikaviłasia, a kaho z ukrainskich (Šunievič skančvaŭ škołu va Ukrainie) i biełaruskich piśmieńnikaŭ najbolš šanuje kiraŭnik MUS.
«Nie budu havaryć, bo vy mianie niapravilna zrazumiejecie, — spačatku adkazaŭ Šunievič. Ale potym usio ž padzialiŭsia: — Ja skančvaŭ ukrainskuju škołu. Kaniečnie, čytaŭ. Vieršy raskazvaŭ na pamiać.
Najpierš, kaniečnie, heta paezija: Paŭło Tyčyna, Taras Šaŭčenka. Sučasnych aŭtaraŭ ja nie čytaŭ i nie čytaju.
Ja ŭziaŭ siońnia histaryčnuju knihu pa-ŭkrainsku, bo kniha novaja, cikavaja, pierahukajecca šmat ź Biełaruśsiu. Tam havorka idzie i połackuju dynastyju», — padzialiŭsia Šunievič.
«Biełaruskuju litaraturu čytaju, kali jość takaja mahčymaść. Ja šmat razoŭ pieračytvaŭ «Pana Tadevuša» Adama Mickieviča. Siońnia šukaŭ hetuju knihu na anhlijskaj movie, ale nie znajšoŭ. Paprasiŭ ministra, kab vydali, bo cudoŭny padarunak zamiežnym haściam. Kali zusim času niama, to mnie ŭhołas «Novuju ziamlu» čytaje žonka», — raskazaŭ čynoŭnik.
Čytajcie taksama: Adhadajcie, jakuju knihu Šunievič nabyŭ žoncy na vystavie
Na pytańnie, a ci čytajuć knižki padnačalenyja Šunieviča, byŭ nastupny adkaz: «Usio dobraje ŭ našych ludziej treba ŭbivać kołam, u tym liku prymušajem čytać knižki».
«Kubło takoje». Ź pierapisak Kabančuka robicca jasna, čamu Vieramiejčyka paličyli niebiaśpiekaj i zabaranili jamu ŭjezd va Ukrainu39
Kamientary