Ale naščadak usio adno nie admaŭlajecca jaje kuplać.
8 maja, pryblizna, a
«Kali my pryjechali, araskazvaje dyrektar krajaznaŭčaha muzieja Tamara Viaršyckaja. — My pryjechali tudy razam z naščadkam O'Rurkaŭ, Aleham O'Rurkam, jaki jakraz chacieŭ viarnuć sabie siadzibu «.10-j ranicy, siadziba jašče daharała. —
Samaja vierahodnaja viersija zdareńnia — u byłoj siadzibie nočyli bamžy, jakich napiaredadni bačyli ŭ vioscy.
«U vyniku ad siadziby nie zastałosia ničoha. — kaža spadarynia Viaršyckaja. — Jość adna ściana, ale ź joj užo ničoha nie zrobiš. Da draŭlanaj siadziby była prybudavana cahlanaja častka, sučasnaja, ale i ŭ jaje zhareŭ dach».
Siadziba była vystaŭlenaja na aŭkcyjon, ale niekalki hadoŭ nichto jaje nie kuplaŭ. Pieršapačatkovy košt siadziby składaŭ $10 tysiač.
Biznesoviec Aleh O'Rurk žyvie ŭ Maskvie. Jon ličyć siadzibu va Usielubie ułasnaściu svajoj siamji, niezakonna adabranaj balšavikami ŭ 1939. Tamu płacić navat dziesiać tysiač dalaraŭ za jaje naščadak nie źbiraŭsia. «Lepiej ukłaści ich u restaŭracyju», — kazaŭ jon. Viedučy pieramovy ź miascovaj uładaj, O'Rurk zatrymaŭsia ŭ Navahrudskim rajonie na dzień paźniej, čym mierkavaŭ. U toj apošni dzień pierabyvańnia, pa fatalnym źbiehu abstavin, siadziba i zhareła.
«Ciapier pradaduć siadzibu za adnu bazavuju» — prakamientavaŭ zdareńnie O'Rurk.
Ad svaich namieraŭ viarnuć siadzibu Aleh O'Rurk nie admaŭlajecca i ciapier —jon choča całkam adrestaŭravać jaje, viarnuć pieršapačatkovy vyhlad.
«Ja pryjechała ŭ 4:50 i była ŭ čarzie 77-ja». Jak ryełtarka nabyvała dla siabroŭki kvateru ŭ elitnym ŽK Minska9
Kamientary