Stylski: Znajomaha dźvie hadziny dapytvali na miažy z-za fota sa mnoj
Lidar hurta «Daj darohu!» raspavioŭ u vialikim intervju vydańniu «Salidarnaść» pra prablemy, jakija mohuć napatkać jaho znajomych u Biełarusi, i pra toje, jak nie atrymałasia padmanuć los.
«Znajomy, daloki ad palityki i padpisak na ekstremistaŭ, jeździŭ u Biełaruś mianiać pašpart. I na miažy jaho dźvie hadziny dapytvali z-za adnoj fatahrafii sa mnoj. Nu treba ludziam stvarać bačnaść pracy».
Taksama spaviak padzialiŭsia tym, jak jamu nie atrymałasia padmanuć los z «kartaj palaka»:
«Ja musiŭ vyvučyć polskuju jašče 10 hadoŭ tamu, atrymlivajučy «kartu palaka». Ale tady pašancavała, praskočyŭ, praktyčna nie viedajučy movu.
Ciapier dumaju, što sam Haspodź mianie siudy zakinuŭ, kab ja viarnuŭ doŭh. Nie atrymałasia los padmanuć, zaraz vuču polskuju.
Tady ja byŭ upeŭnieny, što «karta palaka» mnie nikoli nie spatrebicca, ale ja pavinien jaje atrymać, tamu što moj baćka — palak. Dumaŭ, niachaj budzie, pajedu kali-niebudź, viełasipied kuplu. Siabry jeździli na zakupy ŭ Polšču, vazili śpirt, bienzin, abmotvalisia cyharetami. Mnie ŭsie hetyja pryjomčyki byli čužyja, bolš vabiŭ rok-n-roł.
A zaraz, dziakujučy nibyta «niepatrebnaj» «karcie palaka», vyrašyŭsia moj los».
«Kubło takoje». Ź pierapisak Kabančuka robicca jasna, čamu Vieramiejčyka paličyli niebiaśpiekaj i zabaranili jamu ŭjezd va Ukrainu7
Kamientary
Heta ja pra tych, chto vydumaŭ ludziam razdavać ź ich dapamohaj sacyjalny rejtynh.
Da tych ža chto z metaj pamienšyć administracyjny cisk takija karty atrymlivaje pretenzyi mieć nielha.