Śvińnia i parasia. Voś čamu pry lubych pieramovach Zachadu z Maskvoj pytańnie nielehitymnaści minskaha kiraŭnictva budzie pastaŭlena rubam
Nieŭzabavie spaŭniajecca hod ad pačatku raźviazanaj Kramlom rasijska-ŭkrainskaj vajny. Za hety čas adbyłosia i adbyvajecca šmat čaho, ale ŭ cełym chod vajennych dziejańniaŭ i mižnarodnaja situacyja, jakaja vakoł ich skłałasia, dajuć padstavy dla aptymizmu, što zakančeńnie hetaj vajny — nie takaja ŭžo dalokaja pierśpiektyva, a vynik jaje budzie na karyść nie pucinskaha režymu, a zmaharnaj Ukrainy, piša Aleś Santocki.
Valeryj Załužny, hałoŭnakamandujučy ŭkrainskaj armijaj. AP Photo / Efrem Lukatsky
Viadoma, zajavy adnosna taho, što ŭsio moža być vyrašana ŭžo ŭ hetym hodzie, vyhladajuć zanadta aptymistyčnymi i naŭrad ci stanuć realnaściu. Ale ŭ cełym tendencyja pakul takaja, što Rasija, chutčej za ŭsio, pacierpić u hetaj vajnie parazu.
Zrešty, u hłabalnym sensie jana jaje ŭžo paciarpieła, bo ciažka ŭjavić, što moža adbycca, kab rasijanam udałosia dasiahnuć tych metaŭ, jakija Pucin staviŭ pierad pačatkam vajny. Ni pra jakuju «demilitaryzacyju» i «denacyfikacyju» Ukrainy (čytaj poŭny jaje zachop i pieratvareńnie ŭ rasijskaha satelita) havorki ŭžo nie viadziecca navat u aficyjnych zajavach Kramla. Pytańnie tolki ŭ tym, ci ŭtrymaje Rasija ŭrešcie pad kantrolem nie tolki častku śviežazachoplenych ziemlaŭ poŭdnia i ŭschodu Ukrainy, ale taksama terytoryi samaabvieščanych «DNR» i «ŁNR» u pieradvajennych miežach dy navat anieksavany jašče ŭ 2014 hodzie Krym.
Pośpiechi USU i niaŭdačy pucinskaha vojska z entuzijazmam vitajucca demakratyčnaj častkaj biełaruskaj hramadskaści i ź imi naturalnym čynam źviazvajucca spadziavańni na pazityŭnyja źmieny i našaj ułasnaj doli, jakaja stała nievynosnaj z-za palityki niaspynnaha dziaržaŭnaha hvałtu i vyniščeńnia ŭ Biełarusi ŭsiaho žyvoha, jakaja paśladoŭna pravodzicca režymam Łukašenki apošnija dva hady ź liškam. Ale ŭ mnohich jość i piesimizm:
maŭlaŭ, Ukraina ta vyzvalicca, ale nam ad hetaha lahčej nie stanie. Naadvarot, paciarpieŭšy parazu va Ukrainie, Pucin jaŭna zachoča ŭziać revanš na niečym inšym, i najbolš vidavočnaja mišeń — Biełaruś, jakuju možna pad hetaj markaj farmalna anieksavać. I chto hetamu zmoža niešta supraćpastavić, kali Łukašenka ćviordaj rukoj trymaje ŭsio pad kantrolem, a kali niechta padymie hałavu — pa joj adrazu bjuć?
Skieptycyzm vyklikaje ŭ mnohich i taja dumka, što nibyta vyzvaleńnia Biełarusi možna dasiahnuć praz umiašańnie mižnarodnaha čyńnika.
Zvyčajna dla arhumientacyi takoj pazicyi vykarystoŭvajecca pafasnaja fraza, što, maŭlaŭ, vyzvalić Biełaruś mohuć tolki sami biełarusy, a čakać, što heta moža adbycca praz umiašańnie zvonku — naiŭnaść i infantylizm.
Adnak takoje śćviardžeńnie maje pad saboj hrunt tolki častkova. Nieabchodnaści vieści zmahańnie z režymam dastupnymi mietadami samimi biełarusami, viadoma, ništo nie admianiaje, ale heta nijak nie supiarečyć tamu, što vielmi mnohija narody ŭ svajoj historyi sutykalisia ź situacyjaj, kali ich unutranaja baraćba nie mahła być paśpiachovaj biez adnačasovaha padklučeńnia źniešniaha čyńnika ŭ samych roznych formach. Navat takaja vialikaja i mocnaja dziaržava, jak Francyja, u kancy Druhoj suśvietnaj vajny była vyzvalenaja pieradusim dziakujučy pieramoham sajuźnikaŭ, a nie tolki siłami ŭnutranaha supracivu.
I voś akurat na ciapierašnim etapie historyi my znachodzimsia ŭ takoj situacyi, kali źniešni čyńnik nijak nie mienš, a navat i bolš upłyvaje na našu budučyniu, čym unutrany. Ničoha dobraha ŭ hetym, viadoma niama, ale niama ničoha i asabliva haniebnaha, bo ŭ suśvietnaj historyi taki vypadak zusim nie ŭnikalny.
Tamu treba ŭsprymać tuju situacyju, u jakoj my volaj losu apynulisia, jak dadzienaść, i ŭžo ciapier aceńvać, jakim čynam vyzvaleńnie Ukrainy moža pryvieści da vyzvaleńnia Biełarusi i jakija faktary na heta mohuć ci navat pavinny paŭpłyvać.
Treba skazać, što aŭtar hetaha artykuła nie pretenduje na łaŭry vieščaj Kasandry. Daru jasnabačańnia jon zusim nie maje i pryznaje, što z absalutnaj dakładnaściu prahnazavać nastupny chod padziej vielmi ciažka, kali mahčyma ŭvohule. Bo chod hety zaležyć ad vielmi mnohich faktaraŭ, kožny ź jakich moža źmianić bazavyja ŭmovy i, adpaviedna, vierahodnaść raźvićcia padziej.
Naprykład, nadzvyčaj važna, ci ŭstupić biełaruski režym u hetuju vajnu paŭnamaštabna, ź nie tolki nadańniem rasijanam terytoryi krainy ŭ jakaści płacdarma, ale i ź niepasrednym udziełam biełaruskaj armii.
Kali biełaruskaja armija ŭ vajnu ŭstupaje, to heta aznačaje, što palityčnych strymak z boku ŭkraincaŭ dla taho, kab atakavać i biełaruskuju terytoryju, bolš nie zastajecca. Značyć, jany buduć heta rabić pry lubym zručnym vypadku, kali heta budzie dyktavać vajennaja nieabchodnaść.
Taki ŭdzieł u vajnie, niesumnienna, budzie nam kaštavać šmatlikich achviaraŭ roznaha kštałtu, choć, z druhoha boku, moža amal harantavać toje, što režymu Łukašenki nie zastaniecca miesca ŭ paślavajennych raskładach — ukraincy i Zachad buduć zacikaŭlenyja ŭ jaho zrynańni, navat kali dla hetaha daviadziecca niepasredna prymianić vajennuju interviencyju.
U adroźnieńnie ad Rasii, Biełaruś — nie takaja vialikaja kraina, i časova akupavać jaje vajennym šlacham — zusim nie nievykanalnaja zadača. Tym bolš, što ŭ padtrymku režymu Łukašenki pa zrazumiełych pryčynach jaŭna nie razhorniecca maštabny partyzanski ruch.
Ale, badaj, lepš razhledzieć inšy varyjant, jaki pakul što vyhladaje bolš vierahodnym — što Łukašenka tak da kanca i pratrymajecca, u vajnu kančatkova nie ŭstupiŭšy i zachavaŭšy armiju. A vajennyja dziejańni praciahnucca tam, dzie jany iduć i ciapier — na ŭschodzie i poŭdni Ukrainy. I tut taksama mahčymyja samyja roznyja scenaryi, adny ź jakich nas mohuć abnadziejvać, a inšyja — zusim nie.
Najbolš kiepski i trahičny nie tolki dla nas varyjant — heta kali Rasii ŭdasca stabilizavać front i pieratvaryć vajnu ŭ zaciažnuju dy pazicyjnuju, prykładna takuju, jakoj jana była da lutaha 2022 hoda na Danbasie. Kali rasijanam udasca nie tolki nie addać Krym i terytoryi «DNR» i «ŁNR» u miežach da pačatku vajny, ale i zachavać prynamsi toje-sioje sa śviežaanieksavanaha. A da hetaha i zacemientavać i zakansiervavać režym na kanstytucyjnaj terytoryi Rasii, kančatkova prystasoŭvajučysia žyć u samaizalacyi.
Kali ŭ Jeŭropie ŭ vyniku takoj raŭnavahi bakoŭ stvorycca novaja «žaleznaja zasłona», to pry takim varyjancie Biełaruś z Łukašenkam na čale niepaźbiežna apyniecca pa toj jaje bok, dzie i Rasija. Z usim, što z taho vynikaje. I čakańnie źmienaŭ moža tady dla nas raściahnucca na nieakreślena praciahły pieryjad.
Moža takoje być? U pryncypie, tak. Ci najbolš vierahodny heta varyjant? Chutčej za ŭsio, nie, pieradusim tamu, što Ukraina nie adna, za joj staić uvieś zachodni śviet, jaki, jak pakazała praktyka, u technałahičnym płanie bolš prasunuty, jaho zbroja bolš sučasnaja i jon hatovy joj dzialicca z Ukrainaj. Moža, nie tak chutka i nie ŭ toj kolkaści i jakaści, jak chaciełasia b, ale ŭsio ž dzielicca. I Zachad užo ŭkłaŭ u hetuju padtrymku takija ahramadnyja srodki dy resursy, što małavierahodna, kab jon moh uziać i prosta spynicca, dapuściŭšy niaprojhryš Pucinym hetaj vajny.
Rubikon tut piarojdzieny, i zachodnija palityki sami ŭsio čaściej i rehularna pra heta havorać adkrytym tekstam — što buduć, pa-pieršaje, padtrymlivać Ukrainu stolki, kolki spatrebicca, pa-druhoje — što Pucin nie pavinien pieramahčy, a pa-treciaje — što pieramahčy pavinna Ukraina.
Kali ž dziejańni USU na ŭschodzie i poŭdni Ukrainy buduć pry zachodniaj padtrymcy raźvivacca ŭ adpaviednaści z samymi śmiełymi ci choć by prosta aptymistyčnymi płanami i prahnozami, to treba spadziavacca, što ŭžo ŭ niejkaj ahladnaj pierśpiektyvie ŭkrainskija vojski vyzvalać nie tolki toje, što pucinskim hienierałam udałosia zachapić u 2022 hodzie, ale taksama zachoplenyja ŭ 2014—2015 hadach terytoryi ŭkrainskaha Danbasa, i navat «śviatuju karovu» ciapierašniaha rasijskaha impieryjalizmu — ukrainski paŭvostraŭ Krym.
Nie treba być vialikim prarokam, kab mierkavać, što mienavita nieabchodnaść pakinuć Krym moža stać dla Rasii i pucinskaha režymu pierałomnym punktam. Bo dla rasijan vałodańnie mienavita hetym paŭvostravam maje asablivaje značeńnie.
My pamiatajem pra «krymski kansensus» 2014 hoda: da jakich zavobłačnych vyšyniaŭ uzros tady rejtynh Pucina, jak z-za dałučeńnia paŭvostrava rabilisia «dziaržaŭnikami» navat, zdavałasia b, nieprymirymyja da hetaha krytyki ŭłady. Usio heta nie tolki prapahandysckaja karcinka: u sučasnaj rasijskaj masavaj śviadomaści Krym — biezumoŭna «svaja» terytoryja, i jaho strata budzie ŭspryniataja našmat bolš baluča, čym Chierson i navat Danbas.
Mienavita pośpiech ukrainskaj apieracyi pa viartańni Kryma moža zapuścić mnohija ŭnutryrasijskija pracesy, jakija buduć upłyvać i na farmavańnie novaha suśvietnaha paradku. U toj ža čas i niebiaśpieka prymianieńnia Rasijaj jadziernaj zbroi, vidać, stanie najbolšaj u toj momant, kali USU pačnuć adbivać hety paŭvostraŭ. Kali jadziernaj vajny ŭdasca paźbiehnuć u toj momant, to dalej jana robicca ŭžo kudy mienš vierahodnaj.
Zachodnija dziaržavy časta pryniata łajać za nierašučaść i schilnaść da zhodnictva z Pucinym. Maŭlaŭ, usie jany aplecienyja pavucińniem ekanamičnych intaresaŭ, tam kvitnieje kramloŭski łabizm i adzinaja mara zachodnich palitykaŭ — kab niejak ciapierašniuju situacyju zamiać, ułahodzić i znoŭ vyjści na partniorstva z Maskvoj, tolki krychu pastaviŭšy Pucina na miesca, bo jon zarvaŭsia. I mienavita z hetym, maŭlaŭ, źviazanyja i zatrymki z pastaŭkami ŭzbrajeńniaŭ, i tym bolš niežadańnie niepasrednaha ŭstupleńnia ŭ vajnu vojskaŭ samoha NATA.
Viadoma, peŭnaj racyi, asabliva na pieršych etapach vajny, takaja łohika była nie pazbaŭlenaja, ale ciapier, zdajecca, usio ž vahańni skončylisia i staŭka zroblenaja adnaznačna na daviadzieńnie da krachu ciapierašniaha rasijskaha režymu.
Adnak zastajecca pytańnie, jak heta rabić tak, kab paźbiehnuć najhoršaha scenaryja dla ŭsiaho śvietu. Taki scenaryj — Treciaja suśvietnaja vajna z vykarystańniem jadziernaj zbroi. Apošni faktar najbolš važny.
Najaŭnaść u krainy-ahresara jadziernaha arsienału — toje, što pryncypova adroźnivaje ciapierašniuju situacyju ad raniejšych.
Uvieś apošni hod my bačym, nakolki akuratna dziejničajuć zachodnija palityki: niahledziačy na toje, što jany ćviorda padtrymlivajuć Ukrainu, prytym, što važna, nie tolki słovami, ale i spravaj, jany, tym nie mienš, starajucca nie rabić vielmi rezkich krokaŭ i nie palić mastoŭ. Zbroja ŭkraincam dajecca pastupova i pad peŭnymi abmiežavalnymi ŭmovami, rytoryka choć i ćviordaja, ale adnosna strymanaja, vokny dla pieramovaŭ nie začyniajucca — karaciej, usio nacelena na toje, kab pieramahčy Rasiju, paźbiehnuŭšy mahčymaj jadziernaj vajny. I prynamsi pakul što heta ŭdajecca.
Pieradusim z-za najaŭnaści ŭ Rasii jadziernaj zbroi naŭrad ci varta čakać, što hetaja vajna skončycca pavodle scenaryja Druhoj suśvietnaj: uziaćciem Maskvy, ustalavańniem ukrainskaha ściaha na kramloŭskaj viežy i dalejšym padziełam Rasii na zony akupacyi z nastupnym vyznačeńniem ich losu nie znutry, a zvonku.
Banalnuju akupacyju Rasii składana ŭjavić taksama i z-za zanadta vialikaj rasijskaj terytoryi, na jakoj u svoj čas spatyknulisia Napaleon i Hitler: možna zaniać navat vielmi šmat rehijonaŭ, ale rasijanam usio adno jość kudy adstupać, tym bolš što i raźličvać na adkryćcio druhoha frontu na ŭschodzie ŭ hetym vypadku nie vypadaje. Dobra, kali toj ža Kitaj prynamsi zachavaje niejtralitet.
Tamu staŭka Zachadu ciapier, jak vyhladaje, — pieradusim na źniasilvańnie Rasii i na stymulavańnie ŭ joj na fonie vajennych niaŭdač i stomlenaści ad vajny ŭnutranych pracesaŭ, jakija musiać pryvieści da źmieny ŭłady ŭ Maskvie i hatoŭnaści novaj rasijskaj viarchuški da pieramovaŭ.
Viadoma, niaredka čuvać hałasy, što Rasija takaja kraina, što nichto narmalny tam pryjści da ŭłady nie moža — kožny, chto pryjdzie, budzie nastrojeny zmahacca za «ruski mir» dalej, tamu adchileńnie Pucina ničoha nie mianiała b, vajna praciahvałasia b.
I z hetym možna było b pahadzicca, kab vajna składvałasia paśpiachova. Ale kali ty prajhraješ i patrabuješ času dy spakoju, kab adnavić siły, zalizać rany dy znoŭ pačać ataku, to choćki-niachoćki musiš nastupać na horła ŭłasnaj pieśni, jakim by ni byŭ impieryjalistam.
Tak było, naprykład, paśla revalucyi 1917 hoda ŭ Rasii, vyklikanaj ci nie ŭ pieršuju čarhu stomlenaściu hramadstva ad vajny i ŭpeŭnienaściu, što jaje treba zakančvać. Časovy ŭrad, pa-vialikim rachunku, i pahareŭ z-za taho, što nie znajšoŭ voli spynić vajnu, pieradusim z-za taho, što mieŭ abaviazki pierad zachodnimi sajuźnikami. A voś Lenin, pryjšoŭšy na hetaj chvali da ŭłady, dobra razumieŭ, što vychodzić ź nikomu nie patrebnaj vajny treba nieadkładna i luboj canoj, kab mieć raźviazanyja ruki na vajnu z «unutranaj kontrrevalucyjaj». I zaklučyŭ navat «pachabny» Brescki mir, achviaravaŭšy vialikimi terytoryjami na zachadzie.
Siońniašniaja ž Rasija vielmi zaležnaja ad Zachadu ŭ samych roznych śfierach. I kolki b rasijskaje kiraŭnictva ni chrabryłasia i ni kidała publičnyja panty, što nam usio adno, jość sankcyi ci niama — jany ŭsio ž vielmi ŭpłyvajuć i rujnujuć rasijskuju ekanomiku. I navat kab nazapasić novych siłaŭ dla sproby ŭziaćcia revanšu — patrebny čas i dostup da zachodnich technałohij.
Tamu, kali rasijskaja viarchuška pazbavicca ad Pucina i zdoleje prynamsi zbolšaha ŭtrymać kantrol nad krainaj, to naŭrad ci jana budzie nastrojenaja praciahvać vajnu, jakaja składvajecca tak niaŭdała, dalej. Nie z-za ŭłasnaj miralubnaści, viadoma, i tym bolš humanistyčnaści — naŭrad ci ŭ sučasnym rasijskim hramadstvie zdolnyja pryjści da ŭłady idejnyja demakraty. Prosta nie ŭsio zaležyć ad ułasnych žadańniaŭ, jość i abjektyŭnyja abstaviny.
I kali akazałasia, što da takoj vajny Rasija zusim nie hatovaja i chutka ŭzmacnić jaje hatoŭnaść na hety momant mahčymaści niama, to łahična, što treba z hetaj vajny chutčej vychodzić i pačynać zajmacca ŭnutranymi spravami, nie čakajučy, pakul usio pojdzie ŭraznos.
Tym bolš, što ŭściaž niesienyja achviary i vydatki na vajnu, jakija kładucca ciažaram na nasielnictva, pry hetym biez natchnialnaha vyniku ŭ vyhladzie bliskučych pieramoh, niepaźbiežna buduć rabić jaje ŭsio mienš papularnaj. Najvidavočniejšaja histaryčnaja anałohija — užo zhadanaja vyšej Pieršaja suśvietnaja vajna.
U takich umovach, kali na tym baku nie suprać taho, kab pahavaryć i, kali mahčyma, damovicca pra novyja praviły sužyćcia, to čamu b nie pahavaryć i nie damovicca?
Praŭda, hetyja praviły sužyćcia raniejšymi być abjektyŭna ŭžo nie mohuć. 2022 hod pamianiaŭ usio kardynalna. Niahledziačy na toje, što Zachad strašna nie chacieŭ vychodzić z najezdžanaj kalainy i radykalna pierahladać adnosiny z Maskvoj, ad jakoj da taho ž niekatoryja krainy Jeŭrasajuza apynulisia ŭ krytyčnaj enierhietyčnaj zaležnaści, Pucin svaim napadam na Ukrainu i ŭkrainski narod svaim hieraičnym supracivam nie pakinuli jamu vybaru.
I ciapier užo dakładna možna skazać, što tak, jak raniej nie budzie, čarhovy raz faktyčna ŭsio zamiać i «pieraharnuć staronku», jak heta adbyłosia paśla anieksii Kryma i raźviazvańnia vajny na Danbasie ŭ 2014 hodzie, bolš abjektyŭna nie atrymajecca.
Raźviazanaja Pucinym paŭnamaštabnaja vajna musić kančatkova pryvieści da dasiahnieńnia pastaŭlenaj im mety, adno što tolki zusim nie z tym vynikam, da jakoha rasijski lidar imknuŭsia.
Majecca na ŭvazie niepaźbiežny pierahlad usioj sistemy mižnarodnaj biaśpieki ŭ rehijonie i źmiena ŭ hetym roli Rasii.
Svajoj avanturaj Pucin kančatkova pachavaŭ užo i raniej mocna padupały imidž Rasii jak chaj sabie kapryznaha, ale partniora. Adnaŭleńnie niejkich adnosin, viadoma, z časam budzie, ale toj kredyt davieru, jaki mieła ŭ vačach zachodnikaŭ Rasija jelcynskaha času i jakim pa iniercyi doŭhi čas karystaŭsia i pucinski režym, rastračany niezvarotna.
I heta jaŭna budzie visieć nad budučymi mižnarodnymi adnosinami navat u tym na praktycy nadzvyčaj małavierahodnym vypadku, kali paślapucinskuju Rasiju ŭznačalać demakratyčnyja prazachodnija siły. Bo va ŭmovach demakratyi siońnia jany jość, a kali zaŭtra šlacham svabodnych vybaraŭ znoŭ pryjduć «nacyjanał-patryjoty» z revanšysckimi namierami?
Tamu navat kali ŭłada ŭ Kramli źmienicca na bolš adekvatnuju, nastrojenuju na adnaŭleńnie spalenych mastoŭ z zachodnim śvietam, usio adno, prajšoŭšy praz horki dośvied, abjadnanaja Jeŭropa musić dalej nadavać nieparaŭnalna bolš uvahi ŭmacavańniu sistemy biaśpieki na svaich uschodnich miežach — z ulikam taho, što Maskvie daviarać bolš nielha. Tym bolš kali Rasija nie projdzie denacyfikacyi ci demilitaryzacyi (ci derašyzacyi, kali vyvodzić ad papularnaha ciapier terminu «rašyzm») pavodle paślavajennaha niamieckaha ci japonskaha ŭzoru.
Adpaviedna, i pytańni, vystaŭlenyja na budučych mirnych pieramovach na abmierkavańnie, buduć tyčycca nie tolki Ukrainy, ale i ŭsioj sistemy jeŭrapiejskaj biaśpieki. A tamu na ich abaviazkova musić być padniataje pytańnie budučyni Biełarusi. Pieradusim na hetym buduć nastojvać tyja krainy, jakija niepasredna z Rasijaj dy Biełaruśsiu miažujuć i najpierš padviarhajucca niebiaśpiecy.
Čamu biez hetaha nie abydziecca? Bo terytoryja Biełarusi ŭ vajennym płanie stratehičnaja. Bieź jaje vykarystańnia byŭ naŭrad ci mahčymy taki pačatak vajny, jaki jon byŭ, z nastupleńniem rasijskich vojskaŭ niepasredna na Kijeŭ. Dy i rakiety ŭ niekatoryja ŭkrainskija rehijony ź jaje kidać zručniej, čym ź inšych miescaŭ. A naša kraina ž miažuje nie tolki z Ukrainaj, ale i z krainami NATA — Polščaj, Litvoj, Łatvijaj.
Ad biełaruskaj miažy da Varšavy — tyja ž pryblizna 200 kiłamietraŭ, što i da Kijeva, da Vilni ž uvohule 40 kiłamietraŭ. Tamu pahadžacca pieramožcam na toje, kab hetaja terytoryja zastavałasia pad kantrolem Maskvy, było b, miakka kažučy, niepradbačliva.
Pra toje, što ŭ zachodnim śviecie cudoŭna razumiejuć važnaść Biełarusi i nie źbirajucca jaje kidać na volu losu, vyrazna śviedčyć toj fakt, što ŭžo dva z pałovaj hady na samym vysokim uzroŭni ŭ zachodnich stalicach praciahvajuć prymać Śviatłanu Cichanoŭskuju, i paśla pačatku vajny intensiŭnaść jaje sustreč nijak nie spała. Heta nie vypadkova:
tym samym uściaž padkreślivajecca, što biełaruskaje pytańnie ŭ vačach krain Zachadu nie źjaŭlajecca vyrašanym i ciapierašniaje kiraŭnictva Biełarusi dla ich nie jość lehitymnym. I hety fakt maje ŭ peŭny čas akazać svoj upłyŭ.
Pry lubych pieramovach z Maskvoj pytańnie nielehitymnaści biełaruskaha kiraŭnictva budzie pastaŭlenaje rubam, i jano daść mahčymaść prapanavać mahčymaść vyrašeńnia prablemy navat biez mocnaha farmalnaha prynižeńnia Kramla. Maŭlaŭ, my nie nastojvajem na tym, kab Biełaruś abaviazkova rvała suviazi z Maskvoj, ale rašeńnie adnosna hetaha pavinien pryniać biełaruski narod. A kab narod moh prademanstravać svaju volu, nieabchodnaje praviadzieńnie novych, nie butaforskich vybaraŭ.
Pucinskaja davajennaja Rasija z takoha patrabavańnia pakpiła i paśmiajałasia b, a voś Kramlu, jaki paciarpieŭ vajennuju parazu i zakłapočany tym, kab vyhrabacca z toj situacyi, u jakuju sam siabie zahnaŭ, chutčej za ŭsio, tak siabie pavodzić užo budzie prablematyčna, i jon vymušany budzie iści na sastupki ŭ druhasnym, kab zachavać hałoŭnaje. Zachavańnie ž ułady Łukašenkam — sprava jaŭna druhasnaja, kali na konie ŭłada tvaja ŭłasnaja. Nie da parasiaci śvińni, kali jaje smalać.
A što pry hetym Łukašenka? Nadzvyčaj naiŭna było b raźličvać na toje, što jon moža paddacca na niejkija zachodnija ultymatumy i sam pad ich upłyvam admovicca ad svajoj ułady. Papiarednija dziesiacihodździ zaśviedčyli, što nieabmiežavanaja ŭłada dla jaho — najvyšejšaja kaštoŭnaść, bieź jakoj jon žyćcia nie ŭjaŭlaje. I trymacca za jaje budzie litaralna da apošniaha, navat nie majučy źniešniaj padtrymki. Tym bolš, što i jamu asabista, i jaho siamji, i najbolš zadziejničanaj u represijach častcy atačeńnia dziecca ŭžo niama kudy, usie masty za apošnija dva hady spalenyja.
Biezumoŭna, dobraachvotna Łukašenka nie sydzie navat pry samaj niespryjalnaj dla jaho situacyi.
Ale trymacca pry poŭnaj padtrymcy Maskvy i trymacca va ŭmovach, kali dziela svaich škurnych intaresaŭ taja pahadziłasia im achviaravać — vialikaja roźnica. U takich umovach ćviorda raźličvać, što sistema, jakaja krychu pachisnułasia, ale vystajała ŭ 2020 hodzie, nie daść hetym razam bolš hruntoŭnuju treščynu, nijak nie vypadaje. Tym bolš sistema, u jakoj niama žyvoj ideałohii i jakaja vidavočna nie maje padtrymki z boku aktyŭnaj častki nasielnictva.
Prytym va ŭmovach, kali Zachadam mohuć całkam surjozna stavicca navat ultymatumy ab hatoŭnaści, u vypadku admovy syści mirna, prymianieńnia i vajskovaj siły.
U novych abstavinach Zachad jak pieramožca ŭ vajnie jaŭna budzie mieć mahčymaść dziejničać maksimalna rašuča dy niepachisna kali nie ŭ dačynieńni da vialikaj jadziernaj dziaržavy, to prynamsi da drobnaha dyktatara na svaich miežach, jakoha navat sprabavać upisvać u novuju kanfihuracyju — aznačaje padkładać pad jaje novuju bombu.
Takaja situacyja nie abaviazkova składziecca, ale jana moža skłaścisia. I mienavita ŭ hetym moža być vialiki šaniec dla nas, čarhovaje akno mahčymaściaŭ. My sami, nasamreč, majem nie tak šmat miechanizmaŭ, kab čas jaho źjaŭleńnia pryśpiešyć — situacyju farmujuć pieradusim faktary, mała zaležnyja niepasredna ad nas.
Ale ŭ toj ža čas musim i ŭnutry krainy, i vonki rychtavacca, kab patencyjnaje akno mahčymaściaŭ skarystać. Zadača-minimum — nie zahłyblacca va ŭnutranyja svarki i zachoŭvać subjektnaść, dasiahnutuju pa vynikach 2020 hoda. Šmat moža zaležać i ad uzroŭniu našaj zhurtavanaści.
Kamientary
Taksama kałaps adzin z hałounych čyńnikau Pieramohi Ukraina ..ińšyja
1 Mužnaść ZSU
2 Nažal dapamoha Štatau euraźviaza i ich bačańnia chutkaści nadańnia
3 kałaps ereftryii
Ukraina ni mieła ni budzie mieć nijakaha upłyva na Biełaruś akramia " asabistych" škurnych žadańniau