«Kali čužy bałkon — škatułka śviatła, akno ŭ niedasiažnuju štodzionnaść». Julija Čarniaŭskaja napisała pra leta pad chatnim aryštam
Kulturołah Julija Čarniaŭskaja napisała na svajoj staroncy ŭ fejsbuk pra toje, jak praviała leta pad chatnim aryštam.
«Usio leta ja hladzieła na bałkon susiedniaha doma. Staroha minskaha doma ŭ starym minskim dvary.
Adtul liłosia žoŭtaje chatniaje śviatło dziacinstva, jak z babulinaha bałkona, adkul mianie voś-voś pakličuć viačerać. (Klikać buduć doŭha, nie dakličucca, potym, jak ciažkuju artyleryju, vyšluć tatu, i jon paciahnie mianie pa leśvicy, pa-chirurhičnamu mocna ŭchapiŭšy za pieradplečča).
Hetaje akno było davoli daloka. Tamu ja nikoli nie bačyła haspadaroŭ kvatery. Ale śviatło zaharałasia ŭ adzin i toj ža čas i ŭ adzin i toj ža zhasała. Ja razumieła: heta kuchnia, u takich damach bałkon zvyčajna na kuchni, jak tady ŭ nas.
Zajšli paviačerali — vyklučyli. Potym niechta zazirnuŭ vypić pieradnačnoha kiefiru, zapaliŭ śviatło na imhnieńnie — vyklučyŭ. Sychodziačy hasicie śviatło. Čaho jamu hareć darma?
Jany nie viedali, što dla kahości ich bałkon — škatułka śviatła, akno ŭ niedasiažnuju štodzionnaść. Ja radavałasia, kali jon pačynaŭ śviacicca. I radavałasia, kali has: ludzi išli spać, bo zaŭtra rana na pracu. Heta było narmalna i tamu radavała. Raduješsia tamu, što niedzie isnuje zvyčajnaja štodzionnaść, žyćcio ludziej. Chočacca vieryć, što dobrych.
Mnie da čorcikaŭ było patrebna hetaje bałkonnaje akno…».
***
Julija Čarniaŭskaja zastajecca abvinavačanaj pa spravie Tutbaj. Joj źmianili mieru ŭtrymańnia z chatniaha aryštu na zabaronu peŭnych dziejańniaŭ. Jana była pad chatnim aryštam z 18 maja.
Zaraz jana moža vychodzić z doma, ale naprykład, nie moža karystacca sacsietkami. Takuju samuju mieru ŭtrymańnia SK raniej abraŭ jašče dla dvuch fihurantak spravy — jurystak Iryny Kaściučenki i Kaciaryny Tkačenki.
Pa infarmacyi NN, źmiena miery ŭtrymańnia Čarniaŭskaj moža być źviazana sa stanam jaje zdaroŭja.
-
U zachodniaj navucy raście cikavaść da Biełarusi. Ale ź pieraškodaŭ nie tolki matroški dy čaburaški
-
Volha Łojka: Usio idzie da taho, što Biełaruś nie daviadziecca dałučać siłaj — jana sama ŭpadzie ŭ ruki Rasii
-
Čamu Łukašenka choča ŭziać udzieł u pieramovach pa Ukrainie i jakich harantyj biaśpieki paprosić?
Prapahandysty zajavili pra razhrom sietki salidarnaści i aryšt jaje ŭdzielnikaŭ10
Kamientary