Nie śmiešna

«Chrosny baćka» — 3 zrobleny bolš vytančana, čym «Chrosny baćka» — 1 i 2. I voś heta naściarožvaje.

Na sajcie NN apublikavana recenzija Vitala Silickaha pad nazvaj «Čas nazad-3 — učorašniaja chochma dla chrosnaha baćki». Aŭtar, zrabiŭšy palityčny ekskurs u niadaŭniaje minułaje biełaruska-rasijskich dačynieńniaŭ, robić nastupnuju vysnovu:

«Čakać, što akramia sucelnaj banalščyny rasijskija telekanały vykinuć na Łukašenku «sapraŭdny» kampramat, nie vypadaje.

na Łukašenku try sieryi «Chrosnaha baćki», niepasredna saŭdzielničaŭ rasijski palityčny kłas i jaho vyšejšyja pradstaŭniki. I ŭ finansavych, i naftavych spravach, i ŭ falsifikacyi vybaraŭ (…) Viadoma, było b viesieła panazirać, jak spravu źnikłych słuchali b u Basmannym sudzie Maskvy, a Minski haradski sud, u pierapynku pamiž sudami nad udzielnikami akcyjaŭ 16 sakapada, pačaŭ by razhladać spravy Siečyna ź Siarhiejem Ivanovym. Ale takoha śpiektakla my ad biełaruskaj i rasijskaj palitelit nie dačakajem. Vielmi mocna jany trymajuć adna druhuju za toje ž samaje miesca».

Kali b hetaja recenzija vyjšła adrazu pa vychadzie dźviuch pieršych «sieryj» «Chrosnaha baćki», jana trapiła b nie ŭ bryvo, ale ŭ voka. Ale, na moj subjektyŭny pohlad, mienavita hety film NTV (mahčyma, taksama nie apošni) vyrazna adroźnivajecca ad papiarednich. Tam była adkrytaja čornaja prapahanda, zroblenaja naśpiech, zmantažavanaja ŭ asnoŭnym z uryŭkaŭ starych filmaŭ (naprykład, Juryja Chaščavackaha ci Paŭła Šaramieta) Usio, pra što tam išła havorka, sapraŭdy daŭno było ŭsim viadoma.

U novym filmie, pa-mojmu, usio daloka nie tak prymityŭna, i treba vielmi pastaracca, kab hetaj roźnicy nie zaŭvažyć. Niahledziačy na apieratyŭnaść (tut jość i śledčaja Bajkova i navat były pamočnik Navumava Dudkin u Paryžy), jon zrobleny bolš prafiesijna.

Novy film, a taksama tekst da jaho vyhladaje bolš asensavanym. I hałoŭnaje, u im jość fakty. Ja, naprykład, nie viedaŭ historyi z pradprymalnicaj, jakoj dali 3 hady (a chacieli 11) za toje, što jana, nibyta, źbirałasia (!) nie vypłacić kredyt. Žančynu pasadzili za paŭhoda da terminu vypłaty. Ciapier jana žyvie ŭ Rasii. U mianie niama padstavy nie vieryć jaje słovam, jak niama padstavy nie vieryć u kanfiskacyju pradukcyi na mytni ŭ firmy z Rasii, ź jakoj byŭ zaklučany kantrakt na pastaŭku vina ŭ Biełaruś. U vyniku pradprymalnik ledźvie nie razaryŭsia, a vino, chutčej za ŭsio, było pradadziena praź sietku kramaŭ kanfiskatu. U tym i reč, što ŭsio heta vielmi znajoma našym pradprymalnikam. Takaja sielavi.

Možna zapiarečyć: dy ci mała čaho ja nie viedaŭ! Taki, maŭlaŭ, hladač. Zhodny — ja daŭno nie tusujusia ni ŭ žurnalisckich, ni ŭ jakich-niebudź jašče kołach. U asnoŭnym siadžu doma i viedaju tolki toje, što baču pa televizary, čytaju ŭ hazietach i znachodžu ŭ

siecivie. Inakš kažučy, ja zvyčajny hladač i juzier. Ale dumaju, što film «Chrosny baćka» raźličany akurat nie na palitołahaŭ ci inšych admysłoŭcaŭ, a na bolš-mienš zvyčajnych hledačoŭ (jakija, praŭda, umiejuć karystacca internietam). I mianie hety film pierakonvaje.

Pry hetym ja razumieju, što pierada mnoj, iznoŭ taki, prapahanda. Ale jakoje maje značeńnie, što rasijskaja elita daść sto ačkoŭ napierad

łukašenkaŭskaj? Hety film zusim nie na jaje raźličany…

Tym nie mienš, zrobleny jon bolš vytančana, čym «Chrosny baćka»- 1 i 2. I voś heta naściarožvaje.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0