«Ciarpi, nahu tabie adsiaku — budziem piensiju atrymlivać». Žudasnyja padrabiaznaści śmierci na Mahiloŭščynie
5 studzienia ŭ vioscy Niehaŭla (Kiraŭski rajon Mahiloŭskaj vobłaści) znajšli cieła 58-hadovaha miascovaha žychara Leanida Hudkova. Jaho brat Siarhiej paviedamiŭ śledčym, što toj nibyta sam nanios sabie traŭmy, kali siek drovy. Ale śviedka raspavioŭ, što ŭsio było zusim nie tak.
Dvoje bratoŭ — Leanid i Siarhiej Hudkovy — žyli ŭ Niehaŭli ŭ adnym domie. Žonak nie mieli, inšyja svajaki raźjechalisia: chto ŭ Kiraŭsk, chto ŭ Babrujsk, a chto ŭ Maskvu. Starejšy Leanid pracavaŭ skotnikam, ale niekalki miesiacaŭ tamu jaho zvolnili — pa słovach miascovych, jon prosta pierastaŭ prychodzić na pracu.
Małodšy, 56-hadovy Siarhiej, były afhaniec, taksama nidzie nie pracavaŭ. Žyli braty padpracoŭkami: paśvili žyviołu, siekli drovy susiedziam, dapamahali kapać bulbu.
«Vypivali, kaniečnie. Časam svarylisia, ale niejkich surjoznych kanfliktaŭ, zdajecca, pamiž imi nikoli nie było», — raskazvajuć u vioscy.
Pierad Novym hodam u Niehaŭlu pryjechała plamieńnica Hudkovych sa svaim mužam Dzianisam. Žančyna žyła ŭ Rasii, ale nabyła dom u rodnaj vioscy, jaho vykarystoŭvali jak lecišča.
U hety raz para pryjechała ŭ viosku sustrakać Novy hod. U pieršyja dni studzienia jany viarnulisia ŭ Rasiju. A litaralna praz paru dzion Siarhiej Hudkoŭ znajšoŭ u svaim domie trup brata, jaki, kažuć, lažaŭ prosta ŭ łožku.
«Siarhiej chadziŭ pa vioscy, kazaŭ: u mianie ŭ chacie trup, treba vyklikać chutkuju i milicyju», — zhadvajuć miascovyja žychary.
Milicyja pryjechała. Na trupie Leanida Hudkova znajšli cialesnyja paškodžańni.
U vioscy raskazvajuć, što nibyta spačatku Siarhiej Hudkoŭ chacieŭ abvinavacić u zabojstvie muža svajoj plamieńnicy, jaki na toj momant byŭ užo ŭ Maskvie.
Ale ž ź Dzianisam źviazaŭsia adzin z susiedziaŭ Hudkovych. Toj raskazaŭ, što zdaryłasia, i navat pieradaŭ milicyi videa sa svajho mabilnaha.
«Naša Niva» taksama pahavaryła ź Dzianisam.
«Hudkovy viali antysacyjalny ład žyćcia, pili, nidzie nie pracavali. Hrošaj nie mieli, žyć nie było za što. I adzin z bratoŭ vyrašyŭ adsiekčy druhomu nahu. Kab adzin atrymlivaŭ piensiju pa invalidnaści, a druhi — hrošy za apiakunstva i dahlad invalida, — kaža Dzianis. —
Usio zdaryłasia 30 śniežnia. Ja pryjšoŭ da Hudkovych, pryvioz im pradukty z Maskvy.
Sam ja nie pju, zusim. My pasiadzieli, jany vypili i pačali vyśviatlać adnosiny pamiž saboju.
Siarhiej uziaŭ siakieru i vyrašyŭ adsiekčy bratu nahu. Leanid supraciŭlaŭsia, kryčaŭ: nie treba, nie bi! Siarhiej kazaŭ: ciarpi, adsiaku — budziem piensiju atrymlivać!
Ja spačatku vyjšaŭ na vulicu, ale paśla viarnuŭsia. Siarhiej užo pačaŭ bić siakieraj brata — ja jaho spyniŭ. Prapanavaŭ vyklikać chutkuju, ale adkaz byŭ: my sami raźbiaromsia.
Hety Siarhiej maje piać, zdajecca, sudzimaściaŭ, pałovu žyćcia pravioŭ za kratami. Jon mnie pryhraziŭ: vykličaš kaho — ja tabie chatu spalu ŭnačy, a ŭsio heta na ciabie zvalu.
Nu ja spužaŭsia trochi, syšoŭ, nikudy i nikomu nie zvaniŭ.
31 śniežnia my byli ŭ susiedziaŭ, sustrakali Novy hod. Paśla ja zachodziŭ da Hudkovych, zdajecca, u subotu, 2 studzienia. Leanid byŭ žyvy, kazaŭ, što naha balić i što nibyta źbirajecca ŭ paniadziełak u balnicu.
U paniadziełak, 4 studzienia, ja źjechaŭ u Maskvu. A na nastupny dzień stała viadoma, što Leanid pamior».
Dzianis kaža, što častku kanfliktu pamiž bratami paśpieŭ źniać na videa, zapis užo pieradaŭ biełaruskaj milicyi.
«Źniaŭ litaralna 5 siekund — užo addaŭ śledčym. Ja daŭ usie tłumačeńni, zastajusia na suviazi ź milicyjaj. Kali budzie patrebna, to mianie dapytajuć tut, u Maskvie, ci ja hatovy pryjechać u Biełaruś», — kaža Dzianis.
Paśla śmierci Leanida zaviali kryminalnuju spravu. Siarhiej padazravany, znachodzicca pad vartaj. Jaho ŭžo pryvozili ŭ Niehaŭlu na śledčy ekśpierymient.
Leanida Hudkova pachavali 8 studzienia.
Kamientary