Šrajbman miarkuje, što pytańnie «Pahoni» moža stać prablemnym u adnosinach Biełarusi i Litvy ŭ budučyni
U novym vypusku jutub-kanała «Hadzińničak cikaje» abmiarkoŭvalisia «padvodnyja kamiani», jakija nieabchodna ŭličvać pry vybudovie adnosin budučaj demakratyčnaj Biełarusi ź inšymi krainami.
Analityk Arciom Šrajbman źviarnuŭ uvahu na toje, što pytańnie sumiesnaj histaryčnaj spadčyny Biełarusi i Litvy vielmi adčuvalnaje dla Litvy.
«Pytańnie nie ŭ tym, što praŭda, a ŭ tym, jaki daminujučy dyskurs. Jak litoŭcy nie pierakanajuć nas, što «Pahonia» heta nie naš simvał, a ich, tak i my nikoli ich ni ŭ čym nie ŭpeŭnim».
Šrajbman zhadaŭ svaju niadaŭniuju razmovu z adnym libieralnym, u niadaŭnim minułym vysokapastaŭlenym litoŭcam.
«Jon kaža: «Biełarusy, ja ŭvohule na vašym baku. Ja suprać usich hetych «palavańniaŭ na viedźmaŭ», Kaščunas pierahibaje. Ja ŭvohule za vas. Adzinaje, što ja chaču paprasić, vy nie biarycie «Pahoni». Źmianicie vy svoj simvał»,
— pieradaje jaho słovy Šrajbman i dadaje: — U hety momant ty razumieješ, što heta ŭsio. Razmovu možna zakančvać. Kali navat siarod samych libieralnych ludziej jość adčuvańnie, što «vy zamachvajeciesia na naša». Jak mnie padajecca, lubaja budučaja demakratyčnaja Biełaruś budzie šukać svaju identyčnaść, niejak budzie jaje manifiestavać, šukać u joj niejki novy sens isnavańnia dziaržavy. I heta nakanavana na sutyknieńnie».
Šrajbman zaŭvažaje, što, na jaho pohlad, budzie składana pabudavać uzajemaadnosiny ź Litvoj.
«Zaŭsiody na krajach luboha nacyjanalna-budaŭničaha pracesu buduć nacyjanalisty, ludzi, jakija buduć havaryć, što ciapier nie tolki BČB i «Pahonia», ale jašče i statuty, kniazi, i «ŭ Vilni niadrenna było b biełaruskuju łacinku». Takija ludzi taksama znojducca, i ich buduć pakazvać pa litoŭskim telebačańni. I nam daviadziecca niejak heta pieražyć».
Arciom Šrajbman zhadvaje, što kali ŭ Biełarusi byli pastaŭleny pomniki asobnym vialikim litoŭskim kniaziam (Alhierdu ŭ Viciebsku, Hiedyminu ŭ Lidzie), jamu na praciahu adnaho tydnia pazvanili žurnalisty z Rasii i ź Litvy z adnym i tym ža pytańniem i adnoj i toj ža zakłapočanaściu, u farmacie: «A što heta tam u vas nacyjanalizm hałavu padymaje?».
Akramia hetaha, dadaje Šrajbman, jašče zastajecca takoje važnaje pytańnie, jak atamnaja stancyja.
Vyjście z kanfliktnaj situacyi prapanuje sacyjołah Ryhor Astapienia. Jon źviarnuŭ uvahu na zacikaŭlenaść litoŭskaha biznesu ŭ naładžvańni adnosinaŭ ź Biełaruśsiu.
«Ja dumaju, što ŭ Litvy jość ekanamičny intares. Joj Biełaruś šmat u čym była b karysnaj i patrebnaj. Litoŭskija inviestary byli samymi bujnymi inviestarami z Zachadu ŭ Biełarusi dosyć doŭhi čas. Amal uvieś litoŭski biznes mieŭ svaje intaresy ŭ nas. (…)
Tamu supraćpastaŭlać nacyjanalistyčnaj chvali možna ekanamičny intares. Treba ž niejak hrošy zarablać usim razam. I heta adzinaje, što moža vyratavać».
Akramia hetaha, dadaje Astapienia, dapamahčy vyratavać situacyju moža Pavieł Śluńkin, jakoha treba adpravić pasłom Biełarusi ŭ Litvu.
Astapienia zhadvaje, što Śluńkin pracavaŭ u pasolstvie Biełarusi ŭ Litvie. I raskazaŭ pra svajo znajomstva ź im:
«Ja pisaŭ daśledavańnie pra biełaruska-litoŭskija adnosiny i źviarnuŭsia ŭ pasolstva Biełarusi ŭ Litvie. Mnie adkazaŭ sam Pavieł Śluńkin: «Dobry dzień. Spadar ambasadar hatovy vas pryniać». Ja pryjšoŭ, i my siadzieli z Pašam i ambasadaram try hadziny bieź pierapynku abmiarkoŭvali. Ja dumaju, Paša hatovy, kali što, padniacca i zajmacca hetym pytańniem 24 hadziny na sutki. Prosta razmaŭlać i pierakonvać».
Astapienia taksama adznačyŭ, što paźniej chadziŭ u MZS Litvy, dzie jamu skazali, što viedajuć Paŭła Śluńkina, tamu što «jon vučyć litoŭskuju movu», nazvali jaho «vielmi surjoznym dypłamatam».
Kamientary