Paćvierdziłasia asoba mužčyny, jaki ŭ červieni pamior na Akreścina. Voś što viadoma pra jaho

Pra śmierć mužčyny nam paviedamili naprykancy červienia. Praź niekalki tydniaŭ infarmacyju pra toje, što adbyłosia, apublikavaŭ «Novy čas». 

Andreju Makareviču było 56 hadoŭ. Jon naradziŭsia i ŭsio žyćcio pražyŭ u Minsku. U 1982-m, adrazu paśla škoły, Andrej pastupiŭ u mastackuju haradskuju prafiesijna-techničnuju vučelniu i vyvučyŭsia na stalara-mebielščyka. Zhodna ź jaho sacsietkami i infarmacyi ad «Kibierpartyzanaŭ», jon źmianiŭ šmat pracaŭ.

Andrej vosiem hadoŭ pracavaŭ miechanikam u refryžeratarnym depo, dva hady stalarom, paru hadoŭ — u minskim RNPC «Kardyjałohija», u roznyja časy — vartaŭnikom i roznarabočym. Apošnim časam mužčyna zajmaŭsia stalarnymi pracami i zborkaj mebli.

Mužčyna byŭ prychilnikam pieramienaŭ. Jon byŭ padpisany na šmat jakija niezaležnyja miedyja, a niekatoryja ź ich łajkaŭ na svajoj staroncy ŭ «Adnakłaśnikach». Heta i stała pryčynaj, pa jakoj jaho źmiaścili ŭ «palityčnuju» kamieru na Akreścina, u jakoj administracyja stvaraje nievynosnyja ŭmovy dla viaźniaŭ. U takich kamierach ludzi śpiać biez matracaŭ, nie majuć mahčymaści atrymlivać z voli pieradačy ź ježaj, rečami i miedykamientami.

U mužčyny nikoli nie było surjoznych prablem z zakonam. U bazie «Kibierpartyzanaŭ» jość tolki dva zapisy pra parušeńni im zakanadaŭstva — pierachod darohi ŭ nieŭstanoŭlenym miescy ŭ 2017-m i bieźbiletny prajezd u 2019-m.

Voś što raspaviadała krynica «Novaha času» pra charaktar Andreja i jahonyja apošnija dni:

Pavialičyć

«Jon byŭ čałaviekam niehamanlivym, zaŭsiody siadzieŭ u kucie, pa bolšaj častcy ŭ kamiery spaŭ, ale mnie ŭdałosia ź im trochi pahutaryć. Pieršapačatkova jaho ŭziali za drobny kradziež: skraŭ jon pačak pielmieniaŭ i ci to chleb, ci to małako. Niešta takoje, kab prosta pajeści. Pracavaŭ jon ci mebielščykam, ci to abutak rabiŭ — niejkaja prostaja praca ŭ jaho była. Jon kazaŭ, što pracuje, ale hrošy skončylisia, i daviałosia jamu skraści ježu.

Jon naohuł nie pavinien byŭ da nas patrapić, takich drobnych zładziužak sadžajuć na 7-10 sutak u inšyja kamiery, da tak zvanych «pracoŭnych», kaho vyvodziać na pracu. Ale ŭ jaho ŭ telefonie znajšli niejkija reposty, i jon u vyniku siadzieŭ z nami pa palitycy».

Mužčyna byŭ astmatykam, ale vyprošvać inhalatar davodziłasia z bojem:

«Dniom jon jašče siadzieŭ narmalna, adkašlivaŭsia, i hetak dalej. A nočču chrypieŭ tak, što ŭsia «chata» zasnuć nie mahła. Inhalatar jamu ŭsio ž addali. Potym da nas pryviali lekara. Jon jaho pasłuchaŭ… Usie viedali, što Andreju stanaviłasia horš. U adnu noč my pračnulisia, jak byccam SPA pačało pracavać, tam nie toje što chrap, a niešta niezrazumiełaje było. Lekar damohsia dla jaho niejkich tabletak, jakija jamu niby dapamahali. My navat niekalki razoŭ prapanoŭvali Andreju vyklikać «chutkuju», kab jaho zabrali ź IČU, ale jon admaŭlaŭsia».

Mužčyna, jak piša «Novy čas», i tak pačuvaŭsia nie nadta, ale ŭ kamiery byŭ skraźniak, i ŭ adzin ź dzion usie ŭ kamiery zachvareli, a Makareviču stała horš:

«Heta było ŭ niadzielu: ja pračnuŭsia, chłopcy stajać, kryčać, «zvanicie ŭ knopku», — u kožnaj kamiery jość knopka vykliku «pradolnych». Akazałasia, što Andrej ustaŭ, schadziŭ u prybiralniu, pajšoŭ myć ruki i prosta la rakaviny ŭpaŭ.

Naš doktar sprabavaŭ jaho z «pradolnymi» adkačvać, — jon navat dobra pra «pradolnych» adhuknuŭsia, jany chacieli štučnaje dychańnie rabić. […]

Vyklikali «chutkuju», jana pryjechała amal imhnienna, chviliny praz try paśla vykliku. Ale adkačać Andreja nie ŭdałosia».

My nie viedajem usich abstavinaŭ taho, jak pamior Andrej. Ale katavalnyja ŭmovy na Akreścina mahli niehatyŭna adbicca na jaho zdaroŭi.

Redakcyja «Našaj Nivy» vykazvaje spačuvańni blizkim i siabram Andreja Makareviča.

• 5
• 2
• 2
• 92
• 65