U Ńju-Jorku prezientavali čarhovy numar almanacha «Biełarus», hetym razam samy rekordny pa abjomie i aŭtarach
13 śniežnia ŭ hramadskaj zale sabora sv. Kiryły Turaŭskaha ŭ Bruklinie (Ńju-Jork) adbyłasia prezientacyja novaha, užo dzieviatnaccataha, vypusku litaraturnaha almanacha biełaruskich piśmieńnikaŭ zamiežža «Biełarus».
Sioletni vypusk atrymaŭsia, zdajecca, rekordnym pa kolkaści aŭtaraŭ i abjomie. U prezentacyi brali ŭdzieł 8 z 27 aŭtaraŭ hetaha vydańnia, piša daśledčyca biełaruskaj emihracyi Natalla Hardzijenka.
Adzin ź ich — Siaržuk Sokałaŭ-Vojuš — byŭ viadoŭcam imprezy. Inšy — Viktar Jedzinovič — zhadvaŭ pra małaviadomyja staronki Druhoj suśvietnaj.
Vital Zajka reprezientavaŭ siamiejnuju historyju z adnym vielmi cikavym vobrazam, jaki zapomniŭsia najbolej, — taja častka ćvika, jakaja ŭ ścianie, i na jakoj faktyčna ŭsio trymajecca.
Pry kancy prezientacyi z hetaj častkaj ćvika Hanna Šarko paraŭnała vydaŭca samoha almanacha Marata Kłakockaha, na jakim sapraŭdy trymajecca ciaham užo amal dvuch dziesiacihodździaŭ «Biełarus».
Taćciana Zamiroŭskaja kazała pra pusty Miensk pačatku nulavych, a taksama sfarmulavała nazvu admietnaj źjavy emihracyjnaha žyćcia apošnich hadoŭ — kali vyhnancy nie mohuć raźvitacca ŭ realnaści sa svajakami ci siabrami, što pamirajuć u Biełarusi, a mohuć heta rabić ci praź virtualny ŭdzieł u paminalnych sustrečach, ci praz zroblenyja na pachavańniach fotarepartažy. Voś hetkija «ličbavyja pachavańni» — adznaka našaha času, pra jakuju składana nie dumać.
Zianon Paźniak pradstaviŭ dźvie pjesy dla dziaciej roznych uzrostaŭ, jakija mohuć być pastaŭlenyja navat u školnych teatrach.
Jahony adnafamilec Aleks Paźniak u svaich apaviadańniach uzdymaŭ adviečnyja, ale j takija aktualnyja paśla 2020 hoda pytańni ci mahčyma j varta adkazvać złom na zło, jak reahavać na hvałt.
Halina Paźniak prezientavała svaje ŭspaminy pra padziei ŭ Miensku ŭ kancy 1980‑ch — pieršaj pałovie 1990-ch, a taksama pra žyćcio ŭ emihracyi ŭ Polščy i ZŠA.
Jašče adny ŭspaminy tradycyjna apublikavała ŭ almanachu Valancina Jakimovič. Jany pryśviečanyja Alesiu Puškinu i taksama datyčać žyćcia ŭ Miensku ŭ 1990-ch.
Na prezentacyi byli cikavyja razmovy, pra nieabchodnaść ušanavańnia sučasnych hierojaŭ, pra nieźniščalnaść biełarusaŭ, pra revalucyi i mirny pratest i inšaje. U časie imprezy adbyłosia taksama adkryćcio dźviuch vystaŭ: fatahrafij, zroblenych Zianonam Paźniakom, i karcin Valanciny Jakimovič.
Kamientary
Napeŭna heta pjesy "Hraal" i "Kvietka ščaścia"?