185 hadoŭ tamu naradziŭsia Francišak Bahuševič — adzin z pačynalnikaŭ novaj biełaruskaj litaratury
Ale čamu jon uziaŭ sabie taki dziŭny psieŭdanim — Maciej Buračok?
Francišak Bahuševič pryjšoŭ na śviet 21 sakavika 1840 hoda ŭ falvarku Śvirany pad Vilniaj (siońnia vioska na miažy z boku Litvy).
U 1863 hodzie jon udzielničaŭ u Paŭstańni Kalinoŭskaha i navat byŭ paranieny, chavaŭsia ad carskich karnikaŭ va Ukrainie. Paśla amnistyi viarnuŭsia ŭ Vilniu i zaniaŭsia advakackaj praktykaj.
Pracavaŭ u sudovaj pałacie akruhovaha suda. Asnoŭnymi klijentami jaho byli sialanie i haradskaja biednata. Mienavita ŭ vilenski pieryjad razharnułasia jaho litaraturnaja i publicystyčnaja dziejnaść.
Bahuševič staŭ adnym z pačynalnikaŭ novaj biełaruskaj litaratury — u 1891 h. u Krakavie vychodzić pieršy zbornik «Dudka biełaruskaja» pad psieŭdanimam Maciej Buračok. Bahuševič byŭ typovym pradstaŭnikom demakratyčnaj intelihiencyi, jaki apiekavaŭsia losam pracoŭnaha biełaruskaha naroda. Usia jaho tvorčaść utrymlivała mocnyja matyvy nacyjanalnaha adradžeńnia.
Jon pisaŭ i drukavaŭ svaje tvory łacinkaj, i heta mienavita jamu naležyć zaklik šanavać biełaruskuju movu, «kab nie ŭmiorli».
Ale čamu jon uziaŭ sabie taki dziŭny psieŭdanim — Maciej Buračok?
Niaŭžo paet-budziciel abraŭ sabie psieŭdanim u honar viadomaha ŭsim karniapłoda, ź jakoha možna pryhatavać smačnuju i karysnuju sałatu? Zusim nie.
Daśledčyk i litaraturaznaŭca Uładzimir Sodal vyjaviŭ, što daŭniej u biełaruskich chramach karystalisia padśviečnikami z buračkoŭ. U maładych, akruhłych buračkach vyrazali adtuliny i stavili ŭ ich śviečki.
Tamu Bahuševičaŭ Buračok, chutčej za ŭsio, aznačaje padśviečnik i stanovicca ŭ adzin šerah z takimi imionami, jak Janka Łučyna i Karuś Kahaniec.
I cikavy fakt: naturalna Bahuševič nie mieŭ licenzii na knihahandal, ale ŭ jaho byŭ siabra Zyhmunt Nahrodzki, jaki pradavaŭ «Smyk biełaruski» ŭ svaich kramach razam ź siačkarniami.
Kamientary