«Nie vyklučaju, što hebisty». Dziaŭčyna chacieła zarehistravacca ŭ biełaruskim dadatku dla znajomstvaŭ — a jaje niechta apiaredziŭ
7 žniŭnia śviet pabačyŭ novy mabilny dadatak dla znajomstvaŭ «Vit!» — jon stvorany biełarusami dla biełarusaŭ. Supracoŭnica «Biełsata» Lilija Husarava zachacieła ŭ im zarehistravacca, ale raniej za jaje heta zrabiŭ niechta inšy, stvaryŭšy fejkavuju staronku dziaŭčyny z pamyłkovymi danymi.
«Ja zarehistravałasia tam u subotu, — raskazvaje dziaŭčyna bolš detalova. — Ankietu zapoŭniła na nastupny dzień, dadała foty. Ale jašče da zapaŭnieńnia mnie napisaŭ znajomy, što pabačyŭ mianie ŭ hetym dadatku, spytaŭ, jak mnie naohuł apka (mabilnaja aplikacyja, dadatak, skaročanaje anhielskaje App. — NN). Ja spačatku nie zrazumieła, bo maja staronka nie pakazvałasia nikomu, pakul ja nie zapoŭniu ankietu i nie dadam zdymki. Paśla ŭžo zrazumieła, što jon mieŭ na ŭvazie, bo pabačyła sama svoj kłon».
U fejkavym akaŭncie raźmiaścili dva fotazdymki Lilii. Z bolšaha ŭsie źviestki ŭ ankiecie byli niekarektnyja: naprykład, tam paznačyli, što dziaŭčynie 23 hady, chacia joj 27. Usie punkty ŭ raździele «Zacikaŭlenaści» taksama byli mima, jak i rost sa znakam zadyjaka.
«U «Pra siabie» tam pakinuli žudasna pafasnuju frazu, jakuju ja b nikoli nie napisała: «Dobraja, miłaja, lublu Biełaruś i jaje volny narod». Niahledziačy na toje, što ja sapraŭdy lublu Biełaruś i biełarusaŭ. Ale heta luboŭ idzie sa mnoj aŭtamatam», — tłumačyć surazmoŭca.
Dziaŭčyna adrazu ž napisała tamu akaŭntu i, nie atrymaŭšy adkazaŭ, paskardziłasia na staronku. Na dadzieny momant jana nie pakazvajecca ŭ aplikacyi. Toje, što staronku zabłakavali paśla skarhaŭ, nam paćvierdzili i ŭ techničnaj padtrymcy «Vit». Pierad hetym karystalniku było prapanavana paćvierdzić asobu.
Taksama da fejkavaj staronki ŭ jakaści kantakta byŭ pryviazany telehram-akaŭnt. My prabili jaho pa roznych botach — adnaznačna, što jon śviežastvorany.
«Asabliva pužaje, što heta mahli być hebisty. I takim čynam jany mahli vypytać niejkuju infarmacyju, jakaja moža naškodzić inšym ludziam.
Tym bolš niadaŭna była historyja, jak prapahandysty zvanili ludziam u zamiežža i pradstaŭlalisia majoj kalehaj (havorka idzie pra stvareńnie siužeta dla «Minskaj praŭdy». — NN). Tak što ja nie vyklučaju, što heta mohuć być hebisty. Ad ich možna čakać luboj podłaści».
Pratasievič jeździŭ da Babaryki ŭ kałoniju niekalki razoŭ4
Kamientary