«Maja babula ŭsio žyćcio hetym hanaryłasia i mianie navučyła hetym hanarycca».
Rasijskaja śpiavačka Liza Manietačka ŭ šou «O(b)suždajem» raskazała, što ŭ jaje babuli jość biełaruskaja kroŭ.
«Ja joj havaru, što adna dziaŭčyna-biełaruska budzie, naprykład, nianiečkaj. I babula kaža: ty skazała joj, što my taksama biełarusy?» — raskazvaje Manietačka.
«U majoj babuli karani ź Biełarusi. I jana zaŭsiody heta padkreślivaje, lubić i zaŭsiody prosić pieradać heta i ŭdakładnić, što taksama da vas trochi prynaležym. Jana ŭsio žyćcio hetym hanaryłasia i mianie navučyła hetym hanarycca. Ja vas abažaju. Vy adna z najlepšych nacyj na śviecie».
Ciapier śpiavačka žyvie ŭ Vilni (jana źjechała z Rasii paśla pačatku poŭnamaštabnaj vajny). Raskazvaje, jak u horadzie možna vyznačyć biełarusa.
«Jon zaŭsiody ŭsim sastupić, prosta kłaniajecca, [kali] ty jamu sastupiš darohu. Jakaja ŭ vas adkrytaja, šyrokaja duša», — padzialiłasia svaim mierkavańniem Liza.
Papularny tyktokier z Rasii tusić u darahich restaranach Minska: «Byccam bamžu padali. Žarycie, na zdaroŭje»8
Kamientary
(H. Charłamov)